Cypr – wyspa Afrodyty

Północny Cypr nie jest uznawanym państwem. Od 1974 roku Cypr jest podzielony na dwie części: większą południową – grecko-cypryjską, uznawaną przez społeczność międzynarodową jako oficjalna Republika Cypryjska – oraz północną, uznawaną jedynie przez Turcję jako „Turecka Republika Cypru Północnego”.

Wyspa pozostaje więc podzielona i monitorowana przez siły ONZ, tak jest od 1974 roku, kiedy wyznaczono tzw. linię Attila, biegnącą od Famagusty przez Nikozję na zachód, pomiędzy pasmem górskim Kyrenia na północy a pasmem Troodos na południu.

Szacuje się, że na Cyprze stacjonuje od 40 000 do 80 000 tureckich żołnierzy. Przebywają oni głównie w koszarach w górach i są niewidoczni na pozostałym obszarze wyspy. Co może zaskakiwać, na północy istnieje bardzo duża liczba międzynarodowych uniwersytetów, dzięki czemu przebywa tam wielu studentów z Bliskiego Wschodu, Afryki, Azji Centralnej, USA i Europy, a ich liczba sięga nawet 100 000, co stanowi znaczną część całkowitej populacji wynoszącej około 300 000 mieszkańców.

Na wyspie działa kilka przejść granicznych zarówno dla turystów, jak i dla mieszkańców Północnego Cypru, które można przekraczać z paszportem w ręku. Wyjątkiem są obywatele Turcji kontynentalnej – jeśli przekroczą granicę do południowej części, nie mogą już wrócić bezpośrednio na północ. Muszą najpierw udać się przez Grecję do Turcji.

Północna część wyspy jest ogólnie znacznie tańsza, zwłaszcza jeśli chodzi o alkohol, na który nie nakłada się żadnych podatków. Wzdłuż północnego i wschodniego wybrzeża powstało wiele nowoczesnych i luksusowych hoteli, wszystkie z kasynami. Region ten bardzo różni się od kontynentalnej Turcji. W wielu aspektach dzisiejszy Północny Cypr przypomina dawny Bejrut – przyciąga zamożnych Turków, a także turystów z Izraela, Niemiec, Anglii i Francji.

Warto dodać, że wyspa nie posiada naturalnych zasobów wodnych, cała woda pitna dostępna jest wyłącznie w butelkach, a woda do użytku codziennego dostarczana jest do północnej części rurociągiem biegnącym z Turcji.

Szczególnym i bardzo osobliwym miejscem jest zamknięte miasto Varosha, które zostało całkowicie odgrodzone i opuszczone, pozostając takie, jak je pozostawiono w 1974 roku. Dostęp do tej południowej części Famagusty mają tylko tureckie wojsko i personel ONZ. W 1974 roku był to jeden z najdynamiczniej rozwijających się kurortów turystycznych, rozkwitający w złotej erze lotów czarterowych.

Budynki i hotele pozostały nietknięte przez ludzi – tylko czas i pogoda odcisnęły na nich swoje piętno, zamieniając miejsce w prawdziwe miasto-widmo. Sześciokilometrowa piaszczysta plaża została całkowicie zamknięta dla turystów. W 1974 roku bomba trafiła w najbardziej wysunięty na północ hotel – jego stan jest widoczny do dziś. To dość dziwne uczucie siedzieć z drinkiem lub kawą na werandzie i patrzeć na ponurą dzielnicę, oddzieloną zaledwie kilkoma blachami i drutem kolczastym.

Wymagane minimum uczestników to 20 osób. Albatros Travel zastrzega sobie prawo odwołania wycieczki w terminie do 20 dni przed datą jej rozpoczęcia w przypadku zgłoszenia się mniejszej liczby uczestników niż określona liczba minimalna. Zgodnie z pkt. 4.4. OWI jako organizator nie ponosimy odpowiedzialności odszkodowawczej tytułem ewentualnych strat, które uczestnicy mogą ponieść w związku z jej anulowaniem. Jesteśmy jedynie zobowiązani do zwrotu zapłaconej kwoty.