Peru – Imperium Inków

Spotkanie z pilotem Albatros Travel na lotnisku im. Lecha Wałęsy, a następnie wylot z Gdańska do Limy, stolicy Peru. Po przylocie i odebraniu bagaży, przejazd do hotelu w dzielnicy Miraflores. 
Nocleg w Limie.

Po śniadaniu udamy się zwiedzanie „Miasta Królów”, jak często miasto jest określane, gdyż podczas hiszpańskiego okresu kolonialnego Lima była stolicą potężnego Wicekrólestwa Peru. Królowie hiszpańscy uważali Limę za centrum „Nowego Świata” ze względu na bogate zasoby złota i srebra.   

Zwiedzanie rozpoczynamy od przejazdu autokarem obok kompleksu świątynnego Huaca Pucllana (200-700 n.e.), potężnej piramidy położonej w centrum dzielnicy Miraflores. Następnie udamy w kierunku centrum miasta, aby odkryć piękne kolonialne centrum Limy, znajdujące się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Zwiedzimy główny plac Plaza de Armas, gdzie w 1535 roku z inicjatywy hiszpańskiego konkwistadora Francisco Pizarro została założona współczesna Lima. Przejdziemy przez zabytkową kolonialną część miasta, aż do Bazyliki i Klasztoru św. Franciszka, wybudowanych z inicjatywy Zakonu Franciszkanów i ukończonych pod koniec XVII wieku. Kościół jest jedną z najlepiej zachowanych świątyń z początku okresu kolonialnego i najwybitniejszym dziełem peruwiańskiego baroku. Znajdują się w nim katakumby z tysiącami ludzkich czaszek i biblioteka, która jest uważana za jedną z najpiękniejszych na świecie. 

Po zwiedzaniu Limy, udamy się bezpośrednio na południe do Paracas w regionie Ica, około 4 godzin jazdy wzdłuż wybrzeża oceanu, gdzie wydmy pustyni Atakama, najbardziej suchego miejsca na świecie, niepostrzeżenie przechodzą w piaszczyste plaże.
Nocleg w Paracas.

Wczesnym rankiem wyruszymy na wycieczkę do naturalnego raju, jakim są Wyspy Ballestas: bioróżnorodność wysp jest ogromną atrakcją dla entuzjastów dzikiej przyrody. Na Islas Ballestas mieszka przede wszystkim ogromna kolonia pingwinów, ale również lwy morskie, kormorany czy pelikany. Zwierzęta można obserwować z dość bliska (z pokładu łodzi) i jest ich tu tak wiele, że na pewno wrócimy z archipelagu z ogromną ilością fantastycznych zdjęć.

Z łodzi, będziemy mieli doskonały widok na olbrzymi geoglif (rysunek na ziemi sporych rozmiarów) znajdujący się na zboczu nadmorskiego klifu zwany „Świecznikiem Paracas”. Geoglif wyżłobiony został w kamienistym podłożu, ma głębokość około 3 metrów i aż 190 m wysokości. Przedstawia zagadkowy obiekt o prostokątnej podstawie i trzech ramionach, z których każde posiada wypustki, przypomina świecznik – stąd jego nazwa. 
Po dotarciu na wyspy opłyniemy archipelag dookoła. Wyspy Ballestas są częścią rezerwatu przyrody, dlatego nie wolno schodzić na stały ląd. Ma to na celu ochronę zwierząt i ich siedlisk. 
Podziwianie wszystkich gatunków zwierząt zamieszkujących ten teren jest niczym najciekawszy film przyrodniczy, tylko w wersji ”na żywo”.

Następnie nasza trasa prowadzi na wschód, w kierunku miasta Ica, położonego w regionie o tej samej nazwie. Odwiedzimy winiarnię i destylarnię brandy Pisco, która jest wytwarzana z winogron i  uważana w Peru za dobro narodowe. Poznamy historię i proces powstania tego trunku i oczywiście spróbujemy kilku jego odmian. 
Wzdłuż żyznej doliny przepływającej przez region rzeki Ica ciągną się uprawy, w tym najsłynniejszych w całym Peru winogron, które Hiszpanie przywieźli do Peru już w XVI wieku. Dziś Ica jest uważany za region, w którym produkuje się najwięcej wina i słynnej brandy Pisco. Po obiedzie, który zjemy w winiarni będzie można skosztować Pisco Sour – najpopularniejszego peruwiańskiego drinka, przyrządzanego z pisco, soku z limonki, syropu cukrowego, lodu, białka jaja kurzego i odrobiny angostury.

Po południu udamy się do Huacachina, położonej 5 kilometrów od Icy. Pośród wydm peruwiańskiej pustyni zobaczymy wyjątkowe miejsce - „Oasis de América” - „Oaza Ameryki”. To tu można oglądać najbardziej znaną oazę w całej Ameryce Łacińskiej. Jej zielonoszmaragdowe wody i cień tropikalnych palm przyciągają turystów z całego świata, a sąsiadujące z laguną wydmy dostarczają mocnych wrażeń miłośnikom sportów ekstremalnych jak na przykład sandboardu. Zatrzymamy się, aby podziwiać tę szmaragdowozieloną lagunę, która oprócz turystów przyciąga również ogromną liczbę ptaków. 

Ostatni odcinek dzisiejszej trasy prowadzi na południe w kierunku Płaskowyżu Nazca, znajdującego się w pobliżu słynnych na całym świecie rysunków z Nazca. Zatrzymamy się na wieży obserwacyjnej, z której można zobaczyć niektóre z tajemniczych rysunków.

Nocleg w Nazca.

Poranna wycieczka fakultatywna obejmuje podziwianie rysunków w Nazca z lotu ptaka czyli z pokładu samolotu. Wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO geoglify powstały prawdopodobnie w czasach kultury Nazca, która istniała w środkowym Peru między I a VII wiekem n.e.

Po wymeldowaniu się z hotelu pojedziemy na lotnisko w Nazca, gdzie czeka nas około 30 minutowy lot niewielkim samolotem.
Rysunki z Nazca, zajmujące powierzchnię około 450 km2, w całości można zobaczyć jedynie z pokładu samolotu. Dlatego ta wycieczka opcjonalna to doskonała okazja, aby zobaczyć jedną z najsłynniejszych atrakcji w Peru w całej okazałości. W sumie na pustyni znajduje się ponad 800 linii prostych układających się w 300 wzorów figur geometrycznych oraz 70 motywów zwierzęcych i roślinnych (np. koliber, astronauta czy małpa). Najdłuższa linia ma ponad 12 km, zaś największa figura – pelikan – około 285 m długości. Zostały stworzone poprzez staranne usunięcie ciemnej, kilkunastocentymetrowej warstwy ziemi i skał aż do jasnego piasku znajdującego pod spodem. Ponieważ na pustyni deszcze występują bardzo rzadko (rocznie spada mniej niż 1 cm deszczu), wzory mogły przetrwać w nienaruszonej postaci przez kilka tysięcy lat. Pomimo prowadzonych od wielu lat badań nadal, nie znamy jednoznacznej odpowiedzi na pytanie w jakim celu rysunki te powstały. Jedna z teorii mówi, że mógł to być kalendarz astronomiczny, inna zaś, że był to system irygacyjny, przez który doprowadzano wodę do najbardziej suchych pól uprawnych.
Bez względu na to jaka jest właściwa odpowiedź na to nurtujące wszystkich pytanie to linie Nazca są bez wątpienia jedną z najciekawszych zagadek Ziemi, która do dziś spędza sen z powiek wielu archeologom.

Następnie udamy się do kolejnego miejsca, które również od wielu tysięcy lat zachowane jest w doskonałym stanie. W nekropolii Chauchilla, bo o niej mowa, położonej pośród piasków pustyni, znajdują się otwarte grobowce, gdzie można zobaczyć zmumifikowane ciała pochodzące nawet z pierwszych stuleci naszej ery.
Nekropolia uważana za jedno z najlepiej zachowanych prekolumbijskich miejsc pochówku w całej Ameryce Łacińskiej. Jest to również jedyny starożytny cmentarz w Peru, gdzie mumie można zobaczyć w oryginalnych grobach. Nie jest jednak jasne, z jakiej kultury pochodzą mumie, tekstylia i ceramika znajdowana w grobach, choć naukowcy uważają, że jest to kultura Nazca lub Huari, która istniała na tym obszarze od 200 r. p.n.e. do 900 r. n.e.

Po południu udamy się dalej na południe, w kierunku nadmorskiego miasta Chala i naszego hotelu Puerto Inka. Po przybyciu na miejsce, warto wybrać się na promenadę oraz do historycznych pozostałości jeszcze sprzed epoki Inków. Stanowiska archeologiczne znajdują się w bliskiej odległości od naszego hotelu.
Nocleg w Chala.

Możliwość rezerwacji i opłaty wycieczki fakultatywnej tylko po przyjeździe do Peru.

Po śniadaniu wymeldujemy się z hotelu Puerto Inka w Chala.   
Dzisiejszego dnia będziemy podążać na południe, w kierunku Arequipy, drugiego co do wielkości miasta Peru. 
Większość naszej trasy prowadzi wzdłuż wybrzeża Pacyfiku autostradą Panamerykańską, która jak sama nazwa wskazuje biegnie z północy na południe przez obie  Ameryki i łączy Alaskę w USA z Ushuaia w Argentynie. To najdłuższa droga na świecie, która ma około 30 tys. kilometrów i przebiega przez 17 państw. Im dalej będziemy podążać na południe tym krajobraz będzie się stawał coraz bardziej urozmaicony. Po drodze zrobimy kilka postojów, w tym przerwę na obiad. 
Po przybyciu do Arequipy udamy się na kolację.
Nocleg w Arequipie.

Arequipa, położona na wysokości nieco ponad 2300 m.n.p.m. u podnóża najwyższych wulkanów Misti, Chachani i Pichu Pichu jest drugim co do wielkości miastem Peru z około 1,3 milionami mieszkańców. To jedno z najpiękniejszych miast w Ameryce Łacińskiej, określane często mianem Ciudad Blanca (białe miasto), z powodu białych fasad domów i świątyń do których budowy użyto białego tofu wulkanicznego - sillaru. Praktycznie całe centrum miasta zbudowane jest z tej białej wulkanicznej skały, tak więc pobliskie wulkany miały ogromny wpływ na miasto nie tylko z w sferze budowlanej, ale także mitologicznej o czym więcej dowiemy się podczas naszej wycieczki. Historia miasta sięga roku 1540 roku, kiedy to w miejscu inkaskiej osady, Hiszpanie założyli swoje miasto. Natomiast kolonialne centrum miasta od 2000 roku wpisane jest na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO
 
Po śniadaniu rozpoczniemy zwiedzanie kolonialnej części Arequipy. Główny plac Plaza de Armas jest prawdopodobnie najpiękniejszym placem w całym Peru, ze swoją białą symetryczną architekturą, fontanną i dostojną katedrą. Podczas zwiedzania przejdziemy kolonialnymi ulicami  do kościoła jezuickiego La Compañía de Jesús, którego fasada zbudowana jest w stylu barokowym.
Przedpołudniowe zwiedzanie miasta zakończymy największą atrakcją – wizytą w Klasztorze św. Katarzyny.     
Zatrzaskujemy za sobą ciężkie drewniane drzwi i przenosimy się o kilka wieków wstecz. Ze swoimi małymi placami, alejkami i ogrodami,  zespół klasztorny tworzy małe miasto w samym centrum Arequipy. Budowa klasztoru w 1580 r. odbyła się z inicjatywą bogatej wdowy - Marii de Guzman, która status wdowy postanowiła zmienić na status zakonnicy. Z czasem dołączyły do niej inne kobiety wywodzące się najczęściej z wyższych klas społecznych i w swoim szczytowym momencie klasztor zamieszkiwało 450 osób. Nic więc dziwnego, że nasza przewodniczka po tym kompleksie także będzie kobietą.

Popołudnie do własnej dyspozycji.

Nocleg w Arequipie.

Dziś kontynuujemy podróż w kierunku miasta Chivay, położonego w Dolinie Colca. Nasza trasa będzie wiodła przez bezkresne równiny, rezerwaty przyrody, nad którymi górują ośnieżone szczyty Andów oraz okolicznych wulkanów. Zobaczymy stada pasących się obok siebie alpak i lam, a także wikunii andyjskich, których wełna, dzięki delikatnemu włóknu, zaliczana jest do najbardziej ekskluzywnej na świecie. 
Zatrzymamy się między innymi w Patapampa, najwyższej położonym punkcie na trasie naszej wycieczki (4910 m n.p.m), aby spojrzeć na wulkaniczny krajobraz przed przejazdem do Chivay, położonej na wysokości  3650 m n.p.m
 
Obiad po przyjeździe do hotelu w Chivay. 

Po południu czas wolny. Warto wziąć gorącą kąpiel w gorących źródłach, które znajdują się tuż obok tego małego miasteczka. Z pewnością będzie to relaksujące zakończenie tego bogatego w wydarzenia dnia.
 
Nocleg w Chivay.

Wczesnym rankiem wyruszamy na dalszą eksplorację potężnej Doliny Colca, słynącej z pięknych krajobrazów, gdzie  małe wioski rozsiane są pośród niekończących się pól uprawnych. Rzeka Colca wije się na dnie doliny, która z każdym przejechanym kilometrem staje się coraz głębsza. Ostatecznie dolina zamienia się w Kanion  Colca, który jest najgłębszym kanionem na świecie. Ta gigantyczna szczelina o długości około 120 km wcina się w majestatyczne Andy miejscami osiągając głębokość nawet do 4200 m. Na dnie panuje iście księżycowy krajobraz bez roślin, a tylko z rozrzuconymi ogromnymi głazami. Udamy się do punktu widokowego Cruz del Condor, półki skalnej, zawieszonej tuż nad kanionem, skąd rozciąga się wspaniały widok na kanion. Jeśli dopisze nam  szczęście, to zobaczymy z bliska imponujące kondory, które niczym smoki szybują między skalnymi ścianami kanionu, a rozpiętość ich skrzydeł dochodzi do 3 metrów!
Ciekawostką jest, że Kanion Colca w swojej historii posiada bardzo mocny polski akcent. W 1981 r. to właśnie Polacy z krakowskiego klubu kajakowego “Bystrze”, jako pierwsi przepłynęli kajakiem Rio Colca. Ich wyczyn został doceniony na świecie i wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa.

Po wizycie w Cruz del Condor udamy się na krótką wędrówkę po pięknej okolicy, a następnie przejedziemy do malowniczej wioski położonej na skraju kanionu - Cabanaconde. W wiosce zjemy obiad, a następnie będzie czas na krótki spacer zanim nie spiesząc się wrócimy do Chivay.
 
Nocleg w Chivay

Pomiędzy ośnieżonymi szczytami gór rozciąga się słabo zaludniony obszar poprzetykany jeziorami i niewielkimi osadami. To właśnie przez te tereny przejedziemy w dniu dzisiejszym  trasą prowadzącą przez Rezerwat Przyrody Salinas y Aguda Blanca, aż dotrzemy do El Altiplano. Jest to płaskowyż w Andach Środkowych, rozciągający się na obszarze Peru, Boliwii i Chile na średniej wysokości 3800 metrów n.p.m. Kolorowe skały, kępy żółtych traw, błękit nieba, ośnieżone szczyty i pasące się lamy tworzą tutaj wyjątkowo malowniczy krajobraz.

Przed dotarciem do miasta Puno, na brzegu jeziora Titicaca, odwiedzimy Sillustani - preinkaski cmentarz, gdzie zmarłych grzebano w grobowcach rodzinnych, budowanych w formie wież, zwanych w jęz. Quechua ”chullpas”. Tutaj, dostojne wieże pogrzebowe wznoszą się na pagórkach z zapierającymi dech w piersiach widokami na  lagunę jeziora Umayo. Te okrągłe wieże grobowe zostały zbudowane jako rodzaj mauzoleum dla przedstawicieli wyższych warstw społecznych plemienia Colla, Tiahuanaco i Inca. Najstarsze „chullpas” datowane są na IX-X wie n.e. – okres kultury Tihuancu. Są tu jednak i wieże grobowe z czasów późniejszych, również z czasów Inków, z XV wieku. Nekropolia Sillustani nadal otaczana jest przez Indian szacunkiem jako miejsce wiecznego spoczynku ich przodków.
Z Sillustani udamy się jeszcze na małą farmę, gdzie zapoznamy się z uprawami takich roślin jak quinoa i różne odmiany ziemniaków. Zarówno quinoa, jak i ziemniaki pochodzą z wyżynnych obszarów Andów i uprawiane są na tym terenie od 7000 lat. 
 
Nocleg w Puno.

Dziś  po śniadaniu udamy się w niezapomniany rejs łodzią po najwyżej położonym jeziorze świata, Titicaca, na wysokości 3812 m n.p.m. 

Jezioro o powierzchni 8,3 tys.km2 ma 190 km długości i 80 km szerokości. Na mocy dwustronnej umowy granicznej z 1932 roku, Titicaca jest podzielona między Peru (56%) i Boliwię (44%).
Na jeziorze Titicaca znajduje się kilka naturalnych wysp oraz ponad czterdzieści sztucznych.
Naszym pierwszym przystankiem będą pływające trzcinowe wyspy plemienia Uros, gdzie zejdziemy na ląd na jednej z nich, aby odwiedzić rodzinę należącą do tego plemienia. Opowiedzą nam oni, jak budują swoje domy, w jaki sposób konserwują trzcinowe wyspy i jak na nich żyją  w warunkach, które są dla nas co najmniej ”wyjątkowe”.  
Po tej wymianie doświadczeń z naszymi gospodarzami, będziemy kontynuować podróż w kierunku wyspy Taquile. W przeciwieństwie do ludności Uros, która mówi w języku Aymara, mieszkańcy Taquile posługują się  ojczystym językiem Quechua. Wyspa kiedyś była częścią Imperium Inków, dlatego nawet dziś można zobaczyć tutaj kilka stanowisk archeologicznych. 

Po zejściu na ląd, udamy się na spacer wzdłuż wyspy, aby podziwiać piękne widoki! Następnie zjemy lunch na który zostanie zaserwowany do wyboru: świeżo złowiony, smażony pstrąg lub omlet. 
W programie nie zabraknie również występu muzycznego i pokazu lokalnych tańców, a także zapoznamy się z jedną z osobliwości wyspy, którą są robótki na drutach, jednak tutaj zajmują się tym mężczyźni. Ta stara tradycja została uznana przez UNESCO za niematerialne dziedzictwo kulturowe świata. 

Po południu wrócimy do naszego hotelu w Puno.
 
Nocleg w Puno.

Kontynuując odkrywanie Andów w dniu dzisiejszym przejedziemy jedną z najwyższej położonych i najbardziej urokliwych tras kolejowych na świecie. Będzie to niezapomniana podróż pociągiem, która zabierze nas 11 godzinną podróż  przez najpiękniejsze pejzaże, jakie oferuje Peru: andyjskie równiny położone pośród majestatycznych gór, surowe, dzikie pasmo górskie La Raya, Świętą Dolinę Inków, aby na koniec dotrzeć do ostatniego celu naszej wycieczki – Cusco  - starożytnej stolicy Imperium Inków. 

Na końcu składu pociągu znajduje się wagon z przeszklonym, panoramicznym, co pozwala na podziwianie otaczającej nas wspaniałej natury. W pociągu rozbrzmiewa tradycyjna muzyka oraz odbywają się pokazy lokalnych tańców i inne atrakcje. Podczas tej fantastycznej podróży podany zostanie także trzydaniowy obiad. Pociąg zatrzyma się przy masywie górskim La Raya, który znajduje się w połowie trasy i wyznacza początek Świętej Doliny Inków. W La Raya (4335 m) będzie chwila czasu, aby  rozprostować nogi i podziwiać majestatyczne lodowce, zanim udamy się w dalszą drogę.
Przyjazd do Cusco wczesnym wieczorem. 

Nocleg w Cusco.

Fascynujące Cusco, położone na wysokości  3326 m n.p.m, często nazywane jest „La ciudad imperial” - „Cesarskim Miastem” przede wszystkim dlatego, że było kulturalnym i religijnym centrum potężnego imperium Inków. Z historycznego punktu widzenia, Cusco to południowoamerykański odpowiednik europejskiego Rzymu.  
Dziś duża część miasta zbudowana jest na ruinach dawnej stolicy imperium, chociaż wiele mniej lub lepiej zachowanych pozostałości z czasów Imperium Inków można nadal zwiedzać poza centrum miasta.
Centrum miasta zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, stanowiąc ciekawy przykład kolonialnej architektury wymieszanej z pozostałościami po czasach Inków.
Wybudowane na planie pumy miasto było odzwierciedleniem inkaskiej wizji wszechświata. Monumentalne kamienne pałace i świątynie pokryte złotem i ornamentami były w stanie przetrwać silne trzęsienia ziemi nawiedzające region. Części z nich udało się również przetrwać brutalną hiszpańską konkwistę. Dziś Cuzco, to tętniące życiem, średniej wielkości miasto, z populacją nieco ponad 400 000 mieszkańców. Bez wątpienia jest to peruwiańska stolica turystyki, gdzie znajdziemy znakomite restauracje i klimatyczne hotele butikowe w kolonialnym stylu. Oprócz dochodów z turystyki mieszkańcy miasta zajmują się też górnictwem, rolnictwem i hodowlą alpak.
 
Po śniadaniu rozpoczniemy zwiedzanie miasta.
Oprócz centralnie położonej Świątyni Słońca - Qoricancha i targu San Pedro, odwiedzimy również sanktuaria Sacsaywaman i Qenqo znajdujące się poza Cusco.
 
Qoricancha (Świątynia Słońca) / klasztor św. Dominika. Najważniejszym miejscem kultu Imperium Inków była Świątynia Słońca, która stanowiła sanktuarium oraz miejsce koronacji i pochówku panujących władców. Tutaj zaplanowaliśmy zwiedzanie z lokalnym przewodnikiem imponujących kamiennych konstrukcji. W czasie konkwisty, kiedy Hiszpanie wkroczyli do Cusco, większość świątyń i innych budynków sakralnych została zburzona na rzecz realizacji ich głównej misji czyli szerzenia katolicyzmu. Klasztor Dominikanów jest tego doskonałym przykładem, gdyż został zbudowanych w środku Świątyni Słońca. Hiszpanie byli jednak na tyle mądrzy, aby zachować solidne fundamenty, które są świadectwem wysokich umiejętności architektonicznych Inków. Qoricancha jest zdecydowanie najważniejszym muzeum w Cusco.

Targ San Pedro: położony kilka przecznic od głównego placu, targ San Pedro to najlepsze miejsce, by kupić… wszystko! Żadne inne miejsce nie podsumuje lepiej lokalnego życia niż ten targ. To miejsce, gdzie ludzie się spotykają, handlują lokalnymi produktami, idą coś przekąsić w drodze do pracy. Wizyta na targu jest więc niewątpliwą atrakcją. 

Sacsaywaman to kompleks świątynno – obronny wzniesiony na obrzeżach Cuzco. Jest to jedna z najważniejszych inkaskich  budowli na terenie Andów. Olbrzymi  kompleks, otoczony jest 3 rzędami murów obronnych o charakterystycznym zygzakowatym kształcie i wzniesiony z gigantycznych, znakomicie dopasowanych głazów. Największy użyty kamień ma wymiary 9 m wysokości, 5 m szerokości i 4 m grubości. Jego waga wynosi około 350 ton! Ze wzgórza, na którym zbudowana jest twierdza roztacza się przepiękny widok na dolinę i całe Cuzco. 

Qenqo: Miejsce, w którym czczono najważniejszych bogów, takich jak słońce, księżyc, góry i matkę ziemię. Qenco w języku Quechua oznacza labirynt, co nawiązuje do naturalnych przejść przypominających labirynt, które odnaleziono w zboczu góry. Do dnia dzisiejszego miejsce to owiane jest tajemnicą, ale najnowsze badania sugerują, że dokonywano tutaj balsamowania najwyższych osobistości w społeczeństwie. 

Wycieczka zakończy się w porze obiadu na głównym placu Cusco, Plaza de Armas. 
Popołudniu czas do własnej dyspozycji. Dla chętnych pilot zorganizuje dodatkowe aktywności.
Nocleg w Cusco

Po śniadaniu i wymeldowaniu z hotelu udamy się w podróż do Świętej Doliny Inków. Pisac razem z Ollantaytambo, są uważane za najcenniejsze pozostałości cywilizacji Inków w Świętej Dolinie Urubamby. 
Po około godzinie jazdy w kierunku płn.-wsch dotrzemy do srebrnego miasta Pisac. Stąd udamy się bezpośrednio do stanowiska archeologicznego Pisac, którego tarasy były prawdopodobnie najznamienitszymi w całym imperium Inków. Między wioską a najwyżej położoną budowlą kompleksu jest spora różnica wysokości (od 2800  do 3500 metrów n.p.m.) Inkowie wznosili swoje miasta na planie przypominającym zwierzęta. Cusco ma kształt pumy, Machu Picchu kondora, a Pisac kuropatwy. Inkowie wierzyli, że im bliżej nieba i słońca, tym bardziej święte jest dane miejsce. Dlatego większość świątyń została usytuowana na znacznych wysokościach, również stanowisko archeologiczne w Pisac należy go tego grona. W pobliżu tarasów dostrzeżemy wykute w skalnej półce cmentarzysko, posterunki wartownicze i różne świątynie. 
Schodzimy z góry i kontynuujemy wycieczkę przez żyzną dolinę, wzdłuż rzeki Urubamba aż dojedziemy do Ollantaytambo. Po drodze zatrzymamy się na obiad u prywatnej rodziny.  W regionie andyjskim jak i w całym Peru świnka morska uważana jest za przysmak i tu właśnie będzie okazja aby go skosztować. 
 
Po południu dojedziemy do  Ollantaytambo. Jest to jedyne miasteczko Inkaskie, które nadal jest zamieszkane oraz zachowało swój starożytny miejski układ jak za czasów Inków. To malownicze miasto było centrum administracyjnym i węzłem komunikacyjnym Imperium Inków, strategicznie położonym u wejścia do doliny, tak aby Inkowie mogli kontrolować przepływ towarów oraz ludzi przez dolinę. Główną atrakcją osady, która wzbudza ogromne zainteresowanie wśród turystów, jest niedokończona Świątynia Słońca, która była także fortecą i rezydencją władcy.
 
Popołudniu czas wolny na odkrywanie Ollantaytambo na własną rękę. Można odwiedzić spore targowisko z rękodziełem lub jedną z lokalnych restauracji. Dla chętnych pilot zorganizuje wspólny spacer.
 
Nocleg w Ollataytambo.

Dziś dotrzemy do największej atrakcji naszego wyjazdu: Machu Picchu. 

Naszą przygodę rozpoczyniemy wczesnym rankiem, tuż po śniadaniu, udając się pociągiem do wioski Aguas Calientes u podnóża Machu Picchu. Z powodu niedostępnego terenu, do Aguas Calientes nie docierają żadne inne środki transportu poza pociągami. Czeka nas więc spektakularna podróż wzdłuż rzeki Urubamba i otaczającej ją bujnej przyrody. Po dotarciu do Aguas Calientes znajdziemy się w amazońskim lesie deszczowym, otoczonym potężnymi formacjami skalnymi.
Stąd pojedziemy minibusami pnąc się w górę serpentynową drogą aż ukaże nam się wejście do legendarnego Machu Picchu - miasta Inków ukrytego przez wieki w górach Peru. 
Ze względu na swą unikalność miasto jest wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO a w 2007 r. zostało uznane za jeden z siedmiu nowych cudów świata. Machu Picchu nazywane jest „Ukrytym Miastem”, ponieważ hiszpańscy konkwistadorzy nigdy tu nie dotarli. Nic zresztą dziwnego, bo zajmujące powierzchnię 5 km2 miasto płożone na jednym z grzbietów andyjskich z trzech stron otoczone jest przez rzekę, Urubamba, a z czwartej osłania szczyt Huayana Picchu, co czyni je wyjątkowo trudno dostępnym.
Miasto zostało odkryte przypadkowo w 1911 roku przez amerykańskiego profesora Hirama Binghama i nadal uważane jest za najbardziej tajemnicze miasto świata. Mimo badań prowadzonych od lat naukowcy nadal nie potrafią odpowiedzieć na wiele pytań. Według nich miasto zostało wybudowane w XV wieku z inicjatywy Inków Pachacútec i opuszczone zaledwie 100 lat później, około 1535 roku z nieznanej do tej pory przyczyny. 

Zwiedzanie Machu Picchu z przewodnikiem będzie trwało około dwóch godzin, a następnie będziemy mieli czas na samodzielne podziwianie legendarnego miasta i jego wspaniałego otoczenia.
 
Po południu przerwa na obiad i następnie powrót pociągiem do Ollantaytambo.
Obiad nie jest wliczony w cenę.
 
Nocleg w Ollantaytambo.

Po śniadaniu opuszczamy Ollantaytambo i kierujemy się w stronę Moray i Maras, aby na koniec dotrzeć do Cusco.
Moray, pierwszy przystanek na naszej trasie, znajduje się około 2 godzin jazdy od Ollataytambo. Kiedy kompleks został odkryty w latach 30-tych XX wieku, teorie na temat jego przeznaczenia były różne. Tarasy mają kształt spirali, przez co wyglądają jak rzymski amfiteatr. Najnowsze badania naukowe sugerują, że było to laboratorium rolnicze,  gdzie Inkowie testowali różne odmiany zbóż na różnych tarasach. Adaptacja była słowem kluczowym, w wyniku czego zależność między nasłonecznieniem a wysokością stała się ważnym parametrem dla testowanych upraw. Pomiędzy dolnym a górnym kręgiem różnica temperatur wynosiła nawet 15°C ze względu na ich budowę i ułożenie oraz dostęp światła słonecznego. Będziemy mieli czas, aby pospacerować po tym jakże nietypowym laboratorium rolniczym zanim pojedziemy dalej w kierunku solanek Salineras de Maras.
Znajduje się tu około 3000 stawów solankowych. Gorąca i bardzo słona woda od tysięcy lat wypływa z sąsiedniej góry, a następnie jest doprowadzana do płytkich stawów solankowych. Tutaj dzięki  działaniu promieni słonecznych woda ulega odparowaniu i w ten sposób pozyskiwana jest sól.  Sól była produkowana w Maras na długo przed erą Inków. Spacerując między stawami otrzymamy dokładne informacje odnośnie procesu produkcji soli. Polecamy także zakup tutejszej soli od lokalnych sprzedawców.

Następnie pojedziemy do Cuzco, gdzie czeka nas popołudnie do własnej dyspozycji. Pilot chętnie zorganizuje dla chętnych dodatkowe aktywności. 

Nocleg w Cusco

Po śniadaniu czas do własnej dyspozycji zanim udamy się na lotnisko w Cusco, przelot do Limy. Następnie z Limy lot do Gdańska.