Francusko-angielska Kanada

Wylecimy z Warszawy i wylądujemy w Montrealu w międzynarodowym porcie lotniczym im. Pierre-Elliott-Trudeau, nazwanym na cześć kanadyjskiego premiera (w latach 1968-1979 i 1980-1984). To właśnie za jego rządów Kanada zdobyła konstytucyjną niepodległość od parlamentu brytyjskiego i stworzyła nową konstytucję Kanady.

Po przylocie pojedziemy do hotelu, gdzie będzie można odpocząć po podróży zanim nasza przygoda rozpocznie się na dobre.

Nocleg w Montrealu.

Montreal to największe miasto francuskojęzycznego regionu Kanady, z wyglądu najbardziej podobne do miast europejskich. Zabytkowe uliczki starego miasta, Vieux-Montréal, do złudzenia przypominają centrum francuskiego miasteczka na prowincji. Dominującymi językami są angielski i francuski, jednak przeplatają się one ze szkockim, chińskim, haitańskim, arabskim, hebrajskim, włoskim, portugalskim, filipińskim i greckim, które pojawiły się tutaj wraz z imigrantami przybywającymi do Kanady od wielu wieków w poszukiwaniu schronienia i szczęścia.

Językiem ojczystym dla większości mieszkańców jest język francuski, który tutaj używany jest w specyficznym dialekcie brzmiącym dla większości Francuzów archaicznie, przestarzale i prowincjonalnie. Wielu québécois, jak nazywają się mieszkańcy prowincji Quebec, od dawna pragnie uczynić ją samodzielnym, niezależnym państwem. Uważają oni, że to jedyny sposób, który pozwoli zachować tę francuską kulturę pośrodku otaczającego ją angielskiego oceanu. Debata toczy się od kilkudziesięciu lat i wciąż pozostaje jednym z dominujących tematów w kanadyjskiej polityce.

Następnie zobaczymy wzgórze Mount Royal górujące nad miastem i przejdziemy obok Stadionu Olimpijskiego, na którym w 1976 roku odbyły się Letnie Igrzyska Olimpijskie, których gospodarzem była Kanada. Wybierzemy się również na spacer po starym mieście.

Zwiedzanie miasta zakończymy wizytą w jednym z najwspanialszych zabytków - katedrze Notre Dame. Niewiele kościołów w Ameryce Północnej jest równie fascynujących, jak Notre Dame. Ten neogotycki kościół, którego budowę ukończono w 1829 roku, wzbudza wręcz niepohamowany zachwyt - od spojrzenia na 70-metrowe bliźniacze wieże katedry aż do momentu, gdy znajdziemy się wewnątrz, a naszym oczom ukaże się niebieskie sklepienie rozbłyskujące tysiącem gwiazd wykonanych z 24-karatowego złota.

Dzwon katedry ważący 12 ton jest największym w Ameryce Północnej, a tutejsze organy składają się z 7 000 piszczałek. Będzie okazja podziwiać olśniewające witraże i ołtarze boczne poświęcone między innymi Św. Marii Małgorzacie d'Youville (pierwszej urodzonej w Kanadzie osobie uznanej za świętą), Św. Małgorzacie Bourgeoys, która poświęciła swoje życie nauczaniu biednych dzieci oraz grupie francuskich księży z Paryża, którzy ponieśli śmierć męczeńską w czasie rewolucji francuskiej.

Nocleg w Montrealu.

Po wizycie w Montrealu obierzemy kurs na dawną, francuską stolicę - Quebec City. Część trasy prowadzi malowniczymi, bocznymi drogami, dlatego przejazd jest sam w sobie niezwykłym przeżyciem.

Po przybyciu do Quebec City, podobnie jak w Montrealu, zwiedzimy stare miasto, w którym szczególnie wyróżnia się jedna budowla: zamek, a raczej hotel Château Frontenac. Został on zaprojektowany na wzór zamku znajdującego się w Dolinie Loary, a otwarto go w 1893 roku. W tamtym czasie służył on pasażerom kolei, którzy odpoczywali w nim przed, w trakcie lub po podróży koleją poprzez rozległe tereny, które obecnie tworzą terytorium Kanady. Ten potężny budynek jest niemal w całości widoczny z każdej dzielnicy miasta, a dzięki swojemu położeniu na szczycie klifu Cap Diamant stanowił jednocześnie doskonałą budowlę obronną. Hotel został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.

Nocleg w Quebec City.

Osoby, które wykupiły całodniową wycieczkę, rozpoczną ją w Quebec City. Pojedziemy na północny wschód wzdłuż brzegu Rzeki Św. Wawrzyńca i dotrzemy do niewielkiej wsi Sainte Anne de Beaupré, w której architektura zdominowana jest przez bazylikę z dwiema wysokimi wieżami. Jest to najstarszy cel pielgrzymek w Ameryce Północnej.

Już w 1658 roku francuscy osadnicy zbudowali kapliczkę poświęconą Św. Annie, matce Maryi Panny. W tym samym roku miał miejsce pierwszy cud. W 1676 roku zbudowano właściwy kościół, który w 1876 roku został rozebrany, a w jego miejsce wzniesiono dużą bazylikę. Ta spłonęła w 1922 roku, a dzisiejszą bazylikę otwarto w 1926 roku. Dla wiernych jest to wciąż miejsce cudów. Po wejściu do kościoła zwiedzającym ukazują się dwa filary okryte kulami, które pozostawili tu wierni cierpiący z powodu trudności w poruszaniu się po doznaniu cudownego uzdrowienia. Wieść o zdarzających się tutaj cudach od dawna roznosi się po całej Ameryce Północnej i każdego roku kościół odwiedza ponad pół miliona pielgrzymów.

Następnie pojedziemy dalej na północny wschód aż dotrzemy do Baie-Sainte-Catherine. Tutaj Rzeka Św. Wawrzyńca spotyka się z wodami zatoki Saguenay, gdzie rozpocznie się nasza wyprawa na obserwację wielorybów. Z pokładu łodzi będziemy podziwiać zapierające dech w piersiach krajobrazy, które pozwolą nam poznać wycinek dzikiej przyrody Kanady. Tutaj wzdłuż wybrzeża Quebec rozpoczyna się skalista, surowa sceneria, przypominająca nieco północno-wschodni region dzikich lasów Kanady. Zimne, pełne ryb wody Rzeki Św. Wawrzyńca od zawsze przyciągają liczne walenie różnych gatunków. Niestety współczesny przemysł spowodował zanieczyszczenie w wielu rejonach, jednak tutaj, w Quebec, połączenie wody słodkiej z morską najwyraźniej pozwoliło zachować dużą populację waleni. Szacuje się, że w wodach wokół Baie-Sainte-Catherine żyje ok. 1 000 walów białych, zwanych także białuchami, które cechują się charakterystyczną białą skórą. Znajduje się tu również duża populacja płetwali karłowatych, delfinów, morświnów i fok, lecz wielkie walenie, takie jak płetwal zwyczajny, kaszalot czy płetwal błękitny także spotykane są stosunkowo często.

Nie można oczywiście zagwarantować, że uda nam się zaobserwować wieloryby. Niemniej jednak prawdopodobieństwo jest spore. Średnio w ciągu jednego dnia można zaobserwować 40 walów białych, w tym młode, a także 30 płetwali karłowatych i 8 płetwali zwyczajnych.

(Wycieczka ta nie jest wliczona w cenę. Można ją zarezerwować i wykupić nie później niż 35 dni przed wyjazdem.)

Nocleg w Quebec City.

Rano opuścimy Quebec City i udamy się na południowy zachód. Obok Trois-Rivieres odbijemy na wschód, gdzie będziemy przejeżdżać przez małe miejscowości i obszary wiejskie aż dotrzemy do Mont-Tremblant.

Rejon Mont-Tremblant najlepiej można określić jako Whistler wschodniego wybrzeża. Whistler to miejscowość narciarska w zachodniej Kanadzie, znana z organizacji zawodów w dyscyplinach narciarstwa alpejskiego podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Vancouver w roku 2010. Jednak niewiele osób wie, że urokliwa miejscowość Mont-Tremblant oferuje dużo więcej niż tylko sporty narciarskie, jak Whistler. Latem można podziwiać miasto i górę o tej samej nazwie położone malowniczo nad brzegiem jeziora Lac Tremblant.

Rejon ten jest istną oazą w Górach Laurentyńskich w Quebec. Są tu brukowane ulice i budynki w takim samym stylu jak w starej części Montrealu, lecz o jasnoczerwonych, turkusowych i żółtych elewacjach i dachach. Promenada znajduje się u podnóża Mont Tremblant, najwyższego szczytu Gór Laurentyńskich. To czarująca, mała miejscowość zapewniająca niezapomniane wrażenia, dlatego warto ją odwiedzić nawet poza sezonem narciarskim.

Popołudnie i wieczór można spędzić spacerując pośród pięknej przyrody, przejść się promenadą, pojechać kolejką linową na szczyt Mont Tremblant (ok. 20 CAD – nie jest to wliczone w cenę wycieczki) lub skorzystać z innych atrakcji. Dzień proponujemy zakończyć dobrą kolacją w jednej z licznych, wyśmienitych restauracji w mieście.

Nocleg w Mont Tremblant.

Po opuszczeniu Gór Laurentyńskich pojedziemy do stolicy Kanady, Ottawy, którą jako odpowiednik Toronto, można by nazwać małym Londynem w związku z wyraźnie angielskim charakterem miasta. Miasto leży nad rzeką Ottawa, która oddziela od siebie prowincje Ontario i Quebec. Nazwa pochodzi od indiańskiego słowa „odawa”, które oznacza „handel” i odnosi się do dawnej pozycji miasta będącego siedzibą handlu prowadzonego przez plemiona, a później traperów. Duże rzeki odprowadzały wodę z równiny, która jeszcze około 10 000 lat temu była olbrzymim jeziorem. Wraz ze stopnieniem lodu po ostatnim zlodowaceniu przywędrowali pierwsi mieszkańcy Ameryki i osiedlili się tutaj około 6 500 lat temu. Dzisiaj o długiej historii tego miejsca świadczą liczne znaleziska archeologiczne, takie jak groty strzał czy fragmenty naczyń.

Wybierzemy się na zwiedzanie pięknej stolicy Kanady. Na szczycie Parliament Hill znajdują się niezwykłe, neogotyckie budynki rządowe, z których rozpościera się widok na rzekę Ottawa. Wokół parlamentu stoją liczne, dobrze zachowane budynki w stylu wiktoriańskim. Budynki parlamentu, których mury zbudowane są z dużych bloków piaskowca, zdobią strzeliste, miedziane dachy i imponujące wieże. Kamień węgielny pod budowę położył w 1860 roku ówczesny książę Albert Edward (później król Edward VII), a budowę ukończono w 1867 roku, kiedy odbyło się inauguracyjne posiedzenie parlamentu, The Dominion of Canada. Tym samym Kanada uzyskała rozszerzoną autonomię pod panowaniem brytyjskim.

Po przejściu bramą główną na Wellington Street, zbliżając się do centralnej wieży, Peace Tower, przejdziemy obok wiecznego płomienia, Centennial Flame, który został zapalony przez ówczesnego premiera Lestera B. Pearsona w Sylwestra 1966 roku z okazji 100-lecia istnienia Kanady jako państwa.

Przy odrobinie szczęścia spotkamy Royal Canadian Mounted Police, nazywaną na co dzień The Mounties. Funkcjonariusze noszą charakterystyczne czerwone kurtki, czarne bryczesy z żółtymi lampasami i kapelusze z szerokim rondem lub np. turban, o ile wymaga tego ich religia czy kultura. Można ich często zobaczyć na koniu. Są przyjaźni i uwielbiają, gdy się ich fotografuje!

Nocleg w Ottawie.

Część przedpołudnia będzie do własnej dyspozycji. Czas można wykorzystać np. na wizytę w Canadian Museum of History, które - nie bez przyczyny - jest najczęściej zwiedzanym muzeum w Kanadzie. Może się ono pochwalić największym na świecie zbiorem totemów, a znajdujące się tam wystawy to podróż przez historię Kanady (wstęp i transport nie są wliczone w cenę wycieczki).

Po ciekawej wizycie w Ottawie wyruszymy na południe w kierunku Rzeki Św. Wawrzyńca i miejsca, w którym wyznacza ona granicę ze Stanami Zjednoczonymi.

Pojedziemy do Gananoque, bramy do Tysiąca Wysp, gdzie przekonamy się, że nie chodzi tylko o słynny sos sałatkowy. Pojedziemy tam po to, aby podziwiać ogromny obszar przepięknej przyrody na południowym krańcu Rzeki Św. Wawrzyńca, gdzie cofający się ok. 10 000 lat temu lądolód pozostawił granitowe formacje, tworzące niezliczone wysepki. Uroda archipelagu od wieków zachwyca każdego przybysza. Nietrudno też zrozumieć legendę Indian z plemienia Irokezów o powstaniu wysp, zgodnie z którą wyspy to kwiaty które „wysypały się z kosza stworzenia”. Wyspy urzekły też pierwszych przybyłych tu francuskich odkrywców, którzy nadali im obecną nazwę.

Dokładna liczba wysp zależy od tego, jak się je liczy, ale wszyscy zgadzają się co do tego, że wysp jest około 1 800.

A co z sosem sałatkowym? Tak, to prawda, że został wynaleziony tutaj. Przepis na sos stworzył przewodnik turystyczny, George LaLonde. Na swoich wyprawach wędkarskich serwował go wędkarzom do świeżo złowionej kolacji, którą delektowali się na brzegu zmęczeni po całodziennym wędkowaniu. Sos dodano do menu hotelu, który obecnie nazywa się „Thousand Islands Inn”, a przepis trafił w ręce właściciela hotelu Waldorf Astoria w Nowym Jorku.

Oryginalny sos tysiąca wysp produkuje się ręcznie, w ilości zaledwie 5 000 butelek, ale przy odrobinie szczęścia nadal można go kupić.

Następnie popłyniemy w rejs statkiem po archipelagu Tysiąca Wysp. Około 100 lat temu ta „Wenecja Nowego Kontynentu” przyciągała wszystkie znaczące osoby z okolicznych wielkich miast Ameryki Północnej, takich jak Nowy Jork, Montreal, Toronto i Boston.

Milionerzy, którzy zbili fortunę podczas rewolucji przemysłowej, przyjeżdżali tu koleją w prywatnych wagonach. Odbierały ich prywatne taksówki wodne i zwoziły do ekskluzywnych hoteli lub na wyspę, która wtedy była ich własnością. Jednak duże hotele spłonęły dawno temu w pożarach, a w ich miejscach stoją obecnie małe butikowe hotele. Kilka pozostałych rezydencji to w większości prywatne posesje. Będziemy mogli cieszyć się tym samym pięknem przyrody, które podziwiali Indianie z plemienia Irokezów, francuscy odkrywcy i magnaci przemysłowi.

Po rejsie po archipelagu przejedziemy ok. 40 km do miasta Kingston, gdzie spędzimy noc.

Nocleg w Kingston.

Dzięki wspaniałej panoramie Toronto nie bez powodu nazywane jest Kanadyjskim Manhattanem, choć jest to młodsze, piękniejsze i czystsze miasto. W tym dniu naszej wycieczki zobaczymy m. in. CN Tower, uniwersytet i ratusz. Następnie będzie czas wolny na zakupy, robienie pamiątkowych zdjęć lub spacerowanie po tym pełnym uroku, nowoczesnym mieście, w którym rozwój trwa nieprzerwanie od czasów kokonizacji. Podobnie jak „The Big Apple”, Toronto również jest tyglem kultur z całego świata. Imigranci z Chin, Indii, a także Europy stanowią tu liczne grupy społeczne. To wszystko razem pozwoliło zbudować tętniące życiem miasto, które zajmuje znaczące miejsce na międzynarodowej scenie artystycznej i kulturalnej.

Miasto przeżywało intensywny rozwój m.in. w epoce wiktoriańskiej, stąd możemy dziś podziwiać wiele imponujących budynków z tamtego okresu, np. University of Toronto i stary ratusz. W XX wieku mnóstwo budynków wyburzono i zastąpiono nowymi - z betonu. Chociaż część budynków w Toronto można określić jako nieciekawe i nudne, wszechobecna w mieście, inspirowana gotykiem architektura sprawia, że w wielu filmach Toronto w przekonujący sposób udaje Nowy Jork.

CN Tower była długo najwyższą budowlą na świecie, zanim nie została pokonana przez Burj al-Arab w Dubaju. Wjedziemy na taras widokowy znajdujący się około 330 metrów nad ziemią, skąd będzie można podziwiać spektakularną panoramę miasta widoczną wokół całego tarasu. W dole ujrzymy ogromny stadion baseballowy, Sky Dome, ze słynnym otwieranym zadaszeniem. To stadion drużyny Toronto Blue Jays.

Nocleg w Toronto.

Osoby, które wykupiły dzisiejszą wycieczkę, pojadą nad zjawiskowy wodospad. Najpierw odwiedzimy małą, przytulną miejscowość Niagara-on-the-Lake, położoną w miejscu, gdzie rzeka Niagara wpływa do wielkiego jeziora Ontario. Zrobimy tutaj krótki postój zanim wyruszymy dalej do Wodospadu Niagara, jak nazywają się dwa miasta - jedno w USA, a drugie w Kanadzie - oraz trzy olbrzymie wodospady oddzielające te dwa miasta od siebie. Piękno i potęga trzech wodospadów, American Falls, Bridal Veil Falls oraz Horseshoe Falls, są wprost nie do opisania.

Podczas rejsu będziemy płynąć bardzo blisko każdego z trzech wodospadów, dlatego należy spodziewać się mokrego prysznica, który zapewniają potężne, spadające masy wody. (Rozdawane będą peleryny przeciwdeszczowe). Następnie zjemy obiadokolację w restauracji Skylon Towers.

Znajdujący się nieopodal wodospadu Niagara region słynie z lokalnego wina deserowego, czyli wina lodowego, wytwarzanego z winogron, które zamarzają przed zerwaniem z krzewu. Oczywiście wybierzemy się na degustację zanim wrócimy do Toronto, gdzie będziemy nocować.

(Wycieczka ta nie jest wliczona w cenę. Można ją zarezerwować i wykupić nie później niż 35 dni przed wyjazdem.)

Nocleg w Toronto.