Japonia - święto kwitnącej wiśni

Spotkamy się na lotnisku w Warszawie, skąd polecimy do Nagoi w Japonii.

Nagoja jest jednym z największych miast Japonii. Ulokowały tu swoje fabryki największe marki przemysłowe, wśród nich Toyota. W ciągu kilku dni poprzedzających zakończenie II wojny światowej bombowce aliantów praktycznie zrównały to miasto z ziemią. Mimo że po wojnie pojawiły się w nim szerokie bulwary i wieżowce, nadal panuje tu swojska prowincjonalna atmosfera. Poza tym jest tu sporo ciekawych zabytków. Po obiedzie zwiedzimy słynny zamek w Nagoi. Został wzniesiony w 1612 roku jako część fortyfikacji obronnych na drodze Tokaido, które miały chronić rezydujący tu ród Owari – jeden z trzech klanów rodu Tokugawa – przed atakami z południa. W maju 1945 roku tylko niewielka część zamku uniknęła całkowitego zniszczenia. Udało się ochronić niektóre budynki wraz z drogocennymi dziełami sztuki, które są teraz prezentowane w odbudowanym zamku. Popołudniem zameldujemy się w hotelu, a wieczorem zjemy kolację w japońskiej restauracji.

Kuchnia japońska jest najzdrowsza i najbardziej zróżnicowana na świecie, z dużą ilością ryb i warzyw. Oferuje całą masę innych niż sushi ciekawych dań. Podczas podróżowania po Japonii już samo jedzenie dostarcza niezapomnianych wrażeń. W niektórych restauracjach znajdują się zdjęcia dań – ba, nawet ich plastikowe modele w naturalnych rozmiarach – jest więc sporo okazji, by popróbować nowości.

Do Tokio pojedziemy słynnym japońskim ekspresem, czyli pociągiem Shinkansen.

Z jego okien widać, jak gęsto zaludniona jest Japonia. Jeśli pogoda pozwoli, po lewej stronie zobaczymy świętą górę Fuji. 366 kilometrów do Tokio pokonamy w około półtorej godziny. Zanim wejdziemy do pociągu, będziemy mogli zaopatrzyć się w o-bento, czyli typowe japońskie drugie śniadanie. O-bento można dostać w wielu wersjach, ale najczęściej składa się z ryżu i różnych smacznych dodatków takich jak np. ryba, mięso, warzywa czy sałatki. Smaczne i niedrogie!  Żeby podróż pociągiem była jak najwygodniejsza, nasze bagaże zostaną rano zabrane bezpośrednio do Shimody. Przez następne dwa dni będziemy podróżować tylko z bagażem podręcznym.

Do Tokio dojedziemy przed południem. Miasto było kiedyś małą wioską rybacką. Dzisiaj jest jedną z największych i najnowocześniejszych metropolii świata. Składa się z wielu mniejszych dzielnic, z których każda ma swój niepowtarzalny urok i charakter.

Kolejny punkt naszego dzisiejszego programu to zwiedzanie największej japońskiej świątyni shinto Meiji Jingu, wybudowanej w 1920 roku jako symbol najwyższej politycznej i religijnej władzy cesarza. Dopiero po drugiej wojnie światowej cesarz stracił swoją pozycję przywódcy zarówno politycznego jak i religijnego. Droga do świątyni wiedzie przez otaczający ją piękny las, który tłumi odgłosy miasta. Tutejsze drzewa zostały zasadzone podczas  budowy świątyni. Pochodzą z całej Japonii i były darem dla cesarza od jego poddanych. W trakcie spaceru przejdziemy przez ogromną bramę torii, która jest stałym elementem każdej świątyni shinto.

Następnie udamy się do najbardziej znanego nie tylko Japończykom, ale także turystom miejsca w Tokio czyli na skrzyżowanie Shibuya, usytuowanego w środku miasta. Tutejsza stacja kolei i metra jest jednym z największych węzłów komunikacyjnych w Tokio. Skrzyżowanie Shibuya otoczone jest przez wieżowce, na których umieszczono kolorowe neony oraz ogromne ekrany emitujące reklamy i wideoklipy, atakujące przechodniów ze wszystkich stron, a wokół kłębi się tłum zapracowanych Japończyków, od biznesmenów oraz uczniów w szkolnych mundurkach po modnie ubraną młodzież z fantazyjnymi fryzurami - wszyscy śpieszą się, aby przejść przez pasy, kiedy zapala się zielone światło. 

Przed stacją kolejową stoi figurka psa - Hachiko – jest to zarazem najpopularniejsze w mieście miejsce spotkań. Historia wiernego psa Hachiko, który dzień po dniu czekał cierpliwie przed stacją na swego pana – również po jego śmierci – jest bardzo wzruszająca. W latach 80. nakręcono w Japonii na tej podstawie film, a w 2009 roku powstała jego hollywoodzka wersja z Richardem Gerem w roli właściciela psa.

Dzisiejszą wycieczkę, która głównie będzie odbywała się pieszo zaczniemy od wizyty na targu rybnym Tsukiji, niegdyś największym na świecie, na którym przez ponad 80 lat sprzedawano ryby restauracjom i mieszkańcom Tokio. Niestety to już historia, targ rybny przeniósł się z centralnej części miasta na obrzeża, ponieważ hale miały być wykorzystane na potrzeby Igrzysk Olimpijskich w Tokio w 2020 roku. Jednak miejsce to absolutnie warte jest odwiedzenia, a wiele sklepów i stoisk nadal jest czynnych i wciąż można tu kupić świeże sushi, które oczywiście my również spróbujemy.

Ze świata ryb udamy się na dalsze zwiedzanie Tokio, metropolii, w której na każdym rogu zobaczyć można imponującą architekturę: od futurystycznych wieżowców po monotonne bryły biurowców – gdzie nie spojrzeć mieszanina stylów. Zdania na temat architektury Tokio są podzielone, ale jedno jest pewne: spacer ulicami tego miasta na pewno nie będzie nudny.

W centrum Tokio odwiedzamy ogród Hamarikyū. Ogród znajduje się nad Zatoką Tokijską i zbudowany jest w tradycyjnym, japońskim stylu z herbaciarnią na środku małej wyspy. Tradycyjny styl wyraźnie kontrastuje z licznymi wieżowcami otaczającymi ogród. Z Hamarikyū płyniemy łodzią do popularnej dzielnicy handlowej Odaiba położonej na sztucznej wyspie w zatoce Tokio. Tutaj mamy czas wolny na zakupy i obiad.

Następnie kolejką wąskotorową pojedziemy do Ginzy, najbardziej ekskluzywnej dzielnicy handlowej, w której znajdziemy domy handlowe i sklepy wszystkich najdroższych światowych i japońskich marek. Jest to japoński odpowiednik Piątej Alei w Nowym Jorku czy Pól Elizejskich w Paryżu. Przejdziemy stylową i pełną energii  główną ulicą Ginzy, mijając nie tylko osoby robiące zakupy ale i zabieganych biznesmenów.

Na koniec odwiedzimy elektroniczne serce Tokio -  Akihabara. Manga i anime to japońskie słowa oznaczające rodzaj komiksu i filmu animowanego, a tokijska Akihabara jest światowym centrum mangi.

Pojedziemy słynnym, szybkim jak błyskawica, japońskim pociągiem Shinkansen do Atami, gdzie przesiądziemy się do pociągu regionalnego, aby pojechać dalej do Shimody na półwyspie Izu. Po przyjeździe do Shimody, wyruszymy od razu na festiwal kwitnącej wiśni, aby obejrzeć te piękne drzewa. Na miejscu z pewnością będzie bardzo dużo ludzi, ale również sporo straganów z pamiątkami i pysznym jedzeniem. Z powodu cieplejszego klimatu w tej okolicy trzy różne rodzaje wiśni sakura zakwitają wcześniej od pozostałych wiśni w Japonii. Japończycy przybywają tu zatem tłumnie, by cieszyć się widokiem kwitnących drzew, co po japońsku ma swoją nazwę „hanami”, to znaczy podziwiać kwiaty. Kiedyś tradycja „hanami” bardziej związana była z kwiatami moreli japońskiej zwanej także śliwą japońską. W „hanami” chodzi jednak przede wszystkim o radość z wiosennego przebudzenia, a na półwyspie Izu śliwy rosną ramię w ramię z wiśniami.
Wieczorem w hotelu zjemy wspólną kolację.

Shimoda to przyjemna nadmorska miejscowość na południowej części półwyspu Izu. Odegrała ważną rolę w historii. To tu w 1854 roku zacumowały „czarne statki” komandora Perriego. Tak zakończył się okres izolacji Japonii tzw. sakoku. Nawiązano również kontakty dyplomatyczne z USA. Od tej pory japońskie porty były już otwarte dla zagranicznych statków handlowych. Poznamy to miasto bliżej, a po obiedzie odwiedzimy dwie świątynie Ryosenji i Chorakuji, w których podpisano pierwsze kontrakty handlowe z Amerykanami i Rosjanami. Po powrocie do hotelu resztę dnia można przeznaczyć na odpoczynek. Mimo że na półwyspie Izu klimat jest cieplejszy, w lutym i na początku marca może nadal być chłodno. Proponujemy mimo wszystko wybrać się na spacer wzdłuż plaży tuż za hotelem. Dziewicza przyroda półwyspu Izu jest sama w sobie zachwycająca. Na północy rozciąga się widok na górę Fuji, a wokół słychać szum fal Oceanu Spokojnego. Wieczorem zapraszamy na wspólną kolację w hotelu.

Dzisiaj pożegnamy Shimodę oraz półwysep Izu i udamy się do Kioto. Najpierw regionalny pociąg zabierze nas do Odawary, gdzie przesiądziemy się do Shinkansena. Po dotarciu do Kioto tj. dawnego miasta cesarza, pojedziemy metrem do naszego hotelu. Będziemy mieszkać w samym centrum miasta. Po zameldowaniu się w hotelu, ruszymy na zwiedzanie. W Kioto znajduje się ponad 1600 świątyń buddyjskich i  270 świątyń shinto; pałac cesarski, dawna rezydencja szogunów twierdza Nijo, cesarskie wille, ogrody oraz wiele z najlepszych muzeów Japonii. Kioto jako jedyne z dużych japońskich miast zostało oszczędzone i nie było bombardowane w czasie II wojny światowej. Podobno właśnie ze względu na mieszczące się tam unikatowe skarby kultury. Niestety administracja miejska okazała mniej wrażliwości na wartości kulturalne i doprowadziła do zniknięcia rozległych, połączonych ze sobą dzielnic drewnianych domów. Nikt nie śmiał jednak tknąć tysięcy świątyń czy pięknych ogrodów. Szczególnie na krańcach miasta można poczuć się jak w dawnych czasach, kiedy piękno i estetyka były w cenie.

Odwiedzimy słynną dzielnicę Gion, a po drodze wstąpimy również na targ Nishiki, gdzie można znaleźć niezliczone ilości japońskich specjałów w najlepszym wydaniu – od owoców, przez ryby czy mięso, aż po przetwory i przekąski. Targ ten to nie tylko gwarancja różnorodnych wrażeń, lecz również okazja do spróbowania różnych smaków. W dzielnicy Gion nastrojowe restauracje znajdują się tuż obok tradycyjnych, dyskretnych herbaciarni, w których pracują sławne japońskie gejsze. Jeśli będziemy mieć szczęście, zobaczymy, jak drepczą w swoich drogich kimonach, z pięknie upiętymi włosami.

300 km na zachód od Kioto leży Hiroszima. 6 czerwca 1945 roku Hiroszima została doszczętnie zniszczona, a 100 000 ludzi zginęło w wyniku eksplozji nuklearnej i choroby popromiennej. Świat usłyszał wtedy pierwszy raz o zrzuconej na miasto bombie atomowej. Do dzisiaj zachowano ruiny tylko jednego budynku z charakterystyczną kopułą na szczycie jako symbol ogromnych zniszczeń spowodowanych przez tę eksplozję.

Nieopodal znajduje się Park Pokoju, gdzie cały czas pali się ogień pokoju, będzie on się palił dopóty, dopóki na świecie będzie istniała broń atomowa. Odwiedzimy zarówno Park jak i Muzeum Pokoju, gdzie zobaczymy wstrząsające dokumenty obrazujące co dokładnie się tutaj wydarzyło. Obecnie Hiroszima jest miastem w pełni odbudowanym, jednak znacznie różniącym się od pozostałych japońskich miast. Ulice są tu przestronne i szerokie a układ miasta jest zaplanowany i przemyślany. W Hiroszimie zjemy obiad, a następnie popłyniemy statkiem, aby zobaczyć jeden z najbardziej rozpoznawalnych i najczęściej fotografowanych symboli Japonii czyli dosłownie „pływającą” czerwoną bramę torii, która wyrasta z wody przy wyspie Miyajima. Piękna i jakże klasycznie japońska! Zbudowana na wyspie świątynia jest poświęcona trzem córkom szintoistycznego boga mórz. 

A ponieważ cała wyspa uznawana była za świętą zwykli ludzie nie mogli postawić nogi na wyspie. Dlatego przybywali tu łodziami przepływając pod bramą co pełniło rolę rytualnego oczyszczenia, a następnie po zbudowanych pomostach mogli się dostać w pobliże głównej świątyni. Do niedawna świątynia miała ogromny wypływ na życie mieszkańców wyspy, bowiem żeby zachować czystość sanktuarium nie można było tu ani umrzeć ani się urodzić.

W północnej części miasta znajduje się słynny Złoty Pawilon. Piękna, pozłacana świątynia jest wierną kopią liczącego sobie ponad 500 lat budynku, który został podpalony przez psychicznie chorego mnicha w 1955. Pierwotnie cały ten teren był prywatną rezydencją szoguna Ashikaga Yoshimitsu. Zgodnie z testamentem szoguna, po jego śmierci posiadłość wraz ogrodami została przekształcona w świątynię Zen. Dwa górne piętra pawilonu pokryte są płatkami złota. Każde z pięter budowli reprezentuje inny styl architektoniczny. Pierwsze w stylu pałacowym, drugie przypomina rezydencje samurajów, z kolei trzecie zaprojektowano w stylu chińskim. Dach zwieńczony jest figurą feniksa. Sam Złoty Pawilon to unikalna budowla usytuowana pośrodku malowniczego stawu Kyōko-chi. Właśnie ten widok, lśniącego złotem pawilonu odbijającego się w gładkiej jak lustro wodzie, każdy zachowa w pamięci na długo.

W cesarskiej Japonii najwyższym dowódcą armii był szogun. W niektórych okresach historii był także najpotężniejszą osobą w państwie. Rola cesarza było mocno ograniczona i sprowadzała się raczej do funkcji symbolicznej. Ród szogunów Tokugawa wzniósł w 1603 roku zamek Nijo. Budynki w tej najlepiej w Japonii zachowanej twierdzy są zbudowane z najwyższym kunsztem. Budowali je najlepsi rzemieślnicy w kraju, a ozdabiali najwspanialsi artyści tamtych czasów. Słowicza podłoga jest doskonałym przykładem wyrafinowanego charakteru twierdzy. Podłoga skonstruowana jest w taki sposób, że wydaje specyficzny dźwięk skrzypienia, gdy się po niej chodzi, aby żaden skryty zabójca nie mógł zbliżyć się do szoguna nie będąc wcześniej usłyszanym. Zarówno snycerka jak i malowidła, zdobiące ściany i sufity mają wysoką wartość artystyczną.

Kontynuujemy naszą wyprawę, kierując się na zachodnie obrzeża miasta. Tam w pięknej dzielnicy Arashiyama tuż u podnóża gór zwiedzimy kolejny obiekt wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO - świątynie Tenryu-ji, słynącą ze swojego wspaniałego ogrodu zen, założonego w 14 wieku. Świątynia, ukończona w 1339 roku, jest częścią znanej w całej Japonii buddyjskiej szkoły Rinzai. Następnie przejdziemy spacerem przez bambusowy las, wyjątkowo piękny i egzotyczny zarazem.

Wieczór zakończymy japońską kolacją w jednej ze znakomitych restauracji w Kioto. W menu znajduje się słynna wołowina wagyu o marmurkowej strukturze mięsa i tłuszczu, której jakość jest porównywalna do dobrze znanej wołowiny Kobe. Jest to wspaniałe kulinarne przeżycie, którego nie sposób zapomnieć – niesamowicie delikatne mięso, które samo rozpływa się w ustach.

Opuścimy hotel i pojedziemy na lotnisko, skąd wylecimy do Warszawy.