Dookoła Islandii – wulkany, gejzery i lodowce

Wczesnym rankiem wylecimy z Warszawy do Oslo, a następnie z Oslo po około trzech godzinach lotu wylądujemy na lotnisku Keflavík, położonym na samym końcu półwyspu Reykjanes. Już opuszczając lotnisko Keflavíku zderzymy się z surowym krajobrazem Islandii i widokiem ogromnych pól lawy. Obszar ten jest także jednym z najbardziej aktywnych geotermalnie miejsc na Islandii.

Po umieszczeniu naszych bagaży w autokarze, przejedziemy przez miasto Keflavík i będziemy mieć okazję, aby przyjrzeć się z bliska typowym islandzkim domom zbudowanych z torfu, kamienia i drewna. Domy takie są typowe dla miejsc, gdzie brakowało drewna i tam, gdzie to możliwe, został on zastąpiony torfem. Następnie odwiedzimy Geocenter Reykjanes, gdzie zapoznamy się z wyjątkową geologią tego obszaru.
Następnie pojedziemy do Reykjavíku i zakwaterujemy się w naszym hotelu.

Jak głosi legenda 1000 lat temu Wikingowie mieli bardzo ciekawy sposób na wybór nowych ziem, które zajmowali. Otóż w tym celu wrzucali wizerunek swojego boga do morza i podążali za dryfującym wizerunkiem, a następnie, gdy dopłynął on już do lądu tam schodzili z łodzi i się osiedlali. Tak samo postąpił norweski wiking Ingólfur Arnarson, który w 874 roku jako jeden z pierwszych postawił stopę na Islandii, dokładnie w tym miejscu, gdzie obecnie znajduje się Reykjavik. Nazwał to miejsce "Smoke Bay", a region ten zaczął powoli się zaludniać. 200 lat temu mieszkało tu 300 osób, a obecnie 217 000 osób, w tym w 126 000 mieszkańców w ścisłym centrum miasta. Ludność stolicy stanowi ponad połowę populacji Islandii, a samo miasto jest najbardziej na północ wysuniętą stolicą świata.

Po przyjeździe i odpoczynku w hotelu chętne osoby mogą się wybrać z pilotem na spacer w kierunku głównych ulic miasta: Hverfisgata i Laugavegur. Tutaj znajduje się duży wybór kawiarni i restauracji. W ciągu ostatniej dekady Islandia zaistniała na gastronomicznej mapie świata dzięki innowacyjnej i nowoczesnej kuchni, a wiele pysznych dań z jagnięciny i ryb  zaspokoi gusta najbardziej wymagających smakoszy.   
Nasz pilot chętnie poleci dobre miejsca na posiłek.

Nocleg w Reykjaviku.

(Całkowita trasa dzisiejszego dnia to 80 km – przejazd 1 godzina 20 minut)

Aby zrozumieć Islandczyków i ich wybory co do miejsc osiedlania się, musimy zagłębić się w stare sagi (Íslendingasögur). Te literackie zapisy i przekazy są bez wątpienia najobszerniejszym i najlepszym źródłem informacji o historii Islandczyków, ich pochodzeniu, wpływach jakim podlegali oraz o wydarzeniach, które pomogły ukształtować ich kulturę. Sagi są z pewnością największą narodową dumą historyczną Islandii i są bezprecedensowe w ludzkiej historii  pod względem ich skali, dokładności i wartości archiwalnej. Z Landnámabóken  wiemy, że założycielem miasta Akureyri był irlandzki wiking o imieniu Helgi 'Magri' Eyvindarson. Helgi "Magri" Eyvindarson przybył na Islandię ze swoją żoną, Thorunn Hyrna w 890 r. i przybił do brzegu fiordu Eyjafjörður. Dlaczego właściwie opuścił Irlandię, pozostaje wciąż tajemnicą, chociaż przypuszcza się, że mogło to być spowodowane jego fascynacją nordyckimi wierzeniami. Szczególnie powinien być oddany Thorowi - bogu piorunów zwłaszcza podczas niebezpiecznych podróży przez morze. Ziemie które posiadał były największą posiadłością w owych czasach i według sag nazywały się Kristna (Kristi Halvø). Słusznie uważa się go za założyciela Akureyri i jest dla regionu Północnego i Akureyri tym, czym Ingólfur Arnarson był dla Reykjavíku, kiedy ten ostatni zalożył tam około 870r. swoją farmę i dał zaczątek miejscu, które obecnie znamy jako stolicę kraju.

Zwiedzanie Rykjaviku to  pierwszy punkt programu dzisiejszego dnia. Po opuszczeniu hotelu udamy się od razu na ekscytującą wycieczkę po jednej z najmniejszych stolic Europy. Między innymi trasa wycieczki zaprowadzi nas do kościoła Hallgrímskirken, który majestatycznie góruje  nad miastem stojąc na szczycie wzgórza. Stąd rozpościera się także doskonały widok na miasto, morze i góry w tle. Sam kościół jest również bardzo interesujący. Został zaprojektowany przez Guðjóna Samúelssona (1887-1950), który był pierwszym islandzkim architektem i osobą stojącą za projektami wielu najważniejszych budynków w mieście. Architektura kościoła jest wyraźnie inspirowana wulkanicznymi iglicami, które można zobaczyć w wielu miejscach na wyspie, a przed kościołem został ustawiony posąg Leifa Eiríkssona ("Leif Szczęśliwy"). Pomnik przekazany w 1930 jest darem Stanów Zjednoczonych z okazji 1000- rocznicy powstania islandzkiego parlamentu w Althing. Wycieczka po mieście prowadzi nas również obok domu Höfdi, w którym Ronald Reagan i Michaił Gorbaczow spotkali się w 1986 roku, a także interesującego Heritage House, w którym znajduje się wspaniała kolekcja starożytnych islandzkich rękopisów, które powróciły do Islandii z Kopenhagi w 1970 roku. Zatrzymamy się również w Harpie, nowym centrum koncertowo-konferencyjnym Reykjavíku, zaprojektowanym przez Henninga Larsena, dla którego inspiracją było fascynujące zjawsko zorzy polarnej i surowy krajobraz wyspy. Następnie pozostając w klimatach historycznych przejedziemy w kierunku P.N. Þingvellir (Thingvellir).    

Latem 2004 r. Park Narodowy Thingvellir został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, na którą trafiają tylko najbardziej spektakularne miejsca na świecie. Jest to niezwykły obszar geologiczny, który był również przez wieki miejscem zgromadzenia ogólnego Islandii i uważany jest za jeden z najstarszych parlamentów na świecie, a jego historia sięga roku 930. Islandzki Parlament w Althing, gdzie podejmowano wszystkie najważniejsze decyzje, gromadził się w tym miejscu aż do 1798 roku. Obszar ten wraz z największym jeziorem Islandii, Jeziorem Thingvellir tworzy od 1930 park narodowy. Powstał w miejscu styku dwóch płyt tektonicznych: euroazjatyckiej oraz północnoamerykańskiej. Cały tutejszy krajobraz przeplatają szczeliny oraz zagłębienia, z których część wypełnia krystalicznie czysta woda.

Dzień kończymy w Borgarnes, jedynym nadmorskim miasteczku na Islandii, które nie jest uzależnione od rybołówstwa. Miasto ma wyjątkową lokalizację między dwoma półwyspami i dlatego jest łącznikiem dla całego transportu między południową i północno-zachodnią Islandią. Jednak takie położenie wpływa na niestabilną pogodę w tym rejonie.  Aby więc wyeliminować czynnik pogodowy powstał tutaj tunel pod Hvalfjördur, który teraz skraca naszą drogę o 50 km.

Na nocleg zatrzymujemy się w Borgarnes, w którego centrum znajduje się wiele restauracji.

(Całkowita trasa 150 km - 2 godziny 10 minut)

Dzisiejszy dzień zaczynamy od spojrzenia na fjord Borgarfjördur, przy którym położone jest Borgarnes. Dalej po drodze mijamy fantastyczny krajobrazy gdzie zobaczymy zarówno zielone pola z pasącymi się tam końmi i owcami jak i spiczaste stożki wulkaniczne czy szerokie doliny oraz górskie szczyty pokryte śniegiem.

Pierwszy przystanek zaplanowaliśmy  przy wodospadach Hraunfossar i Barnafoss, które są pięknie położone z widokiem na lodowiec  Langjökull, za którym są już tylko nieprzejezdne wyżyny Islandii. Wodospady składają się z licznych małych wodospadów, które rozciągają się na odcinku ponad 1000 metrów.

Zobaczymy także jedno z największych na świecie gorących źródeł -  Deildartunguhver. Kłębiące się obłoki pary wodnej widać już z daleka i dają one wyobrażenie o ogromnych siłach natury jakie za nimi stoją. Źródło wytwarza 180 litrów wrzącej wody na sekundę i ma moc 62 megawatów, a woda jest wykorzystywana do zasilania centralnego ogrzewania w Borgarfjördur oraz w Borgarnes, gdzie zatrzymaliśmy się ostatniej nocy. Borgarfjördur jest również znany z islandzkich sag, ponieważ fabuła dwóch najsłynniejszych sag: Laxdøla  i Egila, rozgrywa się w okolicy. Natomiast naszym następnym przystankiem jest miasto Reykholt, gdzie  w 13 wieku żył Snorri Sturlason, słynny islandzki historyk i polityk.

Następnie trasa naszej wycieczki wiedzie przez Nordland, czyli północą część wyspy, słynącą z głębokich fiordów, stromych gór, małych wysp, żyznych łąk i wielu gatunków zamieszkujących tu ptaków. Po drodze jak zawsze zatrzymamy się kilka razy dla  rozprostowania nóg i zrobienia zdjęć w najbardziej zjawiskowych miejscach. Będziemy także przejeżdżać przez region Skagafjörður, nazwany tak od pobliskiego fiordu, który często nazywany jest też Hestenes Dal czyli Dolina koni, ponieważ jest to słynne centrum hodowli koni na Islandii i jedyny region na wyspie, gdzie liczba koni przewyższa liczbę mieszkańców.

Na koniec tego pełnego wrażeń dnia docieramy do Akureyri, które jest pięknie położone na końcu fiordu Eyjafjörður z ośnieżonymi szczytami górskimi w tle. Klimat jest tutaj unikalny dla tych szerokości geograficznych – miasto może się poszczycić znacznie większą liczbą godzin słonecznych i wyższymi temperaturami niż reszta wyspy, a port, który nie zamarza ma ogromne gospodarcze znaczenie dla miasta.
Akureyri jest centrum handlu i kultury dla północnej części wyspy i po Reykjavíku jest drugim miastem Islandii z największą liczbą mieszkańców. Znajduje się tutaj uniwersytet, a rybołówstwo odgrywa ważną rolę w gospodarce miasta. Wraz z rozwojem szkolnictwa wyższego, organizacją licznych wydarzeń kulturalnych i znaczącym przemysłem rybnym, Akureyri stale się rozwija i coraz więcej turystów dociera  do tego słonecznego miasta na północnym wybrzeżu.

W okolicach Akureyri spędzimy 2 noce.

(Całkowita trasa to 415 km - 5 godzin 10 minut)

Dzisiejszego poranka po śniadaniu chętne osoby mogą się wybrać na safari morskie, którego celem będzie obserwacja wielorybów. Jeśli dopisze nam szczęście to zobaczymy delfiny, płetwale karłowate, humbaki, a może nawet płetwale błękitne, ale nigdy nie mamy na to pełnej gwarancji (wycieczka trwa około 2,5h i jest wycieczką fakultatywną, którą należy zarezerwować przed wyjazdem w biurze w Polsce - patrz Informacje o cenie). Pozostałe osoby mają w tym czasie czas do własnej dyspozycji, który można wykorzystać do bliższe poznanie  drugiego co do wielkości miasta Islandii - Akureyri.

Po obiedzie nadszedł czas na kolejne spotkanie z islandzką nieokiełznaną naturą.  Zobaczymy wodospad Dettifoss zwany "Królem Islandzkich Wodospadów". Jest on uznawany za najpotężniejszy wodospad w Europie i oczywiście największy na Islandii! Widok imponującego wodospadu Dettifoss to doświadczenie, które na długo zapada w pamięć. Już sam huk spadających mas wody pobudza zmysły, gdy tylko się do niego zbliżamy. Kiedy wody wodospadu opadają z wysokości 44 m do rzeki, dzieje się to z taką siłą, że rozpylone kropelki wody można zobaczyć z odległości 1 km, co jednocześnie tworzy piękną tęczę nad wąwozem. Następnie udamy się do wodospadu Godafoss. Wodospad ten jest dużo mniejszy, bo ma około 12 metrów wysokości i 30 metrów szerokości, ale jest jednym z najpiękniejszych wodospadów na Islandii. Jego nazwa oznacza "Wodospad bogów" i jest związana z jednym z najważniejszych wydarzeń w historii Islandii, a mianowicie przyjęciem przez kraj chrześcijaństwa. Miało to miejsce w roku 999 lub 1000 i to właśnie przy tym wodospadzie Thorgeir Thorkelsson miał wrzucić wizerunki pogańskich bożków w zburzone wody wodospadu jako znak zerwania z dawnymi wierzeniami.  Decyzję o przyjęciu przez Islandię chrześcijaństwa podjął on sam po długich i burzliwych obradach zgromadzenia ogólnego w  Althing.

Niepodobny do żadnego innego Wąwóz Ásbyrgi w kształcie podkowy ma zarówno wartość historyczną, jak i przyrodniczą. Pionowe, skalne ściany wokół wąwozu mają 90-100 metrów wysokości, a on sam ok. 3,5 km długości. Według badań geologicznych wąwóz Ásbyrgi uzyskał swój obecny kształt w wyniku trzech szczególnie silnych powodzi glacjalnych, które miały miejsce po wybuchach wulkanów od 4.000 do 2.500 lat temu. Z kolei według mitologii nordyckiej to  ośmionożny koń Odyna – Sleipner odcisnął tutaj swój ślad i dlatego wąwóz ma kształt końskiej podkowy.

Samo miasto Akureyri służyło od 1602 roku jako baza handlowa, zdominowana przez duńskich kupców, którzy w przeciwieństwie do rodzimej ludności nie chcieli pozostawać w Akureyri przez cały rok, ale co roku na zimę wracali na południe do swojej ojczyzny. Była to oczywiście główna siła hamulcowa w rozkwicie tego miejsca, w efekcie czego przez długie lata rozwój osady był bardzo powolny zarówno jeśli chodzi o liczbę mieszkańców jak i handel. Prze następne 200 lat Akureyri było wykorzystywane jako tymczasowa baza i ośrodek handlu dla duńskich kupców, którzy przede wszystkim wykorzystywali duży, naturalny port. Od 1862 roku rozwój Akureyri rozpoczął się na dobre, w szczególności dzięki Spółdzielnii Eyjafjörður i rozwojowi rolnictwa. Pomogło to  przyciągnąć więcej osób do regionu, które zaczęły się tutaj chętniej osiedlać. Wkrótce rolnictwo stało się jednym z ważniejszych sektorów gospodarki w regionie oraz coraz prężniej rozwijające się rybołówstwo i przetwórstwo rybne, co z kolei stało się siła napędową dla rozwoju handlu.  Podczas II wojny światowej Akureyri służyło jako baza dla norwesko-brytyjskiej 330 Eskadry  Królewskich Sił Powietrznych, która wykorzystywała między innymi legendarne, wytrzymałe wodoloty Catalina. Były one używane jako strategicznie ważne samoloty obserwacyjne dla alianckich statków, pływających między USA a Europą. Pod koniec II wojny światowej Akureyri moglo się już poszczycić wieloma ważnymi gałęziami przemysłu, które ugruntowały jego pozycję i  znaczenie na mapie kraju. Należy tu podkreślić, że to w szczególności miejscowa ludność za pomocą  Spółdzielni Eyjafjörður zbudowała najważniejsze sektory zatrudnienia w rybołówstwie i rolnictwie, które z biegiem lat stawały się coraz większe i ważniejsze dla gospodarki całego kraju.

Noc spędzimy w okolicach Akureyri.

(Całkowita trasa dzienna 340 km - 5 godzin)

Rano pożegnamy się z pięknymi,  dziewiczymi nadmorskimi widokami i pojedziemy w kierunku rezerwatu przyrody Myvátn, gdzie w pełnej krasie zobaczymy aktywność geotermalną wyspy choćby w postaci osobliwego krajobrazu pól lawowych, gorących źródeł i siarkowych kałuż o charakterystycznym, nieprzyjemnych zapachu. Pośrodku rezerwatu Mývatn leży jezioro Mývatn o powierzchni 37 kilometrów kwadratowych - otoczone równinami lawy, górami i wulkanami. Na jeziorze znajduje się ponad 50 małych wysepek i wysepek lawowych – większość z nich to tzw. pseudokratery, czyli wyglądające jak kratery wulkaniczne stożki, które jednak nimi nie są. Średnia głębokość jeziora to zaledwie 2,5 metra, dzięki czemu światło słoneczne może docierać aż do samego dna. W połączeniu z faktem, że większość wód jeziora jest zasilana z podziemnych źródeł zawierających minerały, zapewnia to bardzo dobre warunki życia m.in. dla ryb i ptaków. A jezioro Myvátn to prawdziwy raj dla miłośników ptaków! To po prostu jedno z najlepszych miejsc w kraju do obserwacji ptaków, a latem znajdziemy tu największe na świecie skupisko różnych gatunków kaczek - w tym islandzkiej kaczki edredonowej oraz popularnej kaczki  krzyżówki występującej też w Polsce. Na północno-wschodnim brzegu jeziora wjeżdżamy do dużej otwartej doliny Námaskarð, która jest pełna bulgoczących basenów z wrzącym błotem i kałuż z siarką. Teren ten praktycznie pozbawiony jest roślinności z powodu kwaśnych oparów siarki. W XVI wieku duńska marynarka wojenna zbierała siarkę z tych źródeł do produkcji prochu używanego w czasie wojen.

Na wschód od jeziora Mývatn znajduje się Dimmuborgir, co oznacza „czarne zamki”. Obszar ten słynie z wielu unikalnych formacji lawowych, które wyglądają jak wieże lub iglice - w tym ogromnej bramy z lawy zwanej "Kościołem". Trochę dalej od tego miejsca można zobaczyć głęboką szczelinę przecinającą teren – to tutaj spotykają się dwie wielkie płyty tektoniczne ziemi: europejska i amerykańska, które cały czas oddalają się od siebie. To powoduje, że szczelina staje się coraz szersza - około jednego do dwóch centymetrów rocznie. Będzie też okazja, aby doświadczyć niezwykłej aktywności geotermalnej wyspy z bliska, podczas kąpieli w gorących źródłach w Mývatn Nature Baths, zwanych też „Błękitną Laguną Północy” w nawiązaniu do najsłynniejszych gorących źródeł na Islandii zwanych Błękitną Laguną, leżących na południu wyspy. Wejście na kąpielisko nie jest wliczone w cenę wycieczki, ale bilet wstępu można kupić na miejscu.

Po długim i ekscytującym dniu dojeżdżamy do naszego hotelu w Egilsstadir.

(Całkowita trasa  260 km - 3 godziny 30 minut)
 

W dniu dzisiejszym przejedziemy wspaniałą trasą widokową wzdłuż obfitującego w fiordy wybrzeża wschodniego w kierunku południowego krańca wyspy.

Nasza fantastyczna trasa widokowa wiedzie przez wyjątkowe wybrzeże wschodnie, przecinane licznymi fiordami, gdzie zielone doliny kontrastują z surowymi górami, a małe wioski rybackie przycupnęły przy samym morzu. Jest to najsłabiej zaludniony obszar w Islandii, a rybołówstwo jest tu nadal największym przemysłem, pomimo faktu, że w 2007 r. zbudowano tutaj największą na Islandii fabrykę aluminium. Przeciwko  budowie zakładu który należy do USA odbywały się duże protesty mieszkańców, ponieważ dla pozyskania energii dla zakładu należało wybudować także elektrownię z zaporą wodną i obawiano się, że zapora zniszczy unikalny charakter tego regionu.

My jednak jedziemy dalej i teraz lodowce Islandii będą w centrum naszej uwagi, ponieważ dojedziemy do jednego z najbardziej zapierających dech w piersiach cudów natury – pięknej laguny lodowcowej Jökulssárlón. Laguna zaczęła się tworzyć w roku 1934 z wód roztopowych lodowca Breidamerkurjökull i od tego czasu staje się coraz większa, a powodem tego jest wciąż cofający się lodowiec. Obecnie laguna ma około 25 kilometrów kwadratowych i powiększa się stale, gdyż około 500 metrów kwadratowych lodu rocznie odrywa się od lodowca i ulega stopieniu.

Kontynuujemy naszą podróż wzdłuż wschodniego wybrzeża Islandii oraz wschodniej granicy ogromnego Parku Narodowego Vatnajökull. W lipcu 2019 roku park ten  został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Przejedziemy wzdłuż plaży Breidamerkursandur (Diamentowa plaża) wypełnionej czarnym piaskiem, a w tle zobaczymy jęzory  królującego nad okolicą lodowca Vatnajökull . Jest to największy lodowiec Islandii, a jego gigantyczna pokrywa lodowa plasuje go na trzecim miejscu  na świecie wśród lodowców śródlądowych, po lądolodzie Grenlandii i Antarktydy.

Następnie trasa wycieczki zaprowadzi nas do Parku Narodowego Skaftafell, który zajmuje powierzchnię 1.736 kilometrów kwadratowych i wygląda jak piękna zielona oaza u podnóża wulkanu i lodowca Öræfajökull, tworzącego południową część P.N. Vatnajökull. Znajduje się tu także najwyższa góra wyspy – Hvannadalshnúkur, która jak to na Islandii  jest oczywiście stożkiem wulkanicznym, którego szczyt pokryty jest lodem.  Wiele źródeł podaje, że góra ma 2119 metrów, ale ostatnie pomiary wykazały, że jest jednak o dziesięć metrów niższa. Ze względu na swoją dogodną lokalizację, Skaftafell ma stosunkowo łagodny klimat, a okolica jest popularna wśród miłośników górskich wędrówek.

Następnie mijamy pokryte  mchem pola lawowe w okolicy Eldhraun i zobaczymy czarne piaszczyste plaże w Mýrdalssandur. Eldhraun, którego obszar obejmuje 580 kilometrów kwadratowych, powstał w wyniku erupcji wulkanu w latach 1783-84, podczas której popiół zasypał aż 22 farmy. Erupcja była spowodowana wybuchem pojedynczego wulkanu, ale miała katastrofalne skutki dla kraju i jest często uważana za jedną z największych i najstraszniejszych erupcji w historii świata. Popiół z wulkanu zabił duża część zwierząt i  roślin na wyspie, a przez kolejne lata po tej katastrofie mieszkańców nękały choroby i dużo zimniejszy klimat w wyniku czego około 20% populacji wyspy straciło życie. Dziś obszar ten jest chroniony, a piękne, zaokrąglone formacje lawy pokryte są mchem.

Na nocleg zatrzymamy się  w okolicach miasta Vik. W hotelu znajduje się restauracja, w której proponujemy zjeść kolację, ponieważ do najbliższego miasta jest stosunkowo daleko.

(Całkowita trasa dzienna 475 km – 6 godzin 35 minut)

Dzisiaj kolejny dzień ze wspaniałą islandzką naturą w postaci czarnych plaż, wodospadów i gejzerów.
Dzień zaczynamy od przejazdu na półwysep Dyrhólaey, który wcześniej był wyspą, a po drodze zobaczymy piękną czarną piaszczystą plażę Reynisfjara, na której latem można oglądać kolonię maskonurów. Formacje skał wulkanicznych na półwyspie zostały prawdopodobnie utworzone przez podwodną erupcję wulkanu, która miała miejsce około 80 000 lat temu. Skalisty półwysep stanowi najbardziej wysuniętą na południe część Islandii, a od XVIII wieku do połowy XX wieku ryby łowiono tutaj bezpośrednio z piaszczystej plaży. Reszta formacji skalnych została ukształtowana przez nieustanne działania  wzburzonych fal Oceanu Atlantyckiego w ciągu milionów lat.

Kontynuujemy naszą podróż do dwóch pięknych wodospadów Skógafoss i Seljalandsfoss. Skógafoss o szerokości 25 metrów jest jednym z największych wodospadów na Islandii. Jeśli trafimy tu w słoneczny dzień, zobaczymy piękną tęczę przecinającą wodospad. W tym miejscu jest duży wąwóz i jedne z najpiękniejszych wodospadów na Islandii, które większość osób prawdopodobnie rozpozna, ponieważ należą do najczęściej fotografowanych atrakcji na wyspie.

Zanim dotrzemy do wodospadu Gullfoss zatrzymamy się przy słynnym gejzerze Geysir, od którego swoją nazwę wzięły pozostałe gejzery na świecie. Geysir był aktywny od XIV wieku i potrafił strzelać słupem wody na wysokość do 70m. Niestety w XX wieku jego aktywność ustała i tylko czasami się budzi przy okazji trzęsienia ziemi lub innych ruchów sejsmicznych. Na szczęście w pobliżu znajduje się gejzer Strokkur, który co około 8 minut tryska słupem wody na wysokość ponad 20 metrów. Naszą niezwykłą przygodę kończymy przy wodospadzie Gullfoss , który jest największą atrakcją Islandii. Po drodze rozciąga się fantastyczny widok na okolicę, a przy dobrej pogodzie można zobaczyć najsłynniejszy wulkan Islandii, Hekla.Wysoki na 32 metry wodospad Gullfoss  składa się z 2 kaskad z czego niższa ma 10m wysokości, a wyższa 21m i spada niemal pionowo w dół w głęboki wąwóz  rzeki Hvítá. Gullfoss zwany „Złotym Wodospadem” cudem uniknął uprzemysłowienia, gdyż realne były plany budowy tutaj elektrowni wodnej przez zagranicznego inwestora. Rodzina rolników, Tómasson, złożyła pozew o prawo własności do ziemi, aby uniemożliwić budowę elektrowni. Sprawa trwała 20 lat, a rodzina niestety przegrała z zagranicznymi inwestorami. Ostatecznie jednak z powodu kłopotów finansowych inwestor się wycofał, co dało możliwość nabycia tego terenu Islandczykowi Einarowi Gudmundssonowi w 1939 roku. W 1975 roku przekazał on ten teren państwu islandzkiemu, a dziś cały obszar wokół wodospadu jest rezerwatem przyrody.

Kontynuujemy podróż do Reykjaviku i docieramy do hotelu po ostatnim pełnym wrażeń dniu na Islandii. Nasz pilot udzieli wskazówek dotyczących lokali gastronomicznych w najbliższej okolicy.

 (Całkowity przejazd 360 km - 4 godziny 25 minut)

Po śniadaniu nadszedł czas na pożegnanie z tą niezwykła wyspą wulkaniczną. Przejedziemy na lotnisko Keflavik skąd udamy się przez Kopenhagę do Polski .

(Całkowita dzienna trasa 50 km. - 50 minut)