Peru – na szlaku Machu Picchu

Spotkanie z pilotem Albatros Travel na lotnisku Okęcie, a następnie wylot z Warszawy do Limy, stolicy Peru. Po przylocie i odebraniu bagaży, przejazd do hotelu w dzielnicy Miraflores.

Nocleg w Limie.

Lima, stolica Peru, została założona w 1535 roku. Przez wiele lat była najważniejszym miastem na kontynencie, a dzisiaj jest największą metropolią w Peru. Miasto szczyci się swoimi tradycjami oraz kolonialną zabudową, mimo że krajobraz miejski powoli zostaje zdominowany przez nowoczesną architekturę. Wybierzemy się na spacer po starym mieście w Limie, które dzięki dobrze zachowanym budynkom w stylu kolonialnym trafiło na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Więcej uwagi poświęcimy Plaza de Armas (Plac Broni), gdzie m.in. stoi Pałac Rządowy, który jest jednocześnie rezydencją Prezydenta Peru. Poza tym można tu podziwiać miejski Ratusz i imponującą, bogato zdobioną katedrę zbudowaną w kilku różnych stylach tj. gotyk, renesans, barok i neoklasycyzm - co sprawia, że jest to budowla wyjątkowa pod każdym względem.

Zobaczymy również zespół klasztorny franciszkanów – jeden z najlepszych przykładów hiszpańskiego baroku. Jego budowę rozpoczęto w 1546 roku. Słynna jest piękna klasztorna biblioteka z ponad 20 tys. starych ksiąg jednak najwięcej emocji budzą katakumby, które zostały odkryte przez archeologów w 1943 roku, gdy udało się otworzyć kościelne piwnice. Ocenia się, że do odzyskania przez Peru niepodległości na początku XIX wieku, pochowano tu ponad 70 tys. osób.

Następnie udamy się do muzeum archeologicznego Larco w dzielnicy Pueblo Libre, które szczyci się jedną z największych na świecie kolekcji sztuki prekolumbijskiej między innymi kultur Moche i Nazca. Dowiemy się tutaj więcej o kulturze rdzennych Indian mieszkających w Peru jeszcze przed Inkami oraz o samych Inkach. Obejrzymy ich fantastyczną ceramikę, złotą biżuterię oraz inne cenne przedmioty ze złota należące do Inków. Skarby te stały się przyczyną upadku imperium Inków, ponieważ to właśnie żądza złota była głównym motywem dla hiszpańskich konkwistadorów do podboju tych ziem, co w końcu doprowadziło do kolonizacji całej Ameryki Południowej.

Nocleg w Limie.

Z Limy polecimy do Cusco, położonego na wysokości 3326 m n.p.m. Aby uniknąć choroby wysokościowej, od razu po wylądowaniu przejedziemy w stronę Świętej Doliny Inków, zwanej również Doliną Urubamby i położonej nieco niżej, na wysokości około 2900 m.n.p.m. Zostaniemy tu przez następne dwa dni, aby przyzwyczaić się do wysokości. Trasa będzie niezwykle malownicza. Najpierw przejedziemy przez wyżyny, na których Indianie uprawiają fasolę i kukurydzę, a następnie zjedziemy do Świętej Doliny z pięknym widokiem na rzekę Urubamba wciśniętą w porośnięte bujnymi lasami andyjskie zbocza gór i ośnieżone szczyty.

Po południu dojedziemy do Ollantaytambo. Jest to jedyne miasteczko inkaskie, które nadal jest zamieszkane oraz zachowało swój pierwotny miejski układ z czasów Inków. To malownicze miasto było centrum administracyjnym i węzłem komunikacyjnym Imperium Inków, dzięki swojemu strategicznemu położeniu u wejścia do doliny. Główną atrakcją tutaj, wzbudzającą ogromne zainteresowanie wśród turystów, jest Świątynia Słońca, która była także fortecą i rezydencją ówczesnego władcy. Nasz hotel znajduje się w pobliżu starej dzielnicy, polecamy więc spacer jej krętymi wąskimi uliczkami.

Nocleg w Ollantaytambo.

Dziś wybieramy się na północ, w wyjątkową podróż pociągiem przez Świętą Dolinę Inków. Z powodu niedostępnego terenu, do Machu Picchu nie docierają żadne inne środki transportu poza pociągami do stacji Aguas Calientes, skąd następnie busem dojedziemy do celu naszej wyprawy. Czeka nas więc spektakularna podróż wzdłuż rzeki i otaczającej ją bujnej przyrody. Legendarna osada Inków leży na wysokości 2.430 m.n.p.m. na wąskim grzbiecie wysoko nad rzeką Urubamba, otoczona bujną zielenią amazońskich lasów deszczowych i często spowita mgłą i chmurami. Machu Picchu to doskonałe połączenie imponujących zdolności twórczych człowieka i natury.
Ze względu na swą unikalność miasto jest wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO, a w 2007 roku zostało uznane za jeden z siedmiu nowych cudów świata.

Miasto przez wiele lat było zapomniane, aż do dnia 24 lipca 1911 roku, kiedy to amerykański historyk Hiram Bingham odnalazł je zupełnie przez przypadek. W rzeczywistości szukał inkaskiego miasta Vilcabamba, które podobno było ostatnim bastionem Inków w walce z Hiszpanami. Vilcabamba została odnaleziona jakiś czas później w zupełnie innym miejscu, ukrytym głęboko w dżungli. Wokół Machu Picchu unosi się aura tajemniczości. Nie ma wzmianek na jego temat w hiszpańskich opisach nowego królestwa, stąd wniosek, że Hiszpanie nigdy tu nie dorarli. Nic zresztą dziwnego, bo zajmujące powierzchnię 5 km2 miasto płożone na jednym z grzbietów andyjskich z trzech stron otoczone jest przez rzekę Urubamba, a z czwartej osłania je szczyt Huayana Picchu, co czyni je wyjątkowo trudno dostępnym. Przez kilka stuleci o Machu Picchu wiedzieli tylko miejscowi Indianie Keczua, którzy przekazywali sobie tę wiedzę z pokolenia na pokolenie. Machu Picchu zbudowano w ciągu 30 lat z inicjatywy dziewiątego króla Inków o imieniu Pachacutec i prawdopodobnie służyło  władcy i jego świcie jako sanktuarium. Miasto zostało opuszczone zaledwie 100 lat później, około 1535 roku z nieznanej do tej pory przyczyny.
Zwiedzanie Machu Picchu z przewodnikiem będzie trwało około dwóch godzin, a następnie będziemy mieli czas na samodzielne podziwianie legendarnego miasta i jego wspaniałego otoczenia.

Po południu wracamy pociągiem do Ollantaytambo.

Nocleg w Ollantaytambo.

Dzień zaczynamy od zwiedzania ruin w Ollantaytambo i wizyty w malowniczo położonej wiosce Pisac, położonej w górnej części Świętej Doliny, gdzie Inkowie wybudowali duży fort z wartowniami służący jako strażnica u wejścia do doliny, ale także jako centrum administracyjne zarządzania ludnością. Pisac razem z Ollantaytambo, są uważane za najcenniejsze pozostałości cywilizacji Inków w Świętej Dolinie Urubamby.

Zobaczymy też ogromną fortecę Sacsayhuamán, wzniesioną na obrzeżach Cuzco. Kompleks wygląda imponująco, ale w rzeczywistości pozostało tylko 20% oryginalnej budowli, ponieważ kamienie z tego miejsca zostały użyte przez Hiszpanów do budowy kościołów i domów w Cuzco. Jest to jedna z najważniejszych inkaskich  budowli na terenie Andów. Olbrzymi  kompleks, otoczony jest 3 rzędami murów obronnych o charakterystycznym zygzakowatym kształcie i wzniesiony z gigantycznych, znakomicie dopasowanych głazów. Największy użyty kamień ma wymiary 9 m wysokości, 5 m szerokości i 4 m grubości. Jego waga wynosi około 350 ton! Fort ten jest kolejnym dowodem na niesamowite architektoniczne i inżynieryjne umiejętności Inków, którzy opanowali do perfekcji sztukę wznoszenia ogromnych konstrukcji zbudowanych z gigantycznych bloków skalnych, które docinali i układali, jak puzzle. W niektórych miejscach kamienie są tak doskonale dopasowane, że nie da się między nie włożyć nawet żyletki. Sacsayhuamán miał niewielkie znaczenie obronne, spełniał przede wszystkim funkcję reprezentacyjną. Ze wzgórza, na którym zbudowana jest twierdza roztacza się przepiękny widok na dolinę i całe Cuzco.

Następnie przedziemy do Cusco, gdzie udamy się na spacer po pięknych uliczkach miasta. Cusco to dawna stolica Inków, położona w urzekającym miejscu w Andach, często nazywana „La ciudad imperial” czyli „Cesarskim Miastem”. Wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, charakteryzuje się białymi budynkami w kolonialnym stylu, wspaniałymi kościołami pokrytymi złotem oraz monumentalnymi pałacami, będącymi mieszanką hiszpańskiej i inkaskiej architektury. Na szczęście część zabytkowych budowli pochodząca z czasów Inków przetrwała brutalną hiszpańską konkwistę. Cuzco, to bez wątpienia centrum Doliny Inków jednak na całym tym obszarze możemy nadal podziwiać wspaniałe pozostałości po imperium w postaci impnującujących kompleksów ruin, pomysłowych kanałów, systemu nawadniania czy tarasowych upraw położonych na stromych zboczach gór, będących dowodem wysokiego rozwoju technicznego i kulturalnego Inków.

Stolica Inków pierwotnie przypominała kształtem pumę, ponieważ Inkowie wznosząc swoje miasta wzorowali się na postaciach różnych zwierzęt. Cusco ma właśnie kształt pumy, Machu Picchu kondora, a Pisac kuropatwy.

Zakwaterowanie w Cusco.

Dziś odwiedzimy najważniejszą świątynię Inków, Coricancha, znajdującą się wewnątrz kościoła św. Dominika. Specjalne techniki stosowane przez Inków podczas budowy sprawiały, że budynki te znosiły trzęsienia ziemi dużo lepiej niż budynki kolonialne. Przykładowo kościół św. Dominika doznał poważnych uszkodzeń podczas trzęsień ziemi w 1650, 1950 i 1986 roku, natomiast fundamenty świątyni inkaskiej, na której wzniosiono kościół, przetrwały bez uszczerbku do dzisiaj.

Słowo coricancha pochodzi z języka Indian Quechua i oznacza „złoty dziedziniec”. Ściany świątyni pokryte bowiem były w czasach inkaskich arkuszami złota o wadze nawet kilku kilogramów. Złoto i inne skarby znajdujące się w świątyni zostały zrabowane przez ludzi hiszpańskiego konkwistadora Francisco Pizarro, a jedyne, co pozostało, to ogołocone mury, które i tak są uważane za jedne z najdoskonalszych przykładów sztuki kamieniarskiej w Peru.

Zobaczymy kilka z najważniejszych atrakcji miasta, w tym główny plac, Plaza de Armas oraz katedrę, w której znajduje się wiele bezcennych skarbów sztuki kolonialnej. Jej budowa rozpoczęła się w 1559 roku i trwała prawie 100 lat.

Po południu zaplanowaliśmy czas do własnej dyspozycji. Cusco to jedno z najciekawszych miast w Peru więc każdy znajdzie tu miejsca, które go zainteresują. 

Nocleg w Cusco.
 

Po śniadaniu wsiadamy do autokaru i udajemy się na pełną wrażeń podróż po tak zwanym „altiplano”, czyli płaskowyżu w Andach Środkowych położonym na wysokości 3300 – 3800 m n.p.m. Dzisiejsza trasa wycieczki wiedzie przez najpiękniejsze krajobrazy, jakie oferuje Peru: andyjskie równiny położone pośród majestatycznych gór, surowe, dzikie pasmo górskie La Raya, Świętą Dolinę Inków, małe, autentyczne wioski i pola z pasącymi się na nich lamami i alpakami. Będzie to dzień z najdłuższym przejazdem podczas naszej wycieczki, z kilkoma przerwami po drodze, pełen ekscytujących przeżyć oraz wspaniałych krajobrazów.

Jeden z przystanków zaplanowaliśmy w Raqchi, które było obronną wioską oraz głównym punktem kontrolnym w sieci dróg biegnących z Cuzco, i który rozrastał się wraz z rozwojem państwa Inków. Znajduje się w dolinie znanej ze swoich świętych miejsc, a większość wejść do doliny znajdowała się w ciągnącym się na 4 km murze. Najbardziej imponującą budowlą jest Świątynia Viracocha zbudowana na cześć boga Viracocha (wg wierzeń Inków był on stwórcą całego świata), która jest ogromną dwupiętrową budowlą o długości 92 metrów. Środkowa ściana ma około 20 metrów wysokości i była otoczona 11 kolumnami z każdej strony, stanowiącymi wparcie dla dwu-spadzistego dachu, który niegdyś przykrywał budynek. Jest to bardzo piękny przykład architektury Inków, a świątynia odgrywała dla Inków ważną rolę w czczeniu ich największego boga, Viracocha.

Po drodze zjemy obiad, a zanim dotrzemy do Puno zrobimy jeszcze przerwę w Pukara, w okolicy której znajdują się ważne stanowiska archeologiczne poświęcone starożytnej, preinkaskiej kulturze, której przedstawiciele zamieszkiwali niegdyś te tereny. Odwiedzimy tutaj małe muzeum, w którym znajduje się kilka ekscytujących monolitów (kamiennych posągów), między innymi z motywami religijnymi, które przedstawiają także składanie ofiar z wrogów.

Wczesnym wieczorem dotrzemy nad jezioro Titicaca, które z powierzchnią 8 372 km2  jest trzecim największym jeziorem w Ameryce Południowej. Jest ono najwyżej położonym żeglownym jeziorem świata oraz największym wysokogórskim - znajduje się na wysokości 3812 metrów n.p.m. To piękne jezioro znane jest nie tylko ze swojego położenia wysoko w Andach lecz przede wszystkim ze znaczenia w religijnych mitach Inków. Według starodawnych inkaskich wierzeń to właśnie tu narodziło się słońce.
Samo Puno to małe miasteczko, w którym nadal dominuje tradycyjna kultura, a łodzie z trzciny pływają wzdłuż brzegów jeziora.
Zakwaterowanie w Puno.

Dziś po śniadaniu udamy się w niezapomniany rejs łodzią po najwyżej położonym jeziorze świata, Titicaca. Piękno i atmosfera tego miejsca zapierają dech w piersiach. Słońce świeci mocno, powietrze jest czyste, woda ciemno niebieska, a horyzont wydaje się nie mieć końca.

Jezioro ma 190 km długości i 80 km szerokości. Na mocy dwustronnej umowy granicznej z 1932 roku, Titicaca jest podzielona między Peru (56%) i Boliwię (44%).
Na jeziorze Titicaca znajduje się kilka naturalnych wysp oraz ponad 40 sztucznych.
Naszym pierwszym przystankiem będą pływające trzcinowe wyspy plemienia Uros, gdzie zejdziemy na ląd na jednej z nich, aby odwiedzić rodzinę należącą do tego plemienia. Opowiedzą nam oni, jak budują swoje domy, w jaki sposób konserwują trzcinowe wyspy i jak na nich żyją. Mieszkańcy pływających wysp utrzymują się z rybołówstwa, rzemiosła i turystyki. Po tej wymianie doświadczeń z naszymi gospodarzami, będziemy kontynuować podróż w kierunku wyspy Taquile, która liczy 2200 mieszkańców, zwanych taquileños. W przeciwieństwie do ludności Uros, która mówi w języku Aymara, mieszkańcy Taquile posługują się  ojczystym językiem Quechua. Wyspa kiedyś była częścią Imperium Inków, dlatego nawet dziś można zobaczyć tutaj kilka stanowisk archeologicznych.

Po zejściu na ląd, udamy się na spacer wzdłuż wyspy, aby podziwiać piękne widoki! Następnie zjemy obiad u lokalnej rodziny. Poznamy też jedną z osobliwości wyspy, którą są robótki na drutach, jednak tutaj zajmują się tym tylko mężczyźni i od lat przekazują tę tradycję z ojca na syna. Ta stara tradycja została uznana przez UNESCO za niematerialne dziedzictwo kulturowe świata.
Po południu wrócimy do naszego hotelu w Puno.

Nocleg w Puno.

Po śniadaniu udamy się na lotnisko w Juliaca, skąd odlecimy samolotem najpierw do Limy a następnie do Warszawy.