Japonia - święto kwitnącej wiśni

Zbiórka na lotnisku w Warszawie i wylot do Tokio, stolicy Japonii. Na pokładzie samolotu mamy zapewnione wyżywienie.

W Tokio wylądujemy przed południem, zwarci i gotowi na nowe doświadczenia. Miasto było kiedyś małą wioską rybacką. Dzisiaj jest jednym z największych i najnowocześniejszych miast świata. Składa się z wielu małych części, z których każda ma swój niepowtarzalny charakter. Przez kolejnych parę dni odwiedzimy niektóre z tych najbardziej interesujących.

Po naszym pierwszym obiedzie w Japonii udamy się na wycieczkę do największej japońskiej świątyni shinto tj. Meiji Jingu, wybudowanej w 1920 roku jako symbol najwyższej politycznej i religijnej funkcji cesarza w społeczeństwie. Dopiero po drugiej wojnie światowej cesarz stracił swoją pozycję przywódcy politycznego i religijnego. W drodze do świątyni przejdziemy przez ogromną bramę torii i przespacerujemy się przez otaczający ją las. Tutejsze drzewa pochodzą z całej Japonii. Były podarowane cesarzowi i zasadzone po wybudowaniu świątyni.   

Następnie udamy się do znanego wszystkim miejsca, szczególnie popularnego wśród Japończyków jak również wśród turystów tj. do Shibuya, usytuowanego w samym środku miasta – tutejsza stacja kolejki jest centralnym węzłem komunikacyjnym Tokio. Na skrzyżowaniu Shibuya ze wszystkich stron otaczają nas wieżowce oblepione neonami i wielkoformatowymi ekranami z reklamami i wideoklipami. Wokół nas zagonieni Japończycy, biznesmeni, uczniowie w szkolnych mundurkach oraz modna młodzież z wystrzałowymi fryzurami, która śpieszy się by przejść przez pasy, kiedy zapala się zielone światło. Przed stacją stoi figurka psa - Hachiko – jest to najpopularniejsze w mieście miejsce spotkań. Historia wiernego psa Hachiko, który przed stacją dzień po dniu czekał cierpliwie na swego pana – również po jego śmierci – jest bardzo wzruszająca. W latach 80. nakręcono w Japonii na tej podstawie film, a w 2009 roku powstała jego hollywoodzka wersja z Richardem Gerem w roli właściciela psa.

Wieczorem nasza japońska przygoda rozpocznie się na całego powitalną kolacją w japońskiej restauracji. Kuchnia japońska jest najzdrowsza i najbardziej zróżnicowana na świecie, z dużą ilością ryb i warzyw. Oferuje całą masę ciekawych dań innych niż sushi. Podczas pobytu w Kraju Wschodzącego Słońca już samo jedzenie dostarcza wielu wrażeń. W niektórych restauracjach znajdują się zdjęcia dań w postaci plastikowych modeli dań, w naturalnych rozmiarach. Jest więc sporo okazji by popróbować nowości.

Dzisiejszą pieszą wycieczkę zaczniemy od wizyty na targu rybnym Tsukiji, niegdyś największego na świecie, który od ponad 80 lat sprzedaje ryby dla mieszkańców i restauracji w Tokio. Miejsce to jest absolutnie warte odwiedzenia, wiele sklepów i stoisk oferuje najrozmaitsze potrawy, przede wszystkim na świeżo robione sushi, którego oczywiście musimy spróbować.

Naastępnie udamy się w inną część metropolii, w której na każdym rogu zobaczyć można imponującą architekturę: od futurystycznych wieżowców po monotonne biurowce – w zasięgu wzroku mieszanina stylów. Zdania na temat architektury Tokio są podzielone, ale jedno jest pewne: spacer ulicami tego miasta na pewno nie będzie nudny.

Nasz kolejny punkt to ogród Hamarikyū w centrum Tokio. Ogród znajduje się nad Zatoką Tokijską i zbudowany jest w tradycyjnym stylu z herbaciarnią na środku małej wyspy. Tradycyjny styl wyraźnie kontrastuje z wieloma wieżowcami otaczającymi ogród. Z Hamarikyū płyniemy łodzią do Odaiba, popularnej dzielnicy handlowej położonej na sztucznej wyspie w zatoce Tokio. Tutaj będzie czas na zakupy i lunch.

Idziemy do Ginzy, najbardziej ekskluzywnej dzielnicy zakupowej, w której znajdziemy wszystkie najdroższe japońskie marki i domy handlowe. To jest japoński odpowiednik Piątej Alei w Nowym Jorku i Champs-Elysées w Paryżu. Przejdziemy pełną energii i stylu główną ulicą Ginzy, mijając osoby na zakupach i zabieganych biznesmenów.

Potem obejrzymy prawdziwą perłę architektury - wielkie centrum konferencyjne Tokyo International Forum z 1996, którego duża stalowo-szklana konstrukcja przypomina kadłub długiej łodzi. Organizuje się tutaj konferencje, targi, koncerty i wystawy.

Dalej na naszej drodze znajdzie się park przy pałacu cesarskim, w którym mieszkają cesarz Akihito i cesarzowa Michiko wraz ze swoimi dwoma synami, córką i ich rodzinami. 

Ten dzień został zarezerwowany na samodzielne zwiedzanie Tokio. Miasto dastarcza wiele możliwości, niezależnie od tego, czy preferujemy shopping, muzea czy raczej wolimy poddać się kulinarnym pokusom, których jest tu bez liku. W Tokio znajdziemy więcej restauracji z gwiazdkami Michelin niż w Paryżu i Londynie razem wziętych. Jednak również i małe, skromne miejsca oferują doznania kulinarne na najwyższym poziomie. W wielu restauracjach kupić można przystępne cenowo zestawy obiadowe, tak więc jest z czego wybierać.

Metrem można dostać się wszędzie łatwo i szybko, a nasz pilot chętnie pomoże i zaproponuje kilka pomysłów na udany dzień. W niedawno odwiedzanej przez nas okolicy Shibuya, mieści się dzielnica Harajuku, gdzie młodzi Japończycy zainspirowani japońskimi komiksami manga przychodzą na zakupy do butików np. na ulicy Takeshitadori. Całkiem blisko znajduje się ekskluzywna ulica ze sklepami Omotesando, a na niej sklepy znanych marek zarówno z Japonii jak i tych z Europy. 

Uroków miasta można doświadczyć również w zupełnie inny sposób np. odwiedzając stare miasto w Tokio tj. Asakusę. Znajduje się tu nadal dużo dobrze zachowanych drewnianych domów, które przeżyły zniszczenia drugiej wojny światowej, a w środku Asakusy mieści się świątynia Asakusa Kannon z charakterystyczną, dużą, czerwoną latarnią w wejściowej bramie. 

Przyjemnie jest pospacerować uliczkami wokół świątyni. Jest tam sporo budek z jedzeniem, które kuszą zarówno słodkimi jak i słonymi przekąskami. Polecamy spróbować świeże senbei, sławne japońskie krakersy, które istnieją we wszystkich rozmiarach i wariantach smakowych. Nigdzie indziej nie znajdziecie lepszych niż tu!

Jeśli ktoś ma ochotę zabrać ze sobą do swojej kuchni jakiś japoński gadżet, lub jeśli po prostu ma ochotę poznać Tokio z innej strony, niech zajrzy koniecznie na ulicę z przyborami kuchennymi. Można tu znaleźć praktycznie wszystko co jest potrzebne w kuchni: od garnków, pałeczek, przez japońską ceramikę, dzbanki do zielonej herbaty i dużo więcej.

Pojedziemy słynnym, szybkim jak błyskawica, japońskim pociągiem Shinkansen do Atami, gdzie przesiądziemy się do pociągu regionalnego, aby pojechać dalej do Shimody na półwyspie Izu. Po przyjeździe do Shimody, wyruszymy od razu na festiwal kwitnącej wiśni, aby obejrzeć te piękne drzewa. Na miejscu z pewnością będzie bardzo dużo ludzi, ale również sporo straganów z pamiątkami i pysznym jedzeniem. Z powodu cieplejszego klimatu w tej okolicy trzy różne rodzaje wiśni sakura zakwitają wcześniej od pozostałych wiśni w Japonii. Japończycy przybywają tu zatem tłumnie, by cieszyć się widokiem kwitnących drzew, co po japońsku ma swoją nazwę „hanami”, to znaczy podziwiać kwiaty. Kiedyś tradycja „hanami” bardziej związana była z kwiatami moreli japońskiej zwanej także śliwą japońską. W „hanami” chodzi jednak przede wszystkim o radość z wiosennego przebudzenia, a na półwyspie Izu śliwy rosną ramię w ramię z wiśniami.
Wieczorem w hotelu zjemy wspólną kolację.

Shimoda to przyjemna nadmorska miejscowość na południowej części półwyspu Izu. Odegrała ważną rolę w historii. To tu w 1854 roku zacumowały „czarne statki” komandora Perriego. Tak zakończył się okres izolacji Japonii tzw. sakoku. Nawiązano również kontakty dyplomatyczne z USA. Od tej pory japońskie porty były już otwarte dla zagranicznych statków handlowych. Poznamy to miasto bliżej, a po obiedzie odwiedzimy dwie świątynie Ryosenji i Chorakuji, w których podpisano pierwsze kontrakty handlowe z Amerykanami i Rosjanami. Po powrocie do hotelu resztę dnia można przeznaczyć na odpoczynek. Mimo że na półwyspie Izu klimat jest cieplejszy, w lutym i na początku marca może nadal być chłodno. Proponujemy mimo wszystko wybrać się na spacer wzdłuż plaży tuż za hotelem. Dziewicza przyroda półwyspu Izu jest sama w sobie zachwycająca. Na północy rozciąga się widok na górę Fuji, a wokół słychać szum fal Oceanu Spokojnego. Wieczorem zapraszamy na wspólną kolację w hotelu.

Dzisiaj pożegnamy Shimodę oraz półwysep Izu i udamy się do Kioto. Najpierw regionalny pociąg zabierze nas do Odawary, gdzie przesiądziemy się do Shinkansena. Po dotarciu do Kioto tj. dawnego miasta cesarza, pojedziemy metrem do naszego hotelu. Będziemy mieszkać w samym centrum miasta. Po zameldowaniu się w hotelu, ruszymy na zwiedzanie. W Kioto znajduje się ponad 1600 świątyń buddyjskich i  270 świątyń shinto; pałac cesarski, dawna rezydencja szogunów twierdza Nijo, cesarskie wille, ogrody oraz wiele z najlepszych muzeów Japonii. Kioto jako jedyne z dużych japońskich miast zostało oszczędzone i nie było bombardowane w czasie II wojny światowej. Podobno właśnie ze względu na mieszczące się tam unikatowe skarby kultury. Niestety administracja miejska okazała mniej wrażliwości na wartości kulturalne i doprowadziła do zniknięcia rozległych, połączonych ze sobą dzielnic drewnianych domów. Nikt nie śmiał jednak tknąć tysięcy świątyń czy pięknych ogrodów. Szczególnie na krańcach miasta można poczuć się jak w dawnych czasach, kiedy piękno i estetyka były w cenie.

Odwiedzimy słynną dzielnicę Gion, a po drodze wstąpimy również na targ Nishiki, gdzie można znaleźć niezliczone ilości japońskich specjałów w najlepszym wydaniu – od owoców, przez ryby czy mięso, aż po przetwory i przekąski. Targ ten to nie tylko gwarancja różnorodnych wrażeń, lecz również okazja do spróbowania różnych smaków. W dzielnicy Gion nastrojowe restauracje znajdują się tuż obok tradycyjnych, dyskretnych herbaciarni, w których pracują sławne japońskie gejsze. Jeśli będziemy mieć szczęście, zobaczymy, jak drepczą w swoich drogich kimonach, z pięknie upiętymi włosami.

300 km na zachód od Kioto leży Hiroszima. 6 czerwca 1945 roku Hiroszima została doszczętnie zniszczona, a 100 000 ludzi zginęło w wyniku eksplozji nuklearnej i choroby popromiennej. Świat usłyszał wtedy pierwszy raz o zrzuconej na miasto bombie atomowej. Do dzisiaj zachowano ruiny tylko jednego budynku z charakterystyczną kopułą na szczycie jako symbol ogromnych zniszczeń spowodowanych przez tę eksplozję.

Nieopodal znajduje się Park Pokoju, gdzie cały czas pali się ogień pokoju, będzie on się palił dopóty, dopóki na świecie będzie istniała broń atomowa. Odwiedzimy zarówno Park jak i Muzeum Pokoju, gdzie zobaczymy wstrząsające dokumenty obrazujące co dokładnie się tutaj wydarzyło. Obecnie Hiroszima jest miastem w pełni odbudowanym, jednak znacznie różniącym się od pozostałych japońskich miast. Ulice są tu przestronne i szerokie a układ miasta jest zaplanowany i przemyślany. W Hiroszimie zjemy obiad, a następnie popłyniemy statkiem, aby zobaczyć jeden z najbardziej rozpoznawalnych i najczęściej fotografowanych symboli Japonii czyli dosłownie „pływającą” czerwoną bramę torii, która wyrasta z wody przy wyspie Miyajima. Piękna i jakże klasycznie japońska! Zbudowana na wyspie świątynia jest poświęcona trzem córkom szintoistycznego boga mórz. 

A ponieważ cała wyspa uznawana była za świętą zwykli ludzie nie mogli postawić nogi na wyspie. Dlatego przybywali tu łodziami przepływając pod bramą co pełniło rolę rytualnego oczyszczenia, a następnie po zbudowanych pomostach mogli się dostać w pobliże głównej świątyni. Do niedawna świątynia miała ogromny wypływ na życie mieszkańców wyspy, bowiem żeby zachować czystość sanktuarium nie można było tu ani umrzeć ani się urodzić.

W północnej części miasta znajduje się słynny Złoty Pawilon. Piękna, pozłacana świątynia jest wierną kopią liczącego sobie ponad 500 lat budynku, który został podpalony przez psychicznie chorego mnicha w 1955. Pierwotnie cały ten teren był prywatną rezydencją szoguna Ashikaga Yoshimitsu. Zgodnie z testamentem szoguna, po jego śmierci posiadłość wraz ogrodami została przekształcona w świątynię Zen. Dwa górne piętra pawilonu pokryte są płatkami złota. Każde z pięter budowli reprezentuje inny styl architektoniczny. Pierwsze w stylu pałacowym, drugie przypomina rezydencje samurajów, z kolei trzecie zaprojektowano w stylu chińskim. Dach zwieńczony jest figurą feniksa. Sam Złoty Pawilon to unikalna budowla usytuowana pośrodku malowniczego stawu Kyōko-chi. Właśnie ten widok, lśniącego złotem pawilonu odbijającego się w gładkiej jak lustro wodzie, każdy zachowa w pamięci na długo.

W cesarskiej Japonii najwyższym dowódcą armii był szogun. W niektórych okresach historii był także najpotężniejszą osobą w państwie. Rola cesarza było mocno ograniczona i sprowadzała się raczej do funkcji symbolicznej. Ród szogunów Tokugawa wzniósł w 1603 roku zamek Nijo. Budynki w tej najlepiej w Japonii zachowanej twierdzy są zbudowane z najwyższym kunsztem. Budowali je najlepsi rzemieślnicy w kraju, a ozdabiali najwspanialsi artyści tamtych czasów. Słowicza podłoga jest doskonałym przykładem wyrafinowanego charakteru twierdzy. Podłoga skonstruowana jest w taki sposób, że wydaje specyficzny dźwięk skrzypienia, gdy się po niej chodzi, aby żaden skryty zabójca nie mógł zbliżyć się do szoguna nie będąc wcześniej usłyszanym. Zarówno snycerka jak i malowidła, zdobiące ściany i sufity mają wysoką wartość artystyczną.

Kontynuujemy naszą wyprawę, kierując się na zachodnie obrzeża miasta. Tam w pięknej dzielnicy Arashiyama tuż u podnóża gór zwiedzimy kolejny obiekt wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO - świątynie Tenryu-ji, słynącą ze swojego wspaniałego ogrodu zen, założonego w 14 wieku. Świątynia, ukończona w 1339 roku, jest częścią znanej w całej Japonii buddyjskiej szkoły Rinzai. Następnie przejdziemy spacerem przez bambusowy las, wyjątkowo piękny i egzotyczny zarazem.

Wieczór zakończymy japońską kolacją w jednej ze znakomitych restauracji w Kioto. W menu znajduje się słynna wołowina wagyu o marmurkowej strukturze mięsa i tłuszczu, której jakość jest porównywalna do dobrze znanej wołowiny Kobe. Jest to wspaniałe kulinarne przeżycie, którego nie sposób zapomnieć – niesamowicie delikatne mięso, które samo rozpływa się w ustach.

Opuścimy hotel i pojedziemy na lotnisko, skąd wylecimy do Warszawy.