Rejs po Karaibach - Boże Narodzenie i Sylwester w tropikach

Z Warszawy polecimy do Miami, położonego na słonecznej Florydzie. Z lotniska pojedziemy do hotelu, znajdującego się w okolicy Miami Beach.

Po śniadaniu przejedziemy przez Miami i zobaczymy m.in. piękne budynki art deco oraz promenadę wzdłuż plaży - sławną Ocean Drive. To tu, zarówno turyści jak i miejscowi spędzają wolny czas, spacerując lub odpoczywając w kawiarniach lub restauracjach. Będziemy mieć okazję poznać atmosferę największego miasta Florydy. Następnie pojedziemy do portu, gdzie zacumowany jest nasz statek Celebrity Infinity. Późnym popołudniem wypłyniemy w rejs, a przepływając m.in. koło wyspy Fishera, będziemy podziwiać widok oddalającego się Miami.

Pilot wycieczki przez czas trwania rejsu jest do dyspozycji gości. Przedstawi szereg możliwości i atrakcji oferowanych na pokładzie. Możemy obiecać jedno: na pewno nie będzie czasu na nudę! Wieczorem, kiedy statek będzie oddalał się od Florydy, zjemy wspólną kolację na pokładzie.

Cały dzień spędzony na morzu to dobry sposób na rozpoczęcie rejsu. Podczas gdy statek płynie w stronę Morza Karaibskiego, można usiąść na leżaku i podziwiać widoki, poczytać dobrą książkę lub skorzystać z różnych atrakcji dostępnych na wycieczkowcu. Do dyspozycji gości jest 16 różnych restauracji, kawiarni i barów, w których oferowane są m.in. wyśmienite wina, drinki i kawa. W bibliotece oprócz książek znajdują się również gry planszowe. Na pokładzie jest także teatr, kasyno, klub fitness, a w spa można poddać się różnym zabiegom (rezerwacja i opłaty na statku). Pilot wycieczki będzie na bieżąco informował o propozycjach i ofertach na statku, jak również zadba o organizację spotkań towarzyskich i informacyjnych wyłącznie dla grupy Albatros Travel.

Aruba jest niewielką wyspą, aby ją zwiedzić, spokojnie wystarczy jeden dzień. Na wyspie o rozmiarach 30 km długości i 10 km szerokości znajdziemy ciekawą, zróżnicowaną przyrodę. Od pięknych zatoczek z piaszczystymi plażami z najlepszą jakością białego, miękkiego piasku Karaibów, przez palmy, turkus zachęcającej do kąpieli wody aż do surowych krajobrazów poszarpanych skał i ukrytych jaskiń północnego wybrzeża. Pośrodku wyspy znajdują się tereny pustynne z wielkimi kaktusami i kamiennymi formacjami, które przywołują na myśl pole walki starożytnych bogów. Wyspa była pierwotnie zamieszkana przez Indian plemienia Caquetio. Kiedy w 1499 roku przyjechał tu hiszpański podróżnik Alonso de Ojeda, wszyscy rdzenni mieszkańcy zostali przesiedleni na Santo Domingo, gdzie mieli pracować w kopalniach miedzi. W wyniku wojny 80-letniej między Hiszpanią a Holandią, władzę nad wyspą w 1636 roku przejęła Holandia. W 1805 roku w związku z wojnami napoleońskimi przynależała krótko do Anglików. Holandia ponownie odzyskała wyspę w 1816 roku. 
Zacumujemy w stolicy Oranjestad, małym mieście z zaledwie 20 000 mieszkańcami. Warto zwrócić uwagę na holenderskie wpływy w architekturze. Aruba nie przypomina pozostałych karaibskich wysp, jest sama w sobie oddzielną kategorią. To jest po prostu Aruba!

Proponujemy spacer po Oranjestad z pilotem lub spędzić ten dzień na własną rękę i na przykład wybrać się na fantastyczną plażę.

Wieczorem zjemy razem kolację wigilijną. Mimo że większość pozostałych pasażerów statku zacznie świętować Boże Narodzenie dopiero następnego dnia czyli 25 grudnia, zarówno pilot wycieczki jak i załoga statku postarają się, żebyśmy poczuli świąteczną atmosferę również w tropikach.

Curaçao leży na 12 równoleżniku na północ od równika, dzięki czemu jest tam stabilnie ciepło przez cały rok. Geograficznie Curacao należy do archipelagu ABC (Aruba, Bonaire i Curaçao), lecz jeśli chodzi o ustrój polityczny, to już zupełnie inna historia. W 2010 Curaçao zyskało status niezależnego terytorium w ramach Królestwa Niderlandów w przeciwieństwie do pobliskiego Bonaire, które nadal jest holenderską gminą. Holendrzy wybrali na stolicę miasto Willemstad położone przy naturalnym porcie Schottegat. Jest tu nadal sporo kanałów, pływających barek i różnych sprzedawców przybywających nierzadko nawet z Wenezueli czy Kolumbii. Willemstad ma ok 140 000 mieszkańców. Język lokalny nazywa się papiamento. Jest to mieszanka holenderskiego, portugalskiego, angielskiego i dialektów afrykańskich. Połączenie różnych języków w jednym oznacza, że zalicza się on do tzw. języków kreolskich.

Lokalna architektura inspirowana jest stylem holenderskim. Budynki pomalowane są na wszystkie kolory tęczy, mają więc dodatkowo typowo karaibski charakter. Zobaczymy stary most pontonowy oparty na 16 pontonach, który jest o tyle ciekawy, że zamiast podnosić się do góry i opadać w dół, jak to zazwyczaj bywa, most przesuwa się w prawo a potem w lewo. Łączy dwie miejskie dzielnice Punda i Otrabanda.

Większości nazwa Curaçao kojarzy się przede wszystkim z charakterystycznym niebieskim likierem z lekkim pomarańczowym posmakiem. Do likieru dodaje się suszoną skórkę owocu laraha, który przypomina pomarańczę i stąd jego charakterystyczny posmak. Kolor jest tymczasem sztuczny, nazywa się E133 Brilliant Blue i jest używany do przygotowywania wielu różnych tropikalnych drinków.

Proponujemy wybrać się w towarzystwie pilota na spacer po Willemstad. Można również spędzić ten dzień na własną rękę i na przykład pójść na fantastyczną plażę.

6 września 1499 roku hiszpański odkrywca Amerigo Vespucci przypłynął do wybrzeży Bonaire. Dlatego wyspa należała do Hiszpanii, aż do przybycia Holendrów w 1636 roku. Podobnie jak w przypadku pozostałych karaibskich wysp, również Bonaire przechodziła z rąk do rąk. W 1816 roku wyspa wróciła w posiadanie Holandii.
Chęć posiadania Bonaire spędzał sen z oczu wielu wpływowym ludziom. Produkowano tu cukier, ale co ciekawe, że pozyskiwano tu także sól.

Do 2010 roku wyspa była częścią Antyli Holenderskich, od 2011 Bonaire stała się zamorską gminą Holandii, ale bez przynależności do Unii Europejskiej.
Przejdziemy przez stolicę Kralendijk, co dosłownie znaczy rafa koralowa. Znajdziemy tu przykłady holenderskiej architektury, terakotowych budynków i cudowny widok na małą, bezludną wyspę Klein Bonaire. 

Proponujemy wybrać się na plażę (transport nie jest wliczony w cenę).

Dzisiaj zacumujemy w porcie jednej z najpiękniejszych karaibskich wysp, Saint Lucia. Jej wybrzeże to przede wszystkim białe, piaszczyste plaże, ukryte zatoczki i małe rybackie wioski. W samym sercu wyspy rośnie dziewicza dżungla, a plantacje bananowców rozciągają się aż do majestatycznych gór Pitons, które są symbolem wyspy.

Podobnie jak na pozostałych wyspach karaibskich również i tutaj znajduje się czynny wulkan. Jest więc okazja zobaczyć bulgoczące, parujące w oparach siarki błoto, jednoznacznie wskazujące na aktywność wulkanu. Ponadto można zanurzyć się w gorących źródłach i przekonać się, czy minerały w nich zawarte mają tak dobry wpływ na skórę, jak twierdzą miejscowi.
Wyspa utrzymuje przede wszystkim z eksportu bananów. Zarządzali nią najpierw Francuzi, potem Anglicy. Niepodległość ogłoszono dopiero w 1967 roku. Wzorem innych byłych kolonii brytyjskich Santa Lucia należy dzisiaj do Brytyjskiej Wspólnoty Narodów.

Oprócz soczyście zielonych plantacji bananowców, malowniczego wybrzeża z rybackimi wioskami Anse La Raye i Canaries czy charakterystycznych ostrych szczytów gór Pitons, znajduje się tu także ogród botaniczny i gospodarstwa rolne, w których uprawia się kakao, kawę, kokosy, banany oraz szereg innych tropikalnych gatunków roślin.

Warto zwiedzić również Castries, znane z tętniacego życiem targu, gdzie sprzedaje się przyprawy, kolorowe owoce i warzywa. Spacerując, trzeba koniecznie zatrzymać się na miejskim rynku nazwanym imieniem lokalnego pisarza Dereka Walcott’a, który w 1982 roku otrzymał literacką nagrodę Nobla. Podziw noblowskiego komitetu wzbudziło dzieło Walcotta pt: „Omeros”, karaibska wersja homeryckiej Iliady. Na rynku honorowe miejsce zajmuje stare 500-letnie drzewo Albicja saman, symbol witalności wyspy. Przy rynku znajduje się miejska katedra - największa świątynia na Karaibach. 

Pilot oprowadzi chętnych po okolicy i opowie o ciekawostkach związanych z wyspą.

Dziś będziemy gościć na wyspie Barbados, znanej zarówno z malowniczych plaż, jak i z pysznego rumu. Długie aleje przecinają falujące uprawy trzciny cukrowej, a szczególną uwagę zwracają stare anglikańskie kościółki i kolorowe, rozpadające się drewniane chatki. Na wyspie mieszka ok 260 000 mieszkańców. Jest to również naturalne środowisko Barbados Green Monkey – małpy, która została przywieziona tutaj 300 lat temu z Afryki zachodniej. Miała ogromne znaczenie podczas opracowywania szczepionki przeciw polio, dzięki której wielu ludziom uratowano życie. Dzisiaj na wyspie znajdują się tysiące małp i postrzegane są raczej jako szkodniki, gdyż zjadają plony. Trzeba mieć szczęście, żeby którąś dostrzec, zazwyczaj umieją się dobrze schować.

W przeciwieństwie do większości karaibskich wysp Barbados należała, z wyjątkiem pierwszych lat, zawsze do jednego kolonialnego mocarstwa – do Wielkiej Brytanii. Jest jedną z najdalej wysuniętych w stronę Atlantyku karaibskich wysp, dlatego odkryto ją dopiero w 1536 roku. Została zauważona z portugalskiego statku, płynącego w stronę Brazylii. Kiedy członkowie załogi zeszli na ląd, zwrócili uwagę na Ficus citrofolia, figowiec z oplatającymi pień korzeniami przypominającymi brodę. Stąd wywodzi się nazwa wyspy barbados, czyli brodaci.

Nie jest to wyspa wulkaniczna. Powstała w wyniku ruchów tektonicznych i wypiętrzania dna morskiego. Podłoże składa się z wapieni, dlatego dość szybko znaleziono tu rezerwuary słodkiej wody. Woda przydała się nie tylko miejscowej ludności, lecz także sąsiednim wyspom i do produkcji cukru. Barbados to pierwsze miejsce na Ziemi, gdzie rozpoczęto produkcję rumu. Rum z Barbadosu jest dzisiaj ikoną wśród alkoholi, a na wyspie znajduje się kilka destylarni, gdzie można zobaczyć jego produkcję, poznać jego historię i oczywiście posmakować.

W ramach wycieczki dnia proponujemy udać się na poszarpany brzeg wschodni, na którym dobitnie widać, jak wszechmogący Atlantyk przez miliony lat nieustannie uderzał o miejscowe skały. W programie mamy także degustację rumu w jednej z lokalnych destylarni.

(Wycieczka dnia jest częścią dodatkowego pakietu wycieczkowego i nie jest wliczona w cenę podróży. Więcej informacji dalej w programie).

Przybijamy do kei w stolicy Antigui, St. John’s. Wyspę odkrył Krzysztof Kolumb w czasie swojej drugiej karaibskiej wyprawy w 1493 roku i nazwał ją imieniem patronki Sewilli tj. Santa Maria la Antigua. W 1632 roku angielscy osadnicy przenieśli się tu z sąsiedniej wyspy St. Kitts i z sukcesem założyli osiedla. Rozpoczęli produkcję cukru, a wkrótce na wyspie było już ponad 150 młynów. 

Antigua uważana była za wrota Karaibów, bramę do karaibskich kolonii. W St. John’s można podziwiać pięknie odrestaurowane historyczne budynki m.in. katedrę, której wieże zdominowały panoramę stolicy. Domy mieszkalne pomalowane są na jaskrawe kolory. Można tu rozkoszować się dobrym jedzeniem, a w miejscowych sklepikach zaopatrzyć się w różne pamiątki.

Na wycieczce wybierzemy się na spacer wzdłuż najbardziej popularnego portu Antigui, English Harbour, który znajduje się na południowym cyplu. W XVII i XVIII wieku mieściła się w nim karaibska baza angielskiej floty. Podobno lord Horacy Nelson odwiedzał ją wielokrotnie. Ta imponująca budowla spełniała wszelkie wymagania brytyjskiej floty. Ukryta zatoka jest chroniona przed orkanami, jedyny dostęp do portu wiedzie przez wąski przesmyk między dwoma półwyspami, które w przeszłości były oczywiście mocno strzeżone. 

Również historyczna część portu tzw. Nelson’s Dockyard z 1745 roku, znajdująca się blisko English Harbour, jest dzisiaj pięknie odrestaurowana i stanowi popularny cel wielu wycieczek. Zarówno stocznia jak i port dzisiaj służą za miejsce spotkań towarzyskich. Przy kejach zamiast wielkich wojskowych żaglowców cumują prywatne jachty.

Z punktu widokowego Shirley Heights rozciąga się widok na obszar portowy. Widać stąd doskonale dlaczego English Harbour był tak ceniony. 

Po zagłębieniu się w historii, przyszedł czas na zanurzenie się błękicie. Przejedziemy przez bujną wyspę, aby dotrzeć do fantastycznych plaż. Do wyboru mamy 365 plaż, po jednej na każdy dzień roku! Po kilku godzinach odpoczynku na jednej z nich wrócimy na nasz statek. 

(Wycieczka dnia jest częścią dodatkowego pakietu wycieczkowego i nie jest wliczona w cenę podróży. Więcej informacji dalej w programie).

Mimo że wyspa St. Maarten jest mała, ma aż dwóch właścicieli. Jej powierzchnię można porównać do powierzchni jednej dzielnicy większego europejskiego miasta. Teren ten podzielony jest między Holandią a Francją, oba kraje dbają o zaznaczenie odrębności swojego terytorium.

Legenda mówi, że Krzysztof Kolumb mijał wyspę 11 listopada, w dzień św. Marcina, dlatego nazwał ją tym imieniem. Europejczycy osiedlili się tu dopiero w 1631 roku. Przede wszystkim interesowały ich zasoby soli, którą używano wtedy do konserwowania żywności. Przybywali tu zatem tłumnie zarówno Holendrzy jak i Francuzi. Holendrzy zajęli południową część wyspy, a Francuzi północną. Na początku obie strony zaakceptowały takie rozwiązanie. Nie trwało to jednak zbyt długo. Francuzi wkrótce zajęli całość, Holendrzy pokonali ich w walce. Potem była zmiana... Dopiero w 1817 roku wzdłuż granicy zapanował względny pokój.

Zacumujemy w Philipsburgu po holenderskiej stronie wyspy. Na statku można również zapisać się na organizowane przez operatora statku wycieczki po wyspie (płatność na pokładzie). Polecamy również spacer po Philipsburgu w towarzystwie naszego pilota.

Na własne oczy zobaczymy ogromne zniszczenia, jakie pod koniec 2017 roku spowodował na wyspie orkan Irma. Przez prawie rok wyspa była całkowicie wykluczona z turystyki. Mieszkańcy do tej pory odczuwają skutki tej katastrofy.

Rano nasz statek wpłynie do portu St. Thomas. W ciągu dnia zapraszamy na półdniową wycieczkę do stolicy Charlotte Amalie. Zaczniemy od przejażdżki busami, żeby przyjrzeć się zielonym wzniesieniom wyspy i pięknym wybrzeżom z klasycznymi karaibskimi jasnymi plażami i lazurową wodą. Pojedziemy na punkt widokowy Drake Seat, nazwanego na część angielskiego kapitana Sir Francisa Drake’a. 
Następnie wrócimy do Charlotte Amalie, gdzie pójdziemy na spacer. Charlotte Amalie nazywało się pierwotnie Taphus, co po holendersku znaczy gospoda. Charlotte Amalie zbudowano na czterech wzgórzach, a ulice wiją się na zboczach. 

Nasza wędrówka przez miasto zacznie się przy najstarszej na wyspie budowli - przy czerwonym forcie Christiana, którego budowę rozpoczęto w 1672 roku. Forteca ta miała nie tylko funkcję obronną, służyła również za kościół, więzienie, siedzibę gubernatora i jako baza dla straży pożarnej. Przed fortem, nad wodą, znajdują się stare koszary z 1874 roku. Obecnie w tych murach mieści się senat. Na placu przed koszarami 31 marca 1917 roku przekazano kontrolę nad kolonią Stanom Zjednoczonym. Aby upamiętnić to wydarzenie postanowiono, że będzie to dzień wolny od pracy. Na wschód od fortecy znajduje się Emancipation Garden z posągiem króla Chistiana IX, za którym wznosi się stary Grand Hotel z 1840 roku. 

Trasa naszego spaceru prowadzi dalej do domu Gubernatora i kościoła św. Fryderyka a także po 99 schodach do Crown House, gdzie mieszkał Peter von Scholten, kiedy pełnił funkcję podkomendanta w Charlotte Amalie. Następnie przejdziemy główną aleją czyli Dronningens Gade, która biegnie równolegle do wybrzeża. Między brzegiem a aleją która nazywa się dzisiaj Main Street, znajdziemy stare spichrze i sklepy, między innymi aptekę A.H. Riis’a, która została zamieniona w sklep. Budynki w większości są jednopiętrowe z wysokimi sklepieniami. Po spacerze zostanie jeszcze trochę czasu wolnego na zwiedzanie Charlotte Amalie. Saint Thomas jest strefą wolnocłową, więc alkohol, kosmetyki, perfumy czy biżuterię można dostać w korzystnej cenie.

Noc sylwestrową spędzimy na pokładzie statku. Mimo, że nie przewidujemy pokazu fajerwerków, będzie to rozrywkowy wieczór i zarówno goście jak i personel hucznie powitają Nowy Rok.

Nasz pilot zaproponuje dzisiaj krótki spacer po starówce stolicy Portoryko, San Juan, po czym będzie czas wolny (transport ze statku i na statek we własnym zakresie). Nastrojowa starówka doskonale daje wyobrażenie 500 lat kolonialnej przeszłości wyspy - wąskie brukowane uliczki, kolorowe domy z pięknymi balkonami, kameralne place i dużo kościołów. Najstarsza część Vieja San Juan otoczona jest solidnym murem. Kryją się za nim różne zabytki, które opowiadają fascynującą historię San Juan, jako jednego z kluczowych miast dla kolonizacji całego amerykańskiego kontynentu.

Większość starego miasta jest bardzo dobrze zachowana, wiele zabytków została uznana przez UNESCO za część światowego dziedzictwa kulturowego, wśród nich imponująca twierdza Fort San Felipe del Morro. Kamień węgielny pod budowę San Juan został położony w 1508 roku, kiedy jeden z hiszpańskich uczestników drugiej wyprawy Kolumba niejaki Juan Ponce de Léon zbudował fort Caparra. W 1521 roku zabudowania nazywano już San Juan de Bautista de Puerto Rico (na cześć Jana Chrzciciela). Miasto szybko się rozrastało dzięki dogodnemu położeniu, był to pierwszy przystanek dla wielu podróżników, misjonarzy i konkwistadorów w drodze do Nowego Świata. 

Jako jedno z pierwszych i największych miast portowych na Karaibach, San Juan było w centrum zainteresowania wielu mocarstw kolonialnych. Szczególnie Anglicy, którzy liczyli na powiększenie swojego terytorium, wielokrotnie próbowali zaatakować i przejąć San Juan. Również słynny korsarz Sir Francis Drake podjął się przejęcia portu. Niestety podczas walk stracił życie. Potem kolejni Anglicy i Holendrzy na próżno próbowali swoich sił. Dzielni obrońcy San Juan dzięki potężnym fortyfikacjom od strony morza za każdym razem skutecznie odpierali ataki. Dopiero w 1898 roku, w czasie hiszpańsko-amerykańskiej wojny, San Juan musiało się poddać. Mieszkańcy nie pozwolili jednak obcym siłom przejąć samego miasta. Dopiero po jego zbombardowaniu i wkroczeniu amerykańskich wojsk do południowo-zachodniego Portoryko lokalne siły poddały się. Na mocy traktatu paryskiego z tego samego roku Portoryko stało się częścią USA. Dlatego mówi się, że San Juan jest najstarszym miastem w USA. 

Po wspólnym spacerze po mieście, będzie jeszcze trochę czasu na poznawanie miasta. Proponujemy udać się na kawę lub zjeść kolację podziwiając widok na port. Będzie to doskonała okazja do nacieszenia się karaibską atmosferą. 

Republika Dominikany nie bez powodu przez lata była ulubionym celem podróży Amerykanów i Kanadyjczyków. Spektakularny i zróżnicowany krajobraz morze, góry, żyzne doliny, rzeki i niezliczone plaże. Żyzna gleba pozwala na uprawę kakao i kawy, a głębiej pod uprawami znaleźć można bursztyn znany ze swojej niezwykłej czystości. 

Kiedy w 1492 roku Krzysztof Kolumb zobaczył ze swojego statku brzeg Dominikany, przewidział że wzdłuż jej linii brzegowej odkryje coś wartościowego i nie pomylił się. Znaleziono tu złoża złota. Na horyzoncie widać górę Isabel de Torres, która jest jak wielki posąg, przecinający jasnoniebieską linię wybrzeża Puerto Plata.

Dzień proponujemy spędzić w mieście lub na plaży. Pilot wycieczki pomoże zdecydować, jak najlepiej wykorzystać czas, a także zorganizuje wycieczkę (ewentualne koszty transportu nie są wliczone w cenę).

Pobyt na statku jest ważną częścią tej podróży. Podczas rejsu polecamy odpoczynek przy basenie, wizytę w centrum fitness oraz wiele innych ciekawych atrakcji. 

Wczesnym rankiem dopłyniemy do wybrzeża Florydy i zacumujemy w Miami. Pojedziemy na lotnisko skąd polecimy do Warszawy.