Ameryka Południowa
Geografia i klimat Ameryki Południowej
Kontynent południowoamerykański leży w całości na półkuli południowej. O nazwie państwa Ekwador zdecydowało jego położenie geograficzne: po hiszpańsku „ecuador” oznacza równik. Położenie na równiku powoduje, że średnie temperatury są tu przez cały rok takie same – różnica temperatur między najcieplejszym a najzimniejszym miesiącem wynosi jedynie pół stopnia. W pozostałych krajach kontynentu występują znaczące wahania temperatur i różnice klimatu. Na północy panuje klimat tropikalny, a południowa część kontynentu, z Chile i Argentyną, znajduje się w pasie polarnym. Również opady są zróżnicowane. Lasy Amazonii przez cały rok obfitują w deszcze, a na pustyni Atacama w północnym Chile opad atmosferyczny nie przekracza 1 mm rocznie.
Fauna Ameryki Południowej
Środowisko naturalne zwierząt na tym kontynencie znacznie różni się od innych miejsc na Ziemi, a zwierzęta się do niego dostosowały. Po kamienistych stokach Andów, między krzewami wspinają się lamy; lasy deszczowe to żywioł jaguara, który poluje tu na swoje ofiary: tapiry i jelenie; na terenie żyznej Pampy w Argentynie pasie się tłuste bydło. Zupełnie wyjątkowe zwierzęta zamieszkują odizolowane Wyspy Galapagos, a większość z tutejszych gatunków to endemity.
Ludność Ameryki Południowej
Ludność kontynentu, podobnie jak środowisko naturalne, jest bardzo zróżnicowana. Rdzenni mieszkańcy tych ziem, Inkowie, Majowie i Aztekowie, którzy stworzyli wysokorozwinięte cywilizacje, zostali zgładzeni przez konkwistadorów hiszpańskich i portugalskich, żądnych złota i żyznych ziem i pozostawiających to eldorado w morzu krwi. Obecnie większą część ludności kontynentu stanowią Metysi – potomkowie Indian i Europejczyków. Pozostała część ludności ma pochodzenie od rasy białej lub czarnej. Ich przodkowie przybyli drogą morską do Brazylii w XVIII i XIX wieku. W niedostępnych lasach deszczowych i wysoko w Andach nadal żyją ludy pierwotne, które nie poddały się wpływom europejskim,a w niektórych miejscach w Peru, Ekwadorze czy Boliwii nadal posługują się językiem keczua (urzędowym językiem imperium inkaskiego).
Historia Ameryki Południowej
Pierwszym Europejczykiem, który dotarł na kontynent, był Krzysztof Kolumb. W 1492 roku zszedł na ląd na wyspę archipelagu Bahamy, którą uznał za jedną z wysp japońskich. Dopiero Amerigo Vespucci ustalił, że jest to zupełnie nowy, nieznany wcześniej kontynent, a odkrytym terenom nadano nazwę pochodzącą od jego imienia. Niebawem wyprawy badawcze w głąb „Nowego Świata” nabrały tempa, a Hiszpania i Portugalia podzieliły w zasadzie całą Amerykę Południową między siebie. W ciągu pierwszych 25 lat XIX w. większość krajów tego kontynentu uzyskała niepodległość, ale w kulturze wielu z nich wciąż widać wyraźne ślady wielowiekowej dominacji europejskiej.
Podróżowanie po Ameryce Południowej
Każda wycieczka do Ameryki Południowej zawiera elementy przyrodnicze. Rejs wycieczkowy na Wyspy Galapagos oznacza spotkanie z żółwiami, uchatkami i legwanami morskimi. W Ekwadorze będziesz wędrować po wulkanach w łańcuchu Andów, przemierzać las Amazonii i wracać na noc do prawdziwej „jungle lodge” w środku dżungli, a na granicy Brazylii i Argentyny ujrzysz gigantyczny wodospad Iguazú. Jednak na tym pełnym różnorodności kontynencie jest o wiele więcej miejsc wartych zobaczenia. Można zaplanować wakacje w pobliżu malutkich miejscowości z architekturą kolonialną, gdzie uliczki są brukowane, a budynki wykończone w stylu barokowym. Wiele atrakcji oferują również duże miasta tego regionu, na przykład Buenos Aires lub Rio de Janeiro, które ma chyba najpiękniejsze położenie na świecie. W Peru w doskonałym stanie zachowały się pozostałości państwa Inków: ich stolica Cuzco i zapomniane miasto Machu Picchu. Współczesnych Indian Ameryki Południowej można odwiedzić na pływających wyspach na jeziorze Titicaca. Podróż do Ameryki Południowej może zawierać też w sobie nutkę tajemnicy. Wystarczy polecieć nad płaskowyżem Nazca i odkryć zagadkę linii układających się w rysunek małpy czy kolibra albo udać się na Wyspy Wielkanocne, by zobaczyć olbrzymie, 40-tonowe kamienne posągi.
