Sumatra – wyspa orangutanów

Po spotkaniu na lotnisku Okęcie w Warszawie z pilotem Albatros Travel czeka nas przelot do Azji Południowo-Wschodniej.

Wylądujemy w mieście Medan, które jest trzecim co do wielkości miastem Indonezji (po Dżakarcie i Surabaja na Jawie).

Medan jest stolicą indonezyjskiej prowincji Sumatra Północna i tętniącym życiem ośrodkiem kulturalnym i gospodarczym w regionie. Pierwotnie był małą wioską, która stała się miejscem spotkań handlowców z całego świata. W XIX wieku do znaczącego rozwoju miasta przyczyniły się założone przez holenderskich kolonistów plantacje tytoniu. To pobudziło rozwój miasta i przyciągnęło siły robocze z różnych części Azji, nadając miastu różnorodność kulturową i etniczną. Wiele budynków kolonialnych przetrwało do dzisiaj, a w architekturze miasta nadal widoczny jest wpływ Holendrów. Po uzyskaniu przez Indonezję niepodległości Medan nadal się rozwijał, dziś jest ważnym miastem przemysłowym i handlowym na Sumatrze.

Po dopełnieniu formalności wjazdowych na lotnisku pojedziemy do naszego hotelu, by odpocząć przed pełnym atrakcji kolejnym dniem zwiedzania.

Nocleg w Medan.

Dzisiaj wybierzemy się pod Wielki Meczet, który jest największym i najbardziej imponującym meczetem na północnej Sumatrze. Wielki Meczet – czyli Mesjid Raya to niezwykle piękny biały budynek z czarnymi jak węgiel kopułami, zbudowany w stylu marokańskim, do budowy którego użyto włoskiego marmuru oraz chińskiego szkła.

Niedaleko meczetu znajduje się Pałac Sułtana, znany również jako Pałac Maimoon. Zielono - biało - żółty Pałac Maimoon zbudowany został w 1888 roku przez sułtanat Deli, niestety obecnie podupadł.

Spod pałacu skierujemy się w stronę głównej ulicy miasta, przy której znajduje się wiele zabytków w stylu kolonialnym między innymi słynna restauracja Tip-Top, która była i jest ulubionym miejscem spotkań mieszkańców, Rezydencja Tjong A Fie oraz poczta i dworzec kolejowy.

Zwiedzanie miasta zakończymy w Kampung Keling, gdzie odwiedzimy największą chińską świątynię w Medan, Vihara Gunung Timur.

Po drodze zjemy lunch w lokalnej restauracji, a późnym popołudniem po dniu pełnym wrażeń wrócimy do hotelu.

Nocleg w Medan.

Opuszczamy Medan i kierujemy się na północ w kierunku Bukit Lawang. W czasie jazdy czeka nas przedsmak zielonej, bujnej przyrody, która będzie nam towarzyszyć przez całą podróż po Sumatrze. Przejedziemy obok licznych plantacji, na których uprawiane są drzewa kauczukowe i palmy, z których produkuje się olej palmowy. Są to 2 największe eksportowe towary Indonezji.

Bukit Lawang to brama do Parku Narodowego Gunung Leuser, który pokrywają góry oraz piękny i dziki las deszczowy. Po przyjeździe do naszego hotelu, zameldujemy się i zjemy wspólnie obiad w hotelowej restauracji. Następnie wyruszymy na całodniową wędrówkę do lasu

deszczowego, gdzie mamy nadzieję zobaczyć orangutany. Zejdziemy nad pobliską rzekę skąd rozpocznie się nasza wędrówka do dżungli.

Wędrówka potrwa około trzech godzin i prowadzić będzie ścieżkami po nierównym terenie. Często będzie ślisko i błotniście, a w niektórych miejscach konieczne może być balansowanie na korzeniach drzew lub przejście po wodzie, aby przeprawić się przez strumienie by dojść do platformy, przy której karmione są orangutany. Wcześniej orangutany zamieszkujące ten obszar karmione były z platformy dwa razy dziennie, ale dziś wszystkie orangutany na tym obszarze żyją dziko. Pamiętajmy, że nie możemy być w 100% pewni, że zobaczymy te wyjątkowe, rudoczerwone małpy. Jednak spędzając 2 dni w dżungli szanse na ich zobaczenie są naprawdę bardzo duże.

Orangutan to największy na świecie żyjący na drzewach ssak, który niegdyś zamieszkiwał czubki drzew w całej Azji Południowo-Wschodniej. Obecnie można je znaleźć tylko na Borneo i właśnie tu na Sumatrze. Niestety grozi im realne niebezpieczeństwo wyginięcia. Orangutany żyjące na obu wyspach należą do innego podgatunku. Orangutan sumatrzański jest nieco mniejszy i nieco jaśniejszy niż jego kuzyn z Borneo. Orangutany są inteligentnymi zwierzętami i uczą się od siebie nawzajem przydatnych umiejętności, takich jak umiejętność oceny wytrzymałości gałęzi czy posługiwania się znalezionymi w dżungli przedmiotami do zdobycia pożywienia. Żywią się głównie owocami, orzechami i korą, ale mogą też zjadać owady.

W parku narodowym możemy mieć również szczęście zobaczyć inne gatunki małp, takie jak makak, langur i gibon. Nawet jeśli nie uda nam się zobaczyć wszystkich tych zwierząt, już i tak bujny las deszczowy sam w sobie jest wspaniałym przeżyciem, z jego różnorodną roślinnością, której nie zobaczymy w Europie.

Dziś mamy cały dzień do własnej dyspozycji, aby podziwiać bujną przyrodę lasu deszczowego podczas spaceru. Można także zostać w hotelu i zrelaksować się lub wybrać się na spacer po okolicznej wiosce, aby przyjrzeć się codziennemu życiu mieszkańców. 
Dla chętnych nasz pilot zorganizuje wspólne aktywności.

Opuścimy las deszczowy i udamy się do całkiem sporego miasta Berastagi, gdzie głównie uprawia się warzywa i owoce. Jeśli pogoda nam dopisze, podczas podróży będziemy mogli zobaczyć dymiące w oddali wulkany, które tworzą piękne tło na horyzoncie. Topografia Sumatry jest zdominowana przez grzbiety górskie pochodzenia wulkanicznego, które biegną wzdłuż zachodniego wybrzeża wyspy. Najwyższymi szczytami są Mount Leuser na północy i Mount Kerinci na zachodzie. W okolicy Berastagi, na wyżynach, mieszka trzy miliony członków plemienia Batak, którzy praktykując kanibalizm zszokowali tym faktem Europejczyków, kiedy pierwsi odkrywcy i misjonarze zaczęli badać indonezyjskie wyspy. Plemię Batak dzieli się na mniejsze podgrupy, a w górach otaczających miasto Berastagi zamieszkuje grupa plemienna Batak-Karo. Po przyjeździe do miasta udamy się na tętniący życiem targ owocowy, gdzie jest ogromny wybór świeżych owoców i warzyw, a także mięs i ryb. Następnie pojedziemy do naszego hotelu. Tutaj na wysokości 1300 m n.p.m. wyraźnie odczujemy, że temperatura jest niższa, dlatego warto mieć ze sobą ciepły sweter lub polar.

Kontynuujemy naszą podróż na południe, a naszym dzisiejszym celem jest jezioro Toba utworzone w kraterze wygasłego wulkanu. Powierzchnia jeziora to niemal 2000 km²  ( 100 km długości i 30 km szerokości) co czyni go największym jeziorem w Azji Południowo-Wschodniej, a przy głębokości 450m także jednym z najgłębszych jezior na świecie. Zarówno jezioro, jak i duża, przypominająca ziarno fasoli wyspa Samosir znajdująca się na środku jeziora, powstały w wyniku wybuchu wulkanu wiele tysięcy lat temu. Samosir jest największą na świecie wyspą na wyspie. To wszystko i piękna natura dookoła uczyniło to miejsce jedną z największych atrakcji Sumatry.  Obszar wokół jeziora zamieszkany jest przez wyjątkowo gościnne plemię Batak,  zwanych tutaj Batak Toba. Upłynęło już wiele dziesiątek lat, odkąd porzucili oni swój brzydki nawyk patrzenia na drugiego człowieka jak na potencjalny posiłek, dlatego nie ma żadnych powodów do obaw.

Na trasie wycieczki odwiedzimy między innymi  zamieszkaną przez plemię Batak wioskę Dokan, gdzie wciąż zachowały się tradycyjne drewniane domy na palach z dużymi dachami, które nadal służą swoim mieszkańcom. Następnym przystankiem będzie wodospad Sipiso Piso, który tworzy woda wypływająca z jaskini w wysokim klifie i spada z wysokości 120 metrów pionowo w dół, aby następnie znaleźć ujście w wodach jeziora Toba. Po przybyciu do miejscowości Parapat przesiadamy się z autobusu na prom i popłyniemy na wyspę, do naszego hotelu. Po zameldowaniu się resztę dnia spędzimy podziwiając krajobraz, patrząc na jezioro i otaczające je góry.

Dzisiaj udamy się w rejs po jeziorze Toba i odwiedzimy kilka z wielu wiosek ludu Batak, rozsianych wzdłuż wybrzeża wyspy Samosiru.  Plemiona Batak są zorganizowane w klany z linii męskiej, gdzie mężczyzna z jednego klanu szuka żony wśród kobiet z innych klanów, po czym po ślubie staje się ona członkiem klanu mężczyzny. Plemię Batak to chrześcijanie, ale pierwotna religia nadal odgrywa tu ważną rolę. Według dawnych wierzeń wszyscy ludzie są obdarzeni „tondi”, czyli duszą, która żyje przy ciele człowieka i decyduje o jego dobrobycie. W przeszłości jednym ze sposobów na utrzymanie „tondi” w dobrym nastroju było praktykowanie rytualnego kanibalizmu, z powodu czego plemię okryło się złą sławą. Jednak ok. 200 lat temu zaprzestano tego zwyczaju. Tradycjami, które przetrwały do dziś są za to budowanie bardzo dekoracyjnych, misternie zdobionych drewnianych domów, śpiewanie przepełnionych emocjami pieśni oraz rzeźbienie w olbrzymich kamieniach, o czym sami się przekonamy. 

Nasz pierwszy przystanek znajduje się w wiosce Ambarita, gdzie zobaczymy  rzędy tradycyjnych drewnianych domów wzniesionych na palach  z dachami wygiętymi w łuk i zakończonych szpiczasto. Jedna z hipotez mówi, że nawiązują one do kształtu rogów byka, a inna, że do kształtu łodzi typu kanu, którymi przybyli na te tereny pierwsi mieszkańcy. Zobaczymy też tutaj tzw. Kamienne krzesła czyli cały umeblowany jakby „salon” wraz ze stołami, fotelami i ławami wyrzeźbionymi w ogromnych głazach. Meble te zostały wyrzeźbione ponad 300 lat temu, a miejsce to było czymś na kształt parlamentu i sali sądowej. Dyskutowano tu o wspólnych sprawach plemienia, przesłuchiwano przestępców, a czasem ścinano im głowy.

Następnym przystankiem podczas dzisiejszej wycieczki będzie miejscowość Simanindo, gdzie obejrzymy pokaz tradycyjnych tańców i zobaczymy małe muzeum w domu byłego króla Bataków.

W mieście Tomok odwiedzimy grób króla Sidabutara. To on uczynił lud Batak Toba chrześcijanami.

Po południu wrócimy do naszego hotelu.

Po niespiesznym poranku chętne osoby mogą  wyruszyć na przejażdżkę rowerową. Przejedziemy wzdłuż brzegów jeziora i pól ryżowych, podziwiając fantastyczną przyrodę oraz obserwując spokojne, leniwe życie w małych wioskach. Nasza trasa rowerowa jest łatwa i przyjemna, a po drodze zaplanowaliśmy przystanki, aby każdy czuł się komfortowo. Popołudnie jest do własnej dyspozycji, ale zachęcamy, aby skorzystać z orzeźwiającej kąpieli w jeziorze Toba, które jest największym jeziorem wulkanicznym na świecie.

Po opuszczeniu Samosir na jeziorze Toba, skierujemy się do Medan. Droga do Medan poprowadzi nas przez obszary górzyste, z okien autokaru będzie można obserwować ciągnące się plantacje oleju palmowego i kauczuku. Po południu dotrzemy do naszego hotelu w Medan.

Nadszedł czas, aby pożegnać się z Sumatrą i Indonezją. W zależności od godziny wylotu będzie czas do własnej dyspozycji, zanim pojedziemy na lotnisko, by powrócić do domu.