Nowy Rok – romantycznie w Paryżu

Przylecimy do Paryża w godzinach porannych i prosto z lotniska pojedziemy na trzygodzinne zwiedzanie miasta autokarem. Po drodze zobaczymy słynne miejsca i zabytki, a w kilku punktach zatrzymamy się na zrobienie zdjęć. Oczom naszym ukażą się największe atrakcje Paryża. Przejedziemy przez Plac Vendôme, rozległy kompleks architektoniczny, którego nazwa wywodzi się od stojącego tu niegdyś pałacu księcia Vendôme. Przy placu znajduje się hotel Ritz, w którym gościli słynni pisarze, politycy, gwiazdy filmu, monarchowie, czy potentaci przemysłowi. Tutaj też przez 35 lat mieszkała w swoim apartamencie Coco Chanel. Pośrodku placu stoi strzelista 43,5-metrowa kolumna wzniesiona w latach 1806-10 ku czci Napoleona. Natomiast dla Polaków znaczenie ma fakt, że stoi tu również dom, w którym 17.10.1849 roku zmarł Fryderyk Chopin. 
 
Zobaczymy też Plac Zgody (Place de la Concorde), którego powierzchnia wynosi ponad osiem hektarów, dzięki czemu plac należy do największych tego typu obiektów urbanistycznych na świecie. W centralnej części placu będziemy podziwiać obelisk podarowany w 1831 roku królowi Ludwikowi Filipowi przez wicekróla Egiptu – Mohammeda Alego. Obelisk pochodzi wprost z Teb, ze świątyni Ramzesa II, powstał najprawdopodobniej w XIII wieku przed naszą erą. Ma 23 metry wysokości i waży 230 ton, a zdobiące go hieroglify ilustrują życie faraona. 

Plac Zgody jest usytuowany na samym końcu Pól Elizejskich (Avenue des Champs-Élysées), najbardziej reprezentacyjnej ulicy Paryża. Znajdziemy tu butiki wyłącznie luksusowych marek, najlepsze restauracje oraz modnie ubranych mieszkańców miasta, spacerujących szerokimi bulwarami. Na drugim końcu prawie dwukilometrowych Pól Elizejskich znajduje się Place de l’Etoile, na którym podziwiać będziemy słynny paryski Łuk Triumfalny (Arc de triomphe de l’Étoile). Budowla jest jednym z najbardziej charakterystycznych przykładów stylu empire, powstałego we Francji i będącego jedną z odmian klasycyzmu. Charakteryzuje się on nawiązaniem do architektury greckiej i rzymskiej. Łuk  został wzniesiony na polecenie Napoleona Bonaparte po wygranej bitwie pod Austerlitz w 1806 roku, by uczcić jego wspaniałą armię i dokonane przez nią wielkie podboje. Budowla miała dominować nad miastem, odzwierciedlając zamiłowanie cesarza do sztuki antycznej i zapewniając mu nieśmiertelność. Forma miała nawiązywać do tworzonych przez Rzymian łuków, pod którymi defilowali zwycięscy wodzowie. Niestety sam Napoleon przejechał pod sklepieniem łuku dopiero w kondukcie żałobnym po swojej śmierci w 1841 roku. 

Na trasie naszej wycieczki znajdzie się też dzielnica oraz Plac Trocadéro, oddzielony od Wieży Eiffla Sekwaną i małym placykiem du Varsovie. Przy placu Trocadéro, na wzgórzu Chaillot, mieści się pałac zbudowany z okazji Wystawy Światowej z 1867 roku i całkowicie przebudowany na początku XX wieku. Obecnie w dwóch niepołączonych ze sobą skrzydłach mieszczą się muzea i sale wystawowe. Plac Trocadéro był miejscem sesji fotograficznej Adolfa Hitlera po zdobyciu Paryża w 1940 roku. Dyktator został sfotografowany na tle mierzącej 324 metry wieży Eiffla, która jest niewątpliwym symbolem Paryża. Wieża została otwarta 31 marca 1889 roku z okazji paryskiej Wystawy Światowej, mając za zadanie przedstawienie Francji jako kraju zaawansowanego technicznie i inżyniersko, nowoczesnego, gotowego do przyjęcia roli europejskiego lidera w nowym wieku oraz potwierdzenie jego kulturalnej hegemonii. Wieża Eiffla od początku wzbudzała liczne kontrowersje, a wielu paryżan nawet i dziś uznaje ją za szpecącą ich miasto. Niemniej jednak pozostaje jedną z głównych turystycznych atrakcji stolicy Francji. 

Niewątpliwą perłą i symbolem Paryża jest również Muzeum Luwr. Początkowo budowla pełniła funkcję twierdzy obronnej. Po dwustu latach przekształcono ją w rezydencję królewską, która przez wieki stanowiła siedzibę ponad 20 władców Francji. Ostatecznie w 1793 roku otwarto tutaj muzeum. Obecnie w porażających wielkością wnętrzach znajduje się ponad 35 tysięcy dzieł sztuki (w tym słynna Mona Lisa Leonarda da Vinci). Nic dziwnego, skoro Paryż od zawsze słynął jako miasto przyjazne artystom i niemal w każdej epoce powstawały tu wielkie dzieła sztuki. 

Udamy się też do historycznej Dzielnicy Łacińskiej (Latin Quarter). Jej nazwa wzięła się od języka łacińskiego, którym od średniowiecza do Rewolucji Francuskiej posługiwano się na tutejszych uniwersytetach. Bo to właśnie w Dzielnicy Łacińskiej znajduje się jeden z najstarszych uniwersytetów na świecie, drugi z najstarszych w Europie (po Uniwersytecie Bolońskim) – Sorbona. Został założony w XIII wieku dla ubogich studentów przez teologa Roberta de Sorbon, spowiednika króla Ludwika IX Świętego. Aktualnie na terenie Sorbony działa aż 13 autonomicznych uniwersytetów. 
Ciekawym miejscem jest także Panthéon, czyli narodowe mauzoleum Francji, zwane też Świątynią Sławy. W podziemiach pochowani są między innymi Wolter, Kartezjusz, J.J. Rousseau, Victor Hugo, Alexandre Dumas (ojciec), Henri Bergson, Louis Braille, Pierre Curie oraz Maria Skłodowska-Curie (jako pierwsza kobieta w historii). 
Wielu mieszkańców Dzielnicy Łacińskiej to artyści i intelektualiści, dlatego niezwykły duch bohemy niemalże czuć w powietrzu. Bliskość uniwersytetów sprawia, że miejsce to jest tłumnie oblegane przez studentów, stając się centrum życia kulturalnego i towarzyskiego. Klimatyczne uliczki tętnią życiem niemal przez całą dobę. Dzielnica jest pełna bibliotek, wydawnictw, kabaretów, teatrów oraz tak zwanych cinémas d’art et d’essai prezentujących niezależne kino i teatr. 

Równie ciekawa jest malownicza część 6. dzielnicy Paryża – Saint Germain des Prés, jedna z najstarszych i jednocześnie najbardziej eleganckich dzielnic Paryża. Już w XVII wieku przyciągała wielu intelektualistów, pisarzy i artystów. Pod koniec XIX wieku z miejscem tym związani byli malarze Delacroix czy Manet, pisarze Balzac i Oscar Wilde, jak również Hemingway. Tutaj też narodził się egzystencjalizm. Francuscy przedstawiciele tego nurtu tacy jak filozof, dramaturg i powieściopisarz Jean-Paul Sartre czy pisarka, filozofka i feministka Simone de Beauvoir chętnie zaglądali do lokalnych kawiarenek. Najbardziej znana jest kawiarenka Les Deux Magots. Wielkim zainteresowaniem cieszyła się również kawiarnia Café de Flore. Sartre napisał tutaj swoją słynną rozprawę filozoficzną „Byt i nicość”. Po pierwszej wojnie światowej Saint Germain stało się mekką dla wykonawców muzyki jazzowej. Po dziś dzień w kilku klubach w tej okolicy można posłuchać jazzowych brzmień. Dzielnica słynie również z modnych sklepów, butików i luksusowych lokali gastronomicznych.

Po interesującym pierwszym spotkaniu z Paryżem udamy się do hotelu. Po zakwaterowaniu i krótkim odpoczynku pojedziemy do dzielnicy Marais, znajdującej się w trójkącie między Centrum Pompidou, Placem Bastylii i Placem Republiki. Będziemy ją poznawać na piechotę. Zatrzymamy się przy wielu charakterystycznych miejscach, takich jak Plac Królewski, Muzeum Picassa, czy Centrum Sztuki Współczesnej Georges'a Pompidou. Nie omieszkamy też przejść się przez dzielnicę żydowską, bo Marais to jedna z największych gmin żydowskich w Europie. Na tutejszych uliczkach znajdziemy antykwariaty, sklepy z pamiątkami oraz kawiarnie z tradycyjnym menu. Znajduje się tu również słynne Muzeum Żydowskie oraz dwie synagogi. Marais jest bardzo popularna zarówno wśród turystów, jaki i samych paryżan. W weekendy merostwo Paryża bardzo często zamyka ruch samochodowy na niektórych ulicach, wiec dzielnica zamienia się w deptak.

Po śniadaniu pojedziemy do dzielnicy Montmartre, przez wielu uważanej za najbardziej romantyczną, malowniczą i paryską ze wszystkich dzielnic Paryża. Obszar dzielnicy został włączony do Paryża dopiero w 1860 roku. Wcześniej Montmartre było zaledwie małym miasteczkiem, którego znakiem rozpoznawczym były młyny. Do dziś zachowały się jedynie dwa. Przystępne ceny nieruchomości byłej wioski, oryginalna architektura, liczne kawiarnie i restauracje oraz piękna panorama na miasto przyciągnęły bohemę artystyczną. To tutaj między innymi tworzył Vincent Van Gogh oraz Auguste Renoir, Pablo Picasso czy Claude Monet. Cała cyganeria paryska przesiadywała tu w barach, mieszkała w najtańszych wówczas mieszkaniach i malowała swoje największe dzieła właśnie w tym miejscu przesiąkniętym wolnością, zabawą, sztuką i buntem. Dzisiaj na Montmartre na każdym rogu widać niewielką kawiarenkę lub bistro serwujące typowo francuskie dania. Łatwo tu znaleźć tajemnicze przejścia między budynkami i schody, które prowadzą w kolejne romantyczne zaułki. A na uwielbianym przez ulicznych artystów placu Place du Tertre niemal o każdej porze spotkamy malarzy sprzedających swoje obrazy. 

Na przełomie XIX i XX wieku, podczas gdy artyści popijali absynt i tworzyli impresjonistyczne obrazy, na wzgórzu Montmartre rzemieślnicy w pocie czoła budowali Bazylikę Sacre Coeur (Bazylikę Świętego Serca). Budowa została zainicjowana w podzięce za ocalenie Paryża w wojnie francusko-pruskiej, trwała ponad 40 lat, a jej koszt ponieśli wierni. Bazylika Sacre Coeur wyróżnia się kształtem z charakterystyczną kopułą oraz śnieżnobiałym wapieniem, z którego jest wykonana. Jest najwyżej położonym punktem Paryża. Można z niej podziwiać panoramę całego miasta oraz okolic w promieniu do 40 kilometrów. 

Po południu chętni mogą się wybrać na godzinny rejs po Sekwanie, dzięki któremu poznamy Paryż od strony rzeki. Nie wszyscy wiedzą, że nabrzeża Sekwany zostały wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Płynąc całkowicie przeszklonym statkiem zobaczymy piękne mosty, parki i wspaniałe budynki. Najbardziej tętniący życiem fragment rzeki znajdziemy tuż przy wyspie Île de la Cité oraz przy moście Aleksandra III. To tam paryżanie spędzają czas, pijąc wino i dyskutując. Podczas rejsu będziemy mieli okazję podziwiać Wieżę Eiffla, Plac Inwalidów, budynek Zgromadzenia Narodowego, Muzeum Orsay, Luwr, Plac Concorde oraz Katedrę Notre-Dame. 

Ta ostatnia to najsłynniejsza świątynia gotycka i do niedawna najchętniej odwiedzany kościół Paryża. Jej budowa rozpoczęła się w XII wieku i trwała blisko 200 lat. W miejscu obecnej katedry wcześniej istniał już kościół, ale Maurice de Sully - biskup Paryża, kazał wyburzyć kościół i na jego gruzach rozpocząć prace nad potężną i piękną świątynią w stylu gotyckim. Katedra Notre-Dame, w której panuje lekki półmrok zachwyca  charakterystyczną rozetą i strzelistymi łukami nad prezbiterium. Mieści się tu XIX-wieczny skarbiec, który kryje wiele wspaniałych dzieł sztuki oraz relikwiarze z czasów napoleońskich. 
Niestety 15 kwietnia 2019 roku doszło do pożaru, który strawił tę jedną z najważniejszych pereł europejskiej kultury. Katedra częściowo spłonęła i doznała wielu uszkodzeń. Na szczęście z płonącej świątyni udało się wynieść najważniejsze zabytki, takie jak korona cierniowa, która jest jedną z najważniejszych relikwii chrześcijańskich, trzynastowieczna tunika króla Ludwika IX Świętego oraz część zabytkowych kielichów. Katedra Notre-Dame odcisnęła trwałe piętno na literaturze i sztuce europejskiej. Inspirowała już ludzi średniowiecza, zasłynęła dzięki powieści Victora Hugo, malował ją Matisse. 

(Uczestnictwo w rejsie dodatkowo płatne, 138 PLN/os.).

Wieczorem udamy się na trzydaniową kolację sylwestrową do restauracji Le Sud położonej 20 minut spacerem od Łuku Triumfalnego. O północy powitamy Nowy Rok lampką szampana i, jeśli władze miasta nie zarządzą inaczej, pójdziemy podziwiać spektakularny pokaz sztucznych ogni nad Paryżem. 

Dzisiejszy dzień jest do własnej dyspozycji. Polecamy wybrać się do centrum miasta i na własną rękę poznawać zakątki Paryża. To też dobra okazja na odwiedzenie wybranych zabytków lub muzeów. Pierwszego stycznia zwykle otwarte są Muzeum d’Orsay i Centrum Pompidou. Dla chętnych nasz pilot zorganizuje dodatkowe zwiedzanie miasta.

Po śniadaniu udamy się na półdniową wycieczkę do Wersalu. 

Pałac Wersalski, inaczej Pałac Słońca, jest symbolem przepychu, świetności i klasycznego baroku. Powstał w miejscu niewielkiego pałacu myśliwskiego należącego do króla Ludwika XIII. Król był częstym gościem w tej okolicy, bo lubił polowania, a wersalskie lasy słynęły z licznej zwierzyny. Jego syn, Ludwik XIV, w 1663 roku rozpoczął rozbudowę pałacu. Dwadzieścia lat później pałac miał już dwa tysiące okien, siedemset komnat i sześćdziesiąt siedem klatek schodowych, a król uczynił z niego swoją siedzibę. Ludwik XIV był nie tylko dumny ze swojego pałacu, lecz również z ogrodu, którego powierzchnia obejmowała ponad tysiąc sześćset hektarów. Znajdowały się w nim gaje, baseny, kanały, fontanny oraz liczne rzeźby. W 1669 roku posadzono w ogrodzie około osiemdziesiąt tysięcy kasztanowców, świerków i innych gatunków drzew. Królowie Francji mieszkali w Wersalu do 1789 roku czyli do czasu wybuchu rewolucji francuskiej. Wzburzony lud zgilotynował wówczas Ludwika XVI i Marię Antoninę, a Wersal stał się celem wielu grabieży. Pałac przed ruiną uratował Napoleon, a w 1833 roku król Ludwik Filip urządził w nim Muzeum Historii Francji.

Po powrocie z Wersalu będziemy mieć popołudnie do własnej dyspozycji.

Po wykwaterowaniu pojedziemy na lotnisko, skąd udamy się w podróż powrotną do Polski.