Wybierz się w podróż do Maroko

Obszary współczesnego Maroka podlegały w przeszłości rządom Fenicji, Kartaginy i Rzymu. Jednak żadne z tych starożytnych imperiów nigdy tak naprawdę nie podporządkowało sobie hardych marokańskich Berberów. Udało się to tylko Arabom. Pośród wszystkich najeźdźców, Arabowie mieli największy wpływ na dzisiejszy kształt Maroka. Arabowie przybyli na te tereny w VII wieku i przynieśli ze sobą islam, który położył fundament pod szeroko rozumiany rozwój kulturalny. Podczas rządów wielu zmieniających się islamskich dynastii, każda pozostawiła po sobie dzieła architektury, które nie mają sobie równych. Dotyczy to między innymi czasów panowania Almorawidów w Marrakeszu i bardzo religijnych Almohadów, władających całą północną Afryką.

W XIX w. północnoafrykańskimi krajami zaczęły interesować się Francja i Hiszpania, co skończyło się w 1912 r. podziałem Maroka na część francuską i hiszpańską. Dopiero w roku 1956 kraj odzyskał niepodległość i wcześniejszy sułtan Muhammad V został pierwszym królem Maroka. Zanim to nastąpiło, sułtan, ze względu na swoje zaangażowanie w walkę o niepodległość, został zesłany przez Francuzów na Korsykę oraz Madagaskar, ale pozwolono mu wrócić, gdy Francja wycofała się z Maroka. Pierwsze samodzielnego państwa charakteryzowały się niepokojami politycznymi i konfliktami króla z partiami politycznymi, które uważały, że król za bardzo ingeruje w życie polityczne kraju. W 1976 r. Maroko mogło sprawdzić się w roli najeźdźcy. Ofiarą padła Sahara Zachodnia (wcześniej nazywała się Sahara Hiszpańska). Wydarzenie to zostało eufemistycznie określone jako Zielony Marsz. Front Polisario od tamtej pory próbował wyprzeć Marokańczyków z Sahary Zachodniej, ale aż do dzisiaj kwestia przynależności tego regionu pozostaje nierozstrzygnięta. Sytuacja w Saharze Zachodniej spowodowała, że stosunki Maroka z sąsiednimi krajami są napięte i może dlatego Maroko, pomimo wieloletnich starań, nie uzyskało członkostwa w UE (ma status kraju stowarzyszonego).

W latach 90. polityka Maroka uległa liberalizacji, która polegała m.in. na przeniesieniu pewnych obszarów władzy z rąk króla na partie polityczne i niewielkiej poprawie sytuacji prawnej kobiet. Zmiany polityczne nabrały jednak tempa dopiero po Arabskiej Wiośnie, która od grudnia 2011 r. objęła wiele krajów arabskich.Rewolucyjne nastroje dotarły do Maroka w lutym 2011 r., w czasie kiedy w wielu miastach miały miejsce demonstracje nawołujące do ograniczenia władzy króla. Maroko było pierwszym krajem, w którym protesty obywateli zaowocowały demokratycznym referendum. Referendum przeprowadzono 1 lipca 2011 r., w wyniku którego doprowadziło do uchwalenia nowej konstytucji, w myśl której, przynajmniej na papierze, część obowiązków króla Muhammeda VI przeszła na nowo wybranego premiera Abdelilaha Benkirane’a.

Wiele głównych miast Maroka było w którymś okresie stolicą. Fez jest najstarszą, dawną stolicą, założoną w VIII wieku, krótko po inwazji Arabów. Stare miasto Fezu jest obecnie największym na świecie kompleksem średniowiecznej zabudowy w nurcie islamu. Bezlik sklepików, meczetów, warsztatów ceramicznych i pojazdów ciągniętych przez osiołki, załadowanych przeróżnymi towarami, mogą wydać się przytłaczające. W tym czarującym bałaganie medyny można nie nudząc się spędzić kilka dni. Jeżeli bardziej interesują Cię klasyczne zabytki, zajrzyj do spokojnej szkoły islamskiej  Sahrij Medersa z dużym basenem na dziedzińcu, mauzoleum założyciela miasta Maulaja Idrisa, lub  gigantycznego pałacu  Dar Glaoui z prywatną szkołą koraniczną, hammamem (łaźnią turecką), cmentarzem i stajniami. Ponadto w  starej stolicy mieści się najstarszy działający uniwersytet na świecie, Al-Karawijjin, założony w 859 r. i czynny po dziś dzień.

Państwo Almorawidów ulokowało swoją stolicę w Marrakeszu, mieście przygody i mistyki. Rozpocznij odkrywanie miasta na przykład od głównego placu, Djemaa el-Fna, a potem zanurz się w labirynt otaczających go targów (suków). Zobacz także pałac Bahia z jego bogactwem mozaik i ornamentów, oraz minaret Koutoubia, który góruje nad największym meczetem Marrakeszu.

Trzecie królewskie miasto to Meknes, zwane też „Wersalem Maroka”. Przydomek ten zyskało dzięki wielu wspaniałym pałacom i meczetom, wzniesionym przez sułtana Maulaja Isma’ila w XVII w. Będąc tutaj musisz zobaczyć pięknie zdobioną Bramę Bab el-Mansour oraz ogromne stajnie z pomysłowym podziemnym systemem chłodzenia. Zwiedzanie zakończ przy grobowcu Isma'ila, który jest prawdziwą perłą sztuki marokańskiej.

Wszystkie trzy wymienione wyżej miasta zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, podobnie jak ruiny miasta Volubilis z rzymskimi kolumnami i łukami, położone wśród łagodnych marokańskich wzgórz. Nie zapomnij odwiedzić Casablankę, która zawdzięcza swoją popularność sławnym aktorom Humphreyowi Bogartowi oraz Ingrid Bergman. Jest to nowoczesne miasto, rozwinięte gospodarczo i kulturalnie,  z kosmopolitycznym zacięciem, którego źródła upatrywać należy w czasach protektoratu francuskiego. Jeżeli wolisz plażowanie, możesz wybrać się do Agadiru w południowym Maroko. Miasto jest numerem jeden dla miłośników kąpieli morskich i słonecznych, bo przeciętnie jest tu 300 słonecznych dni w roku.