Cuda natury Zachodniego Wybrzeża USA

Po spotkaniu na lotnisku Okęcie w Warszawie z pilotem Albatros Travel wylatujemy do Los Angeles. Po przylocie udajemy się bezpośrednio do naszego hotelu. W zależności od godziny przylotu będzie można zrelaksować się przy hotelowym basenie lub wybrać się na krótki spacer po okolicy.  Warto pokonać przemożną chęć położenia się spać, aby dotrwać do wieczora i wejść w miejscowy rytm dobowy, co pozwoli nam jak najlepiej wykorzystać następne 9 dni naszej wycieczki.

Los Angeles jest drugim co do wielkości miastem USA, zamieszkiwanym przez 15 milionów ludzi i zajmującym ogromną powierzchnię, którą ciężko objąć wzrokiem. L.A., jak nazywane jest potocznie, to światowe centrum przemysłu rozrywkowego, szczególnie branży filmowej, muzycznej i produkcji telewizyjnej, ale także ośrodek parków rozrywki, sztuki i kultury. Los Angeles to miasto, w którym spełnia się amerykański sen. Nielicznym udaje się dopiąć swego i zamieszkać w wartych miliony dolarów willach w Bel Air i Malibu, natomiast wiele osób, którym nie udaje się zrealizować marzeń, opuszcza miasto. Nocleg w dzielnicy Glendale.

W dniu dzisiejszym zwiedzimy L.A podczas wycieczki po mieście. W Hollywood poczujemy jego gwiazdorską atmosferę, oglądając legendarny Chinese Theatre i przechadzając się po Walk of Fame, gdzie uwieczniono gwiazdami nazwiska największych sław z branży filmowo-muzycznej. Wreszcie zobaczymy słynny Dolby Theatre. Również poza „sezonem oskarowym” można tu spotkać wielkie sławy, a przynajmniej osoby przebrane za legendarne osobistości z amerykańskiego przemysłu rozrywkowego,  z którymi za kilka dolarów można sobie zrobić pamiątkowe zdjęcie, bo właśnie w ten sposób zarabiają na życie

Oczywiście zobaczymy też słynny napis „Hollywood” na wzgórzach, a jeśli czas pozwoli, zajrzymy również do Venice Beach, która jest jedną z najbardziej barwnych dzielnic Los Angeles. Venice Beach to 5 km słonecznej plaży, a także główne miejsce spotkań dla ludzi sztuki i kultury. Na kultowej promenadzie przy Venice Beach życie aż kipi i można tu spotkać zarówno światowej klasy kulturystów w okolicach Muscle Beach jak i ulicznych muzyków czy różnego rodzaju performerów udających żywe posągi.

Plaża jest po prostu kolorową mieszanką najdziwniejszych postaci, które mogą tutaj dać upust swojej ekspresji artystycznej i kulturowej. Ale w jaskrawym kontraście do całego blichtru i bogactwa, które charakteryzują Venice Beach można tu też znaleźć wiele historii o niespełnionych marzeniach. Niektórzy przyjeżdżają tu z nadzieją na zdobycie sławy i zamieszkania w kolorowych domach przy plaży, podczas gdy inni wyjeżdżają zawiedzeni z niespełnionymi ambicjami. Nawet ze swoim wyjątkowym urokiem Venice Beach to wciąż Los Angeles – miejsce, w którym amerykański sen jest równie żywy, jak jego zderzenie z twardą rzeczywistością. 

Po zwiedzaniu miasta, wieczór do własnej dyspozycji. Nasz pilot chętnie doradzi gdzie można się udać na kolacje, a dla chętnych zorganizuje wspólne wyjście. 

Nocleg w dzielnicy Glendale.

Po pełnym wrażeń pobycie w Los Angeles jedziemy dzisiaj na wschód w kierunku Palm Springs – słynnego wakacyjnego kurortu w suchym, pustynnym krajobrazie Kalifornii.
Palm Springs jest jak oaza otoczona pustynią i górami San Jacinto. Znajduje się ok. 2 godzin jazdy od L.A. Od początku XX wieku ciepły i suchy klimat w połączeniu z cieniem gór przyciągały do Palm Springs licznych kuracjuszy. W latach 20. i 30. gwiazdy Hollywood zaczęły budować w tej okolicy swoje domy letniskowe – często w stylu modernistycznym, eksperymentalne architektonicznie. Nadal można zobaczyć tutaj przykłady domów w tzw. stylu pustynno-modernistycznym. W Palm Springs gwiazdy show biznesu mogły spędzać czas w spokoju z dala od błysków fleszy i fanów. Niewielka odległość do Los Angeles i Hollywood sprawia, że to idealne miejsce na zakup domu letniskowego. Rozwój i popularność tego miejsca nie malały w latach 50. i 60., stałymi bywalcami były gwiazdy takie jak Elvis Presley czy Frank Sinatra. W latach 70. zaczęli osiedlać się tu emeryci. Z czasem charakter miejscowości zmienił się – wakacyjny kurort stał się zwykłym miastem. Potem w latach 80. Palm Springs wyszło nieco z mody. Ciągle jednak pojawiali się nowi mieszkańcy i nowi kuracjusze, których przyciągał przyjemny mikroklimat, dawny czar Hollywoodu, przestrzeń, brak pośpiechu na co dzień oraz oczywiście świetne pola golfowe. Samo miasto ma ok. 45 000 stałych mieszkańców. 

Z Palm Springs wycieczka prowadzi do Parku Narodowego Joshua Tree, prawdziwej perły na pustyni, gdzie spokój i surowe piękno przyrody tworzą fantastyczne ramy dla niezapomnianych wrażeń. Park słynie z charakterystycznych drzew Jozuego, które pną się ku niebu przybierając wyjątkowe, niemal surrealistyczne kształty i to właśnie od nich pochodzi nazwa parku. W krajobrazie dominują  niezwykłe formacje skalne i bogactwo przyrody, która obejmuje wszystko, od kukułek naziemnych i orłów po rzadkie żółwie pustynne. 

Następnie pojedziemy dalej do Laughlin, położonego w stanie Nevada nad brzegiem rzeki Kolorado. Kiedy miasto zostało założone w latach 50. XX wieku, znajdował się tam tylko jeden motel i bar. Motel był domem dla robotników pracujących przy budowie pobliskiej zapory Davis. Po zakończeniu budowy zapory pracownicy opuścili miasto. Dopiero w 1964 roku, gdy właściciel obecnych hoteli i kasyn, Don Laughlin, kupił motel i bar, miasteczko zaczęło się rozwijać.

Dziś Laughlin znane jest z kasyn i stanowi spokojniejszą alternatywę dla Las Vegas.

Nocleg w Laughlin.

W drodze do Wielkiego Kanionu poczujemy prawdziwą nostalgię za dawną Ameryką, podczas przejazdu odcinkiem słynnej Route 66. Ta, niegdyś niezwykle ważna trasa, prowadziła pierwotnie z Chicago na wschodzie aż po Los Angeles na zachodzie kraju i obejmowała dystans o długości prawie 4 000 kilometrów. W latach 80. została zastąpiona nowymi drogami ekspresowymi (Interstate Highways), lecz niewielkie odcinki trasy zostały zachowywane jako swego rodzaju pomniki przeszłości. To tak jakby cofnąć się o 50 lat wstecz do czasów, gdy droga oznaczona była charakterystyczną tablicą, a motory Harley Davidson i niekoronowany król dróg, Chevrolet Corvette 1954, wydawały się być na stałe wkomponowane w pejzaż drogi. Zatrzymamy się w Seligman, małym miasteczku, które utrzymuje Route 66 przy życiu.

Po południu dotrzemy do ósmego cudu świata, czyli Wielkiego Kanionu. Ten imponujący pomnik przyrody jest największym na świecie kanionem, którego rozmiary są wprost niewyobrażalne: średnia głębokość: 1,6 km, szerokość: do 28,8 km, długość: 446 km. Przy dobrej pogodzie widoczność przekracza 300 kilometrów. Popołudnie spędzimy w Parku Narodowym Grand Canyon, w którym liczne punkty widokowe wzdłuż South Rim oferują możliwość obserwowania różnorodnych pejzaży tego imponującego krajobrazu. Punkty widokowe znajdują się na płaskowyżu wąwozu, który pierwotnie był płaskim korytem rzecznym do czasu, gdy rzeka Kolorado zaczęła przedzierać się przez miękkie formacje skalne, żłobiąc tę niesamowitą sieć wąwozów i dolin rzecznych, tworzących dzisiaj jeden z najbardziej zapierających dech w piersiach widoków.

Będzie także możliwość (za dodatkową opłatą) obejrzenia kanionu z lotu ptaka podczas wycieczki helikopterem.

Jadąc przez pustynne tereny Arizony, to prawie tak, jakbyśmy byli w towarzystwie Johna Wayne’a, alba nawet  Manuelito - słynnego wodza Indian Navajo. Krajobraz wokół nas to głównie płaska, czerwona, zakurzona pustynia z wystającymi gdzie nie gdzie ostrymi iglicami klifów. Na prostej drodze przed nami wiatr toczy bez celu piasek, a my możemy poczuć się chwilami jak w kreskówce wypatrując oczy w oczekiwaniu, że zaraz zobaczymy wyłaniającą się postać Strusia Pędziwiatra.

Pośrodku tego pustynnego krajobrazu stoi Cameron Trading Post, historyczny punkt handlowy, który niczym oaza na pustyni wyłania się między jałowością i pustynnym kurzem. Odgrywając rolę pomostu kulturowego między rdzenną ludnością Indian a nowymi osadnikami, miejsce to jest skarbnicą tradycyjnego rzemiosła, historii i kultury. Tutaj znajdziemy wszystko, od autentycznych dywanów Navajo, ręcznie wyrabianej ceramiki do pięknie rzeźbionych lalek kachina i wielu innych lokalnych artefaktów.

Nie ma wątpliwości, że jesteśmy na Dzikim Zachodzie i tutaj też spędzimy noc. Zostaniemy zakwaterowani w jednym z hoteli prowadzonych przez miejscowe plemiona indiańskie. Tutaj będzie można przyjrzeć się tradycji rzemieślniczej w lokalnych małych sklepikach.

Nocleg w Tuba City.

Dziś będziemy cieszyć się przyrodą w najlepszym wydaniu. Zaczynamy od Horseshoe Bend, zapierającego dech w piersiach cudu natury. Ta spektakularna formacja geologiczna, ukształtowana przez miliony lat erozji rzeki Kolorado, wygląda jak idealna podkowa i jest jednym z najczęściej fotografowanych miejsc w  południowo-zachodniej części Ameryki.

Oszałamiające widoki, które oferuje Horseshoe Bend, są niczym surrealistyczny sen. Krawędzie klifu sięgają się ponad 300 metrów w górę od poziomu rzeki i zapewniając fantastyczne widoki na meandrującą wodę w której odbija się lazurowe niebo. Jest to widok zarówno podnoszący na duchu, jak i wywołujący pokorę, ponieważ w tym miejscu człowiek czuje się jednocześnie wielki i mały. Ten cud natury to żywa pocztówka Dzikiego Zachodu, miejsca, w którym można poczuć niezwykłe piękno i ponadczasową tajemnicę charakteryzującą krajobraz Arizony.

Nasz dzień trwa dalej, a my odwiedzamy zaporę Glen Canyon, która rozciąga się nad rzeką Kolorado i jest jak gigantyczny betonowy bastion,  nie do zdobycia pośrodku jałowego krajobrazu. Ten cud inżynierii stworzony przez człowieka, który dał początek spektakularnemu jezioro Powell, jest świadectwem odwagi i ambicji człowieka. Gdy stoimy u podnóża tamy, możemy zostać przytłoczoni jej rozmiarem i ogromem pracy włożoną w jej budowę.

Kontynuujemy podróż do Bryce Kanion nie jest tak znany jak Wielki Kanion, ale wywołuje równie niezapomniane wrażenia. Nazwa Bryce pochodzi od nazwiska szkockiego mormona, który próbował osiedlić się w tej suchej i niegościnnej, lecz jakże malowniczej okolicy. Miejscowi Indianie nazywali ten obszar „miejscem, w którym czerwone skały stoją niczym ludzie w wąwozie w kształcie garnka.” Skały uformowane w kolumny mienią się odcieniami różu, a patrząc na ten suchy pejzaż, aż trudno uwierzyć, że stworzyła go woda.

Na nocleg zatrzymamy się w małym miasteczku Bryce.

Rankiem wyjedziemy z pięknego Bryce Canyon i obierzemy kurs na południowy-wschód. Następnie przekroczymy granicę stanów Utah i Arizona, zmierzając do Nevady. Na koniec zobaczymy Las Vegas, które jest jednym z największych kontrastów dla pełnej spokoju przyrody, z którą do tej pory obcowaliśmy.

Zanim tam jednak dotrzemy odwiedzimy Park Narodowy Zion, który oferuje jedne z najbardziej spektakularnych i zdumiewających krajobrazów Ameryki. Niezwykłe formacje skalne w kształcie iglic, łuków, gigantycznych bloków skalnych czy kanionów to efekt erozji, która przez tysiące lat rzeźbiła w skałach niczym najwybitniejszy artysta. Droga do parku wzdłuż jednego z najbardziej malowniczych odcinków dróg w Ameryce, legendarnej Scenic Byway 12, która wije się przez górzysty krajobraz i oferuje wspaniałe panoramiczne widoki na park z jego majestatycznymi formacjami skalnymi. 

Z błogiej ciszy i naturalnego światła w przeniesiemy się do stolicy neonów i miasta grzechu, czyli do Las Vegas.

Las Vegas, jaskinia hazardu i uciech, zostało wzniesione w roku 1930 przez mafię pośrodku pustkowia w liberalnie nastawionym stanie Nevada. Zupełnie sucha ziemia nie oferowała tam zbyt wielu możliwości uzyskania dochodu poza otwarciem kasyn i barów. Bez względu na uprzedzenia, surrealizm, którym emanuje to miasto, wprawia w zachwyt i budzi podziw u zwiedzających. Duże kasyna zbudowane są na kanwie różnorodnych motywów: od średniowiecza i starożytnego Rzymu po piratów i cyrkowców. W kasynie Luxor można przenieść się do starożytnego Egiptu, a w The Venitian zafundować sobie przejażdżkę gondolą po weneckich kanałach.

W ciągu dnia można podziwiać niesamowite wnętrza hoteli. Znajdują się w nich wodospady, egzotyczne ogrody, gondole, diabelski młyn – i oczywiście same kasyna, w których unosi się atmosfera przepełniona nadzieją na zdobycie wielkiej wygranej. Jednak najlepszy czas na zwiedzanie Las Vegas zaczyna się po zachodzie słońca, gdy główna ulica, the Strip, zamienia się w ogromne morze kolorowych neonów.

Wieczorem wyruszymy na wycieczkę „Las Vegas By Night”. Pojedziemy autokarem do ogromnego, legendarnego hotelu, The Bellagio. Obejrzymy tam fontanny tryskające w rytm muzyki (przedstawienie odbywa się co pół godziny), pospacerujemy po Las Vegas Boulevard i odwiedzimy The Venetian, w którym można podziwiać wenecki Plac św. Marka w miniaturze, kanały i gondole.

Pojedziemy dalej na Freemont Street, będącą obecnie deptakiem, którego zadaszenie stanowi największy na świecie ekran telewizyjny (o długości 500 metrów). Wyświetlane są na nim przedstawienia oddające hołd zespołom muzycznym i artystom, takim jak, np. Queen czy The Beatles. Pełni wrażeń wrócimy do naszego hotelu. Wycieczka trwa ok. 3,5 godziny i stanowi dobre wprowadzenie do poznania największego na świecie miasta rozrywki, a także zdecydowanie ułatwia zaplanowanie sobie kolejnego wieczoru, który będzie do własnej dyspozycji.

Nocleg w Las Vegas.

Dzisiejszy dzień przeznaczony jest na samodzielne odkrywanie tego  fascynującego miasta z jego zgiełkiem kasyn, restauracji i sklepów. Każda pora w Las Vegas jest dobra, aby zagrać w licznych kasynach, a samo miasto w świetle dziennym prezentuje się zupełnie inaczej niż w blasku wieczornych neonów i świateł.

The Strip to 7-kilometrowy odcinek Las Vegas Boulevard, przy którym znajdują się naprawdę duże, a wśród nich także największe na świecie, hotele, ośrodki wypoczynkowe i kasyna. Przy The Strip mieści się w sumie ponad 150 000 pokojów hotelowych.
„Stare” Vegas znajduje się wzdłuż ulicy Freemont Street, gdzie legendarne hotele i kasyna stoją tuż obok siebie skąpane w niezliczonych neonowych reklamach. Gdy w latach 90. Freemont Street w centrum miasta zaczęła tracić pozycję na rzecz The Strip, stworzono zadaszony deptak Freemont Street Experience z mnóstwem sklepów, restauracji i scen koncertowych, dzięki czemu rejon ten zyskał nowe życie.

W Las Vegas i jego okolicach są doskonałe miejsca, gdzie można zrobić zakupy. W razie zainteresowania uczestników pilot wycieczki chętnie pomoże w organizacji wspólnego wyjazdu do jednego z centrów outletowych, znajdujących się w pobliżu miasta, w których można kupić mnóstwo markowych produktów w bardzo atrakcyjnych cenach.

Dla zainteresowanych przygotowaliśmy również dodatkową wycieczkę, podczas której zwiedzimy zaporę Hoovera znajdującą się niedaleko Las Vegas. Zapora Hoovera, której budowę zakończono w roku 1936, ma 221 metrów wysokości i 379 metrów długości. Spiętrza wodę z rzeki Kolorado, tworząc jedno z największych na świecie sztucznych jezior, Mead Lake. Przez 5 lat tysiące robotników budowało odcinek po odcinku, tę gigantyczną, betonową zaporę, a podczas budowy ponad 100 z nich straciło życie.

Poza fantastyczną panoramą, którą można podziwiać z zewnętrznej części zapory, zobaczymy także wnętrze elektrowni wodnej, gdzie w ciągu 70 sekundowej jazdy windą przemieścimy się 160 metrów w dół masywu skalnego Black Mountain. Wyjdziemy przez tunel wydrążony w latach 30. i zobaczymy rury o średnicy 9 metrów, które transportują do generatorów elektrowni ok. 340 000 litrów wody na sekundę.

(Dzisiejsza dodatkowa wycieczka nie jest wliczona w cenę wyjazdu. Istnieje możliwość wykupienia osobnego pakietu wycieczek, więcej w dalszej części programu).

Łatwo sobie wyobrazić wielu osadników, którzy stracili życie w drodze na zachód w gorącym i niegościnnym krajobrazie.
To jeden z dni, w którym naprawdę można docenić wynalazek jakim jest klimatyzacja. Dzisiaj wybierzemy się  do Death Valley czyli Doliny Śmierci.

Wycieczka rozpocznie się wcześnie rano, zanim temperatura powietrza osiągnie swoje szczytowe wartości. Pojedziemy do Pahrump i następnie na zachód w kierunku Doliny Śmierci, która jest największym parkiem narodowym w USA. Łatwo sobie wyobrazić tych wielu osadników, którzy stracili tutaj życie podążając na zachód przez te niemiłosiernie gorące i niegościnne tereny.

Najpierw pojedziemy do punktu widokowego Zabriskie Point, skąd będziemy mogli spojrzeć na formacje skalne w najprzeróżniejszych kształtach i kolorach. Widać stąd niezwykłą solną równinę zwaną „Diabelskim polem golfowym”, która jest najniżej położonym punktem zachodniego świata (i ósmym najniższej położonym miejscem na świecie) leżącym 86 metrów poniżej poziomu morza.

Tutaj odnotowuje się najwyższe temperatury na świecie (osiągające czasami powyżej 70 stopni Celsjusza) i jest tak gorąco, że na skale można usmażyć jajko. Chociaż podczas naszej wycieczki temperatura raczej nie będzie aż tak wysoka, będzie wystarczająco ciepło, by ucieszyć się z powrotu do klimatyzowanego autokaru.

Na wycieczce do Doliny Śmierci powyższy program może ulec zmianie z powodu warunków pogodowych i drogowych. Jeśli temperatura powietrza przekracza 43 stopnie Celsjusza przejazd przez park narodowy nie jest możliwy.

Następnie kontynuujemy podróż do Visalii w pobliżu Tulare, gdzie zatrzymamy się na nocleg.

W dniu dzisiejszym odwiedziemy 2 parki narodowe, Jeden z nich Park Narodowy Sekwoi o powierzchni 1635 km² , a drugi to Park Narodowy Kings Canyon o powierzchni 1850 km². Oba mogą poszczycić się potężnymi starymi drzewami, które sprawiają, że odwiedzający je człowiek czuje się jak mrówka wśród olbrzymów.

Pierwszym przystankiem na naszej trasie będzie drzewo General Grant, do którego będziemy musieli dojść pieszo trasą o długości ok. 800m więc warto dzisiaj pamiętać o dobrych butach, które nadają się do chodzenia po szlaku. Następnie udamy się w kierunku największego drzewa na świecie, drzewa generała Shermana. Jest to największe drzewo pod względem objętości, mierzące 83 metry wysokości i ponad 11 metrów obwodu u podstawy. Uważa się, że drzewo generała Shermana ma 2.200 lat i waży ok. 1385 ton. Aby podziwiać to drzewo należy pokonać pieszo trasę o długości ok. 1,3 km. Chętni mogą skorzystać z busa, który  kursuje w lecie z parkingu do drzewa (płatne dodatkowo).

Po wizytach w obu parkach narodowych kontynuujemy podróż do miejscowości Manteca, gdzie spędzimy noc.

Z Manteca przejedziemy dalej na zachód do San Francisco. Pomimo tego, że San Francisco to typowa amerykańska metropolia pełna kontrastów, gdzie wspaniałe budynki i biurowce sąsiadują z zaniedbanymi i biednymi dzielnicami, to jednak miastu udało się zachować przytulną atmosferę małego miasteczka. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli miasta są słynne tramwaje linowe, które pną się po stromych ulicach miasta. I nagle w jednej chwili z ulicy pełnej palm,  niskich budynków i ze stosunkowo niewielkim ruchem samochodowym można się znaleźć w Chinatown, które do złudzenia przypomina potężną metropolię portową – Szanghaj. Ale w przeciwieństwie do nowoczesnego Szanghaju, tutaj zachowano starą chińską atmosferę z mnóstwem małych sklepów i restauracji, a wszystko pośród morza kolorowych szyldów opatrzonych  chińskimi znakami. 

Jeśli przed odlotem czas na to pozwoli, wybierzemy się na wycieczkę po mieście, zanim udamy się na lotnisko, skąd wylecimy w lot powrotny do Polski.