Podróż do Egiptu
Egipt to przede wszystkim słynne na całym świecie piramidy, życiodajny Nil, który urzyźnia jałowe piaski pustyni i chaotyczne wielomilionowe miasto Kair. Tutaj na każdym kroku czujesz, że jesteś daleko od domu, kiedy muezini nawołują do modlitwy ze smukłych wież minaretów, a zapach bulgoczących fajek wodnych unosi się między straganami energicznych ulicznych sprzedawców. Spaliny z węzła komunikacyjnego Midan el-Tahir mieszają się z zapachem cynamonu, zupy z soczewicy i klopsików kufta, a wszędzie sprzedawane są pocztówki z sąsiadującą ze stolicą Piramidą Cheopsa.
podobnie jak miód pitny był stałym elementem staropolskiej diety, tak samo było z piwem w starożytnym Egipcie.
węgiel w postaci czarnej kredki był używany nie tylko przez kobiety w starożytnym Egipcie? Obie płcie stosowały czarny makijaż oczu, który miał chronić przed chorobami oczu oraz klątwami bogów Ra i Horusa.
Przeszłość i teraźniejszość Egiptu
Egipt, najstarszy turystyczny kraj świata, z trudem radzi sobie ze wzmożonym ruchem turystycznym w najbardziej popularnych miesiącach w roku. Wiele tysięcy lat historii i kultury rozciąga się na obszarze całego kraju o powierzchni 1 miliona km² kraju, a Kair, ze swoimi 20 milionami mieszkańców i wieloma znanymi na całym świecie zabytkami, przyciąga turystów, którzy mogą spędzić tutaj wiele dni na odkrywaniu atrakcji miasta. Widok wyposażenia grobowca faraona Tutanchamona w Muzeum Egipskim wzbudza zachwyt u większości ludzi. Na tętniącym życiem bazarze Khan el-Khalili można zrobić zakupy po lepszych lub gorszych cenach w zależności jak dobrze umiemy się targować, aby następnie cieszyć się nabożną ciszą na olśniewającym białym dziedzińcu Meczetu Muhammeda Alego. Trzy wielkie piramidy i Sfinks w Gizie to nieodzowny element każdej wyprawy do Egiptu, a ci, którzy pokonali swoją klaustrofobię, mogą z zachwytem opowiadać o wnętrzu piramidy Cheopsa i długiej drodze przez ciemne korytarze do komory grobowej, z którego dusza faraona miała wznieść się do nieba, aby połączyć się z bogiem słońca. Ale nie ma powodu, aby ograniczać swoją egipską podróż tylko do Kairu. Nil przepływa przez całe miasto, a duże statki wycieczkowe są idealne jako pływające hotele, jeśli chcemy poznać resztę Egiptu.
Zabytki Egiptu
Wspaniały kraj Afryki Północnej, położony między jałowymi piaskami pustyni Sahara a zielonymi polami uprawnymi Doliny Nilu, oprócz Kairu ma do zaoferowania dużo więcej. Koniecznie trzeba zobaczyć, otwartą ponownie niedawno legendarną bibliotekę w Aleksandrii, która miejmy nadzieję, że przywróci miastu wiodącą pozycję w nauce i badaniach, tak jak to było w starożytności, gdy konkurowała o palmę pierwszeństwa z greckim ośrodkiem kultury w Atenach. Warto też odwiedzić Egipt ze względu na spokojną okolicę Asuanu, gdzie imponująca, nowa Tama Asuańska i elektrownia pomagają pokryć dużą część zapotrzebowania energetycznego Egiptu. Do tej listy możemy jeszcze dodać skalną świątynię w Abu Simbel, która została zbudowana przez Ramzesa II około 1250 roku p.n.e., świątynię Kom Ombo – „Złoty Kopiec” – zbudowaną dla boga-sokoła Horusa i boga-krokodyla Sobka, wspaniały Luksor z Doliną Królów oraz bogato zdobionymi świątyniami grobowymi faraonów.
Innych bez wątpienia skuszą wakacje na plaży w Sharm el-Sheik i nurkowanie z rurką w Morzu Czerwonym lub surowe, skaliste krajobrazy Półwyspu Synaj, gdzie św. Klasztor Św. Katarzyny usytuowany w jednym z wielu wyschniętych koryt rzecznych, jest jak świadek historii wykuty w granicie u podnóża góry, gdzie Mojżesz otrzymał od Boga tablicę z dziesięcioma przykazaniami. Starożytny grecki historyk Herodot nazwał Egipt „darem Nilu”, a dzisiejsi turyści mogą kontynuować podróż z miejsca, gdzie przerwali ją starożytni podróżnicy. Wciąż z takim samym zachwytem i chęcią na odkrywanie więcej.
Współczesny Egipt przeżył pewne zawirowania polityczne, a egipska rewolucja osiągnęła punkt kulminacyjny w 2011 r. wraz z ustąpieniem prezydenta Hosniego Mubaraka po 30 latach sprawowania władzy. W czerwcu 2012 r. urząd objął pierwszy demokratycznie wybrany prezydent kraju Mohamed Mursi. Ale nieco ponad rok później, po masowych protestach społecznych Morsi został obalony w wojskowym zamachu stanu.
