Opera w twierdzy Oscarsborg

Spotykamy się na lotnisku Okęcie w Warszawie skąd wylecimy do Oslo. Po lądowaniu od razu rozpoczynamy ekscytujący program zwiedzania. Na początek przejedziemy  do parku rzeźb Vigeland, położonego na obrzeżach Oslo, nazwanego tak od nazwiska artysty Gustava Vigelanda, który był pomysłodawcą i projektantem całego kompleksu.

Zajmuje on powierzchnię 32 hektarów i można tu zobaczyć 214 rzeźb oraz 13 bram z kutego żelaza. Wszystkie rzeźby zostały stworzone przez Vigelanda, a park został zaprojektowany według jego rysunków. Park ma długość 850 metrów, a rzeźby są pogrupowane w pięć głównych sekcji: Brama Główna, Most z Placem dla Dzieci, Fontanna, Monolityczny Płaskowyż i Koło Życia.

Stąd jedziemy do Oslo, aby zameldować się w naszym hotelu, który jest centralnie położony, w odległości krótkiego spaceru od wielu atrakcji miasta. Oslo rozwinęło się w ostatnich latach w nowoczesną metropolię, pozostając przez wiele lat w cieniu innych skandynawskich stolic. W centrum miasta znajduje się kilka ulic handlowych, nowoczesne centra handlowe, nowe muzea oraz szeroka oferta teatrów, sal koncertowych i centrów rozrywkowych.

Po południu spotykamy się ponownie i przejdziemy w kierunku morza docierając do zrewitalizowanej dzielnicy portowej. Cały ten obszar nosi nazwę Bjørvika i zmienił się diametralnie w ostatnich latach, a nowy budynek opery nadał mu zupełnie nowy wygląd. Opera w Oslo została otwarta w 2008 roku, a budowa budynku o powierzchni 49.000 m2 z około 1.100 salami kosztowała w sumie 4,3 mld norweskich koron. Budynek został zaprojektowany przez biuro architektoniczne Snøhetta i zdobył wiele nagród i wyróżnień za swój wyjątkowy wygląd. Norwegowie bardzo słusznie są dumni ze swojej opery, która w 100% została sfinansowana przez państwo norweskie. Jako ciekawostkę można podać, że pomysł budowy opery w Oslo pojawił się w 1917 roku, kiedy to lokalny armator zaoferował sfinansowanie całego projektu. Niedługo potem jednak sam zbankrutował, więc projekt szybko upadł. Przyjrzymy się budynkowi opery od środka i z zewnątrz oraz dowiemy się więcej o tym wspaniałym obiekcie.

Wieczorem zaplanowaliśmy czas wolny na odkrywanie miasta na własną rękę, a nasz pilot chętnie podpowie dokąd warto się udać na spacer czy kolację. Dla chętnych pilot zorganizuje wspólne wyjście do miasta.

Po śniadaniu udamy się na spacer główną ulicą Karla Johana, która kończy się w Parkiem Pałacowym i widokiem na królewski Pałac. Z głównej ulicy miasta kierujemy się teraz w stronę nadbrzeża i miejskiego ratusza, który ze swoimi dwiema widocznymi z daleka wieżami, stanowi niewątpliwy symbol miasta.  W pobliżu ratusza znajduje się nowy budynek Norweskiego Muzeum Narodowego, którego otwarcie planowane jest na rok 2022.

Spacer po mieście kończymy w naszym hotelu. Teraz będzie trochę czasu wolnego na obiad (we własnym zakresie) i przygotowanie się do głównej atrakcji naszej wycieczki - spektaklu operowego w twierdzy Oscarsborg.

Ponownie spotykamy się wczesnym popołudniem i jedziemy do małej wioski Drøbak, położonej nad fiordem Oslofjord, pół godziny jazdy na południe od Oslo. Tutaj przesiadamy się z autobusu na mniejszy statek, który zabierze nas w krótki rejs na wyspę Oscarsborg. Na miejscu zaplanowaliśmy spacer wokół wyspy i przyjrzenie się z bliska twierdzy, która odegrała ważną rolę w historii Norwegii.

Na początku kwietnia 1940 roku 5 eskadr niemieckiej marynarki wojennej zostało wysłanych z północnych Niemiec, aby umożliwić niemieckim wojskom zajęcie głównych norweskich miast rankiem 9 kwietnia. Celem akcji było pojmanie norweskiego króla i przejęcie władzy nad rządem Norwegii oraz zajęcie magazynów wojskowych w Oslo, aby uniemożliwić mobilizację norweskich wojsk ich bojowe przygotowanie się do walki. W dłuższej perspektywie inwazja na Norwegię miała zabezpieczyć dostawy norweskiej (i szwedzkiej) rudy żelaza oraz zapewnić dostęp do portów na północnym Atlantyku.

W skład grupy 1 wchodziły ciężkie krążowniki Blücher i Lützow oraz kilka mniejszych jednostek. Pod osłoną ciemności niemieckie jednostki płynęły wzdłuż fiordu Oslofjord. W drodze w górę fiordu niemieckie okręty minęły kilka baterii obrony nadbrzeżnej ale nie zostały ostrzelane. W tym samym czasie do norweskiego dowództwa w Oslo napływały pierwsze meldunki o inwazji niemieckich statków.

W twierdzy Oscarsborg powstało zamieszanie co do tego, który rozkaz powinien wykonać jej dowódca, norweski pułkownik Birger Eriksen. Kiedy więc krążownik Blücher znalazł się w zasięgu ognia dział umieszczonych w twierdzy, pułkownik Eriksen sam podjął decyzję: "Albo będzie medal, albo sąd wojenny" miał podobno powiedzieć zanim wydał rozkaz o otwarciu ognia.

Z dział twierdzy Oscarsborg wystrzelono 2 pociski i wkrótce potem Blücher zatonął, a wraz z nim 1.000 niemieckich żołnierzy znajdujących się na pokładzie. Reszta niemieckiej eskadry zawróciła.

Pułkownik opóźnił najazd wojsk niemieckich na tyle długo, aby dać królowi Norwegii i rządowi czas na opuszczenie miasta, a król Haakon VII pozostał centralną osobą wokół której organizował się  norweski ruch oporu wobec niemieckiej okupacji.

Mądrzejsi o wiedzę na temat udziału Norwegii w II wojnie światowej, zmieniamy nastrój na nieco przyjemniejszy siadając do miłej kolacji w hotelu położonym na wyspie, aby być gotowym na wielki finał dnia czyli operę Otello.

Otello to tytuł opery napisanej przez Giuseppe Verdiego w 1887 roku na podstawie tragedii Szekspira o tym samym tytule. Jest to dramatyczna, pełna wspaniałej muzyki  opowieść o miłości, przez wielu uważana za najlepszą operę Verdiego.

To historia o zazdrości, wzgardzonych uczuciach, zemście i władzy. Przejmująca opowieść o tym, jak piękna i czysta miłość zostaje powoli zniszczona przez podstęp i oszczerstwa.

Śledzimy losy Otella, który jest odnoszącym sukcesy generałem, żonatym z piękną Desdemoną. Kiedy jednak Otello awansuje młodego kapitana Cassia, a nie swojego zaufanego chorążego Jago, ten czuje się urażony i postanawia się zemścić.

Jago zaczyna knuć intrygę i sączy do ucha Otella kłamstwa poddając w wątpliwość wierność Desdemony, najpierw sugerując, że jest niewierna, potem czyniąc zdradę prawdopodobną, a w końcu pokazując rzekomy „dowód” niewierności . Obserwujemy narastające  w umyśle Otella wątpliwości oraz jak jego zaufanie do żony powoli znika, a wszystko za sprawą kłamstw i intryg Jago, który cały czas udaje przyjaciela Otella, tak naprawdę szczerze go nienawidząc. Otello wpada więc w sieć zazdrości jaką zastawił na niego Jago, który czyni to w sposób wyjątkowo wyrachowany i okrutny.

Obserwujemy jak na naszych oczach wielki wojownik Otello coraz bardziej się załamuje i w końcu widzi już tylko jedno rozwiązanie - zabicie swojej żony Desdemony...

Po wspaniałym spektaklu czas wracać do Oslo. Płyniemy krótki odcinek do Drøbak, gdzie czeka na nas autokar, który zabierze nas z powrotem do hotelu w Oslo. Powrót do hotelu przewidujemy  około północy.

Dziś czas na samodzielne zwiedzanie norweskiej stolicy, gdzie jest wiele do zobaczenia i zrobienia. Warto przyjrzeć się najstarszej istniejącej dzielnicy, która jest jednocześnie jedyną częścią miasta z kątami prostymi. The Quadrangle, jak zwana jest ta okolica jest w rzeczywistości dzielnicą odbudowana przez duńskiego króla Christiana IV po tym, jak ogromny pożar zniszczył w 1624 roku ówczesne Oslo, pozostawiając same zgliszcza.

Można się też wybrać do nowego Muzeum Edvarda Muncha. Muzeum, które otworzyło swoje podwoje dla zwiedzających w październiku 2021 roku, jest jednym z największych na świecie muzeów poświęconych jednemu artyście i mieści ponad 26 000 dzieł (w tym 1 183 obrazy) słynnego Norwega. Zaprojektowany przez hiszpańskiego architekta Juana Herrerosa, około 60-metrowy budynek wywołał w Norwegii ogromną i namiętną debatę. Zewnętrzna część tego wysokiego budynku jest pokryta szarymi, przezroczystymi panelami aluminiowymi. Górne kondygnacje są bardzo efektownie rozłożone, sprawiając wrażenie, że budynek "wygina się" w łuk. 13 pięter i 11 oddzielnych galerii sztuki oferuje unikalny wgląd w życie i twórczość Edvarda Muncha. Największą atrakcją są bez wątpienia dwa jego najsłynniejsze dzieła: „Krzyk” i „Madonna”. Obrazy Muncha, które zostały trafnie określone jako "portal do nowoczesnej egzystencji", są głęboko przytłaczające dla każdego kto je ogląda.

Późnym popołudniem spotykamy się w naszym hotelu i jedziemy na lotnisko, skąd udamy się w drogę powrotną do Polski.