Hiszpania i Maroko – śladami Maurów

Po spotkaniu na lotnisku Okęcie z pilotem Albatros Travel wylatujemy z Warszawy i późnym wieczorem lądujemy w drugim co do wielkości mieście Andaluzji, Maladze.

Jedziemy bezpośrednio do naszego hotelu na nocleg. Hotel jest położony tuż przy plaży w miejscowości Rincon de la Victoria, w odległości ok. 20 km od Malagi.

Granada to jedno z najpiękniejszych miast Hiszpanii i miejsce, w którym spotykają się kultura arabska i chrześcijańska. To tutaj również znajduje się słynny pałac Alhambra – wybitne osiągnięcie arabskich budowniczych i artystów. Ta fantastyczna budowla, wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, jest główną atrakcją dzisiejszego dnia.

Uważana za jeden z najpiękniejszych zabytków na świecie, Alhambra to kompleks pałaców, fortec i książęcych rezydencji, majestatycznie osadzonych na tle ośnieżonych gór Sierra Nevada. Alhambra została zbudowana i następnie rozbudowywana przez kilku arabskich władców. Być może dawni mieszkańcy pustyni odważnie próbowali rzucić wyzwanie oczekującego ich pięknu wiecznego raju, tworząc podobny raj już tu, na ziemi.

Poszczególni arabscy władcy starali się przebić poprzedników coraz to większymi i piękniejszymi  budynkami i gdziekolwiek się nie udamy to misternie rzeźbiony marmur, spływająca woda i urzekające budynki pałacowe tworzą wyjątkową atmosferę obcowania ze sztuką na najwyższym poziomie. Pod względem harmonii i piękna  Alhambra nie może się równać z niczym poza „Niebiańskimi Ogrodami”

Powyżej na wzgórzu znajduje się letni pałac sułtana Generalife, którego ogrody, o ile to w ogóle możliwe, są jeszcze piękniejsze niż ogrody Alhambry. Wysokie cyprysy prowadzą do małego zamku, gdzie drzewka pomarańczowe, krzewy tymianku, lawendy, róże, wawrzyny i lilie wydzielają zniewalające zapachy, które przyprawić mogą o zawrót głowy. Tu na górze mamy wrażenie, że czas się zatrzymał.

Granada była ostatnim bastionem islamu na Półwyspie Iberyjskim, zanim wojska pary królewskiej Ferdynanda i Izabeli wparły Arabów z kraju w 1492 roku. Wkrótce potem ta sama para królewska zmieniła historię świata, finansując pierwszą wyprawę morską Krzysztofa Kolumba. Była to decyzja, która w sposób fundamentalny zmieniła przyszłość Hiszpanii i świata.

Zanim razem z przewodnikiem zwiedzimy Alhambrę, będziemy mieli też czas, aby poznać bliżej urokliwą Granadę. Przespacerujemy się po centrum miasta, a chętni będą mogli odwiedzić Capilla Real, królewską kaplicę, w której pochowani są królowa Izabela i król Ferdynand; lub majestatyczną katedrę, arcydzieło hiszpańskiej architektury klasycystycznej.

W mieście znajduje się wiele uroczych placów i małych sklepików, a na starym targu pamiętającym czasu Jedwabnego Szlaku można znaleźć wszelkiego rodzaju towary.

Po wizycie w Alhambrze wracamy do hotelu.

Dziś istnieje możliwość samodzielnego zwiedzania okolic Malagi lub wybrania się na fantastyczną wycieczkę fakultatywną do Kordoby.

Rano opuszczamy Rincon de la Victoria i jedziemy bezpośrednio do stolicy prowincji Kordoby. Przejazd potrwa niecałe 2 godziny. Pod rządami Maurów Kordoba była stolicą wielkiego kalifatu o tej samej nazwie, a kiedyś nawet największym miastem Europy.

W Kordobie można znaleźć jedną z najbardziej imponujących budowli z okresu mauretańskiego, a mianowicie meczet La Mezquita, który znajduje się na liście światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO i trzeba przyznać, że jest prawdziwym arcydziełem architektury.

Kiedy został zbudowany, jedyną większą świątynią świata arabskiego był meczet w Mekce. Stojąc pośrodku tej wyjątkowej budowli, nie można się nie zachwycić widokiem niemal nieskończonego lasu kolumn, które zdobią wnętrze.

Jest on również nazywany Meczetem Katedralnym, ponieważ w 1523 roku wewnątrz meczetu zbudowano katolicką katedrę. To naprawdę piękny i ważny pomnik upamiętniający bardzo złożony okres w historii Andaluzji.

Na dziedzińcu znajduje się piękne Patio de los Naranjos czyli Pomarańczowy gaj, gdzie jak sama nazwa wskazuje uprawiano drzewa pomarańczowe. Widok tego miejsca jest  również prawdziwą ucztą dla oczu.
Po drodze mijamy też małe bielone domy stojące przy krętych uliczkach co wprowadzi nas w wyjątkowy nastrój obcowania z historią.

Tutaj naprawdę można poczuć się jak za czasów Maurów i z przyjemnością patrzeć na liczne patia i wewnętrzne dziedzińce, które są pięknie udekorowane kwiatami. W Kordobie znajduje się również  dzielnica żydowska z jedną z niewielu zachowanych synagog w Hiszpanii.

Późnym popołudniem wracamy do Rincon de la Victoria, gdzie reszta wieczoru jest do własnej dyspozycji.

(Wycieczka nie jest wliczona w cenę wycieczki i należy ją wykupić osobno. Więcej w dziale wycieczki fakultatywne).

Pora pożegnać się z Andaluzją, a my po śniadaniu jedziemy na południe w kierunku przygranicznego miasteczka La Linea. Przed nami mały półwysep ze skałą, na którym Anglicy rządzą od ponad 300 lat. Położenie Gibraltaru w cieśninie między Europą a Afryką miało ogromne znaczenie strategiczne podczas i po II wojnie światowej.
 
Jednak historia tego obszaru sięga znacznie dalej. To tutaj w 711 r. wylądowali Maurowie pod przywództwem Ṭāriq ibn Ziyād, dając początek prawie 800-letniej dominacji muzułmańskiej w Andaluzji. Słynny zamek mauretański w mieście został po raz pierwszy zbudowany przez Maurów w VIII wieku, a wokół jego budowy narosło wiele mitów.

Według legendy duża wapienna skała The Rock (Skała Gibraltarska) , która jest symbolem półwyspu to  jeden z tzw. Filarów Herkulesa, który powstał, gdy słynny grecki bohater podzielił górę na dwie części jednym uderzeniem ręki.

Na szczycie Skały Gibraltarskiej można spotkać małpy, magoty gibraltarskie, które są jedynymi wolno żyjącymi małpami w Europie. I chociaż półwysep jest nadal przedmiotem sporu między Hiszpanią a Wielką Brytanią, to mówi się, że póty Gibraltar pozostanie brytyjski póki małpy będą zamieszkiwać to miejsce.

Przyjrzymy się bliżej tej osobliwej kolonii małp zanim wyruszymy w stronę Tarify, gdzie czeka prom do Maroka. Przeprawa promowa nowoczesnymi katamaranami trwa tylko 2 godziny i po przybyciu do Maroka kierujemy się prosto do naszego hotelu, gdzie zjemy zasłużoną kolację.

Tanger jest jednym z wielkich i ważnych miast śródziemnomorskich. Miasto położone jest na styku dwóch oceanów i dwóch kontynentów. Lokalizacja Tangeru czyniła go pożądaną zdobyczą w całej jego historii, a Rzymianie, Arabowie i Europejczycy na zmianę kontrolowali miasto, zanim zostało ono przekazane Maroku w 1956 roku.

W pierwszej połowie XX wieku Tanger był miastem międzynarodowym, podzielonym na różne strefy, jak na przykład był Berlin zaraz po wojnie i w okresie zimnej wojny.

Francja, Hiszpania, Anglia, Portugalia, Szwecja, Holandia, Belgia, Włochy i Stany Zjednoczone, każde posiadały swoją część miasta. W okresie międzynarodowym Tanger działał jak magnes na artystów, uchodźców, osób na wygnaniu i innych wyrzutków z całej Europy, którzy szukali szczęścia w tym bardzo liberalnym mieście.

Tendencja ta utrzymywała się również po zakończeniu okresu międzynarodowego, kiedy pod koniec lat pięćdziesiątych w Tangerze mieszkało wielu amerykańskich autorów należących do subkultury beatników. W latach 60. wielu europejskich muzyków rockowych czerpało inspiracje z Tangeru, m.in. The Rolling Stones spędzili dłuższy czas w mieście.

Podczas dzisiejszej wycieczki po Tangerze poznamy zarówno stare jak i nowe miasto. W nowym mieście zobaczymy Grand Soco czyli okrągły plac, znajdujący się przy wejściu do medyny oddzielający ją od nowszej części miasta.

Najważniejszą atrakcją Tangeru jest medyna, labirynt wąskich uliczek, małych placyków i kawiarni, które mieszczą się w obrębie starych portugalskich murów obronnych. Zajrzymy też do nowej dzielnicy, gdzie m.in. zobaczymy Place de Paris i Boulevard Pasteur, gdzie wyraźnie czuć jeszcze dawną świetność miasta.

W środku dnia opuścimy portowe miasto Tanger i skierujemy się na południe w kierunku Casablanki. Pierwszy i jedyny szybki pociąg w Afryce odjeżdża z nowoczesnego dworca kolejowego i pokonuje dystans 350 km w nieco ponad dwie godziny.

Po przybyciu do nadmorskiego miasta Casablanca od razu jedziemy do naszego hotelu, gdzie zjemy dobrą kolację. Casablanca to gospodarcze i kulturalne centrum Maroka oraz pod wieloma względami najnowocześniejsze miasto w kraju. A aurę miłości i romansu zapewnił mu słynny film o tym samym tytule co nazwa miasta z Humphreyem Bogartem i Ingrid Bergman w rolach głównych.

Po śniadaniu udajemy się na wycieczkę po Casablance, która w ciągu zaledwie 150 lat rozrosła się znacząco, zwiększając ilość  mieszkańców z kilku tysięcy do niespełna czterech milionów obecnie. Do dynamicznego rozwoju miasta w dużej mierze przyczynili się Francuzi w okresie swojego protektoratu w pierwszej połowie XX wieku.

Zobaczymy piękne budynki Casablanki w stylu art deco. Mijamy również klimatyczną dzielnicę rzemieślniczą Habous z wąskimi arkadowymi uliczkami i pięknymi, bielonymi domami. Obszar ten został zabudowany przez Francuzów w latach 30. XX wieku, a inspiracją były tradycyjne arabskie medyny. Pod względem architektonicznym znajdziemy tutaj ekscytującą mieszankę tradycyjnego stylu marokańskiego i europejskiego.

Poznamy też najważniejsze prestiżowe projekty miasta: plac Mohameda V i meczet Hassana II. Minaret o wysokości 210 metrów, który wznosi się tuż przy Oceanie Atlantyckim, jest najwyższy na świecie, a sam meczet z miejscem dla 25 000 wiernych wewnątrz i kolejnych 80 000 na zewnątrz, jest jednym z największych na świecie.

Meczet Hassana II miał być gotowy na 60. urodziny króla Hassana II w 1989 r., ale budowa została ukończona dopiero w 1993 r. Chociaż architekci świątyni inspirowali się starożytnym Meczetem Skalnym w Jerozolimie to budynek ma kilka charakterystycznych, nowoczesnych cech.

Promień lasera na szczycie minaretu skierowany jest wieczorem w stronę Mekki, a meczet jest wyposażony w ogrzewanie podłogowe i elektryczne drzwi. W bardzo wyjątkowych sytuacjach automatyczny dach jest rozsuwany, aby można było modlić się pod gołym niebem. Budynek jest również tak zaprojektowany, aby wytrzymać trzęsienia ziemi.
Po wejściu do kolosalnego meczetu imponuje między innymi wielkość sali modlitewnej oraz misterna dekoracja i piękne rzeźbienia w drewnie.

Dzień kończymy wspólną kolacją w hotelu.

Dzisiaj pożegnamy się z Casablanką i pojedziemy w kierunku Oceanu Atlantyckiego do uroczego, nadmorskiego miasteczka Essaouira, co po arabsku oznacza „mały fort”. Jednak Essaouira było wcześniej znana pod portugalską nazwą Mogador, od nazwy wyspy leżącej u wybrzeża, w pobliżu miasta. Portugalczycy, po zdobyciu miasta ok. 500 lat temu, wybudowali tutaj fort nazwany Castelo Real de Mogador. Po kilku latach wojen prowadzonych z miejscowymi plemionami Portugalczycy opuścili miasto w 1541 roku, a ówczesny sułtan Maroka Mohammed ben Abdallah przeniósł swoją stolicę właśnie tutaj.
Sułtan zaprosił do miasta wielu rzemieślników i kupców, którzy odegrali kluczową rolę w rozbudowie miasta. Sułtan zbudował w mieście m.in. fortecę La Scala, rozbudował mury miejskie oraz port, który stał się najważniejszym w kraju.

Na początku XX wieku sytuacja bardzo się zmieniła. Francuzi postawili w rozwoju na Casablankę, która w tym czasie przeżywała boom demograficzny, a kiedy rozbudowano również port w Casablance, Essaouira powoli popadała w zapomnienie. Ale w latach 70. XX wieku miasto przeżyło ponownie swój rozkwit, tym razem za sprawą hipisów, którzy odkryli miasto na nowo. Essaouira stała się mekką artystów, którzy przyjeżdżają z całego świata szukając tu natchnienia, ponieważ miasto należy do jednych z najpiękniejszych na wybrzeżu i zniewala swoją urodą oraz niespieszną atmosferą każdego kto tu przyjedzie.  Również wielkie gwiazdy muzyki jak  Leonard Cohen, Bob Marley czy Jimi Hendrix ulegli czarowi tego miejsca i twierdzili, że tutaj czują się naprawdę wolni. Najważniejszym wydarzeniem w mieście jest cyklicznie odbywający się Gnaoua World Music Festival określany również jako "afrykański Woodstock", który inspirował takich muzyków jak Peter Gabriel i Rolling Stones.  Miasto przyciąga też hollywoodzkich filmowców. Swoje firmy kręcili tu Oliver Stone, Ridley Scott, a na murach miasta Orson Welles nakręcił sceny to filmu „Otello”.

Essaouira liczy obecnie ok. 60 000 mieszkańców i jest to prawdziwy tygiel kulturowy. Spotkamy tu pochodzących z południa Berberów, Arabów z północy oraz potomków afrykańskich niewolników m.in. z Sudanu i Senegalu. Miasto zostało też wpisane listę światowego dziedzictwa UNESCO ze względu na piękną architekturę miasta, wyjątkową medynę, a także doskonale zachowany kompleks miejskich fortyfikacji.

Po przyjeździe do miasta udajemy się na wycieczkę po mieście. Essaouira to mieszanka nowego i starego, ale dużo bardziej kameralna i elegancka niż np. ruchliwy i krzykliwy wakacyjny kurort Agadir. Stare miasto jest strefą wolną od ruchu samochodowego, a małe kręte uliczki prowadzą do miejskiej medyny, gdzie można kupić wszystko, od lokalnego rzemiosła po pachnące przyprawy. W porcie zacumowane są małe łodzie rybackie, a na południu ciągnie się plaża o długości prawie 10 km, osłonięta od wiatru i fal przez wyspę Mogador.

Dzień kończymy wspólną kolacją w hotelu.

Po śniadaniu wyruszamy w stronę Marrakeszu. Po drodze zatrzymujemy się w małej spółdzielni, gdzie miejscowe kobiety wytwarzają olejek arganowy i inne produkty z nasion drzew arganowych, które rosną tylko w tej części świata.

Kontynuujemy naszą podróż na wschód mijając kilka plantacji drzew arganowych, które często przyciągają miejscowe kozy, uwielbiające nasiona arganowców. Przy odrobinie szczęścia może uda nam się zobaczyć, jak zwinne kozy wskakują na drzewa i balansują na cienkich gałązkach w poszukiwaniu swoich przysmaków. Niestety ostatnio coraz więcej jest przypadków, gdy niektórzy hodowcy wykorzystują to naturalne zjawisko i próbują na nim zarobić.

Po przybyciu do Marrakeszu od razu rozpoczynamy zwiedzanie tego fascynującego miasta. Zaczynamy od symbolu miasta, Wieży Koutoubia, pięknego minaretu przy największym meczecie w Marrakeszu oraz Pałacu Bahia, który został wybudowany pod koniec XIX wieku i jest otoczony wspaniałymi, pachnącymi ogrodami kwiatowymi.

Stąd udajemy się na zwiedzanie medyny i ogromnego suku, gdzie kuszą pachnące przyprawy i marokańskie wyroby rękodzielnicze, w tym wyroby ze skóry, miedzi i piękne berberyjskie dywany. Tutaj również można przyglądać się pracy lokalnych rzemieślników, którzy w swoich małych warsztatach nadal stosują te same tradycyjne techniki i narzędzia.

Zwiedzanie kończymy na tętniącym życiem centralnym placu Djemaa el Fna, który jest bez wątpienia bijącym sercem miasta. W ciągu dnia plac jest wypełniony po brzegi, od straganów ze świeżo wyciśniętymi sokami po zaklinaczy węży i ulicznych treserów próbujących namówić turystów na zdjęcie z ich tresowanymi małpami. Odradzamy taką atrakcję, bo prowadzi często do wykorzystywania zwierząt tylko dla rozrywki.

Wieczorem natomiast plac wypełniają gawędziarze z niezwykłą wyobraźnią, różnego rodzaju iluzjoniści, żonglerzy, tancerze oraz smakowite zapachy unoszące się ze straganów z jedzeniem. Będziemy chłonąć tą niesamowitą atmosferę, zanim udamy  się do naszego hotelu na kolację.

Dziś jest okazja, by odpocząć i odkrywać miasto na własną rękę jeśli ktoś nie ma już ochoty na dalsze przygody. Natomiast osoby chętne, aby poznać coś nowego zapraszamy na opcjonalną wycieczkę w pobliskie i niezwykle piękne Góry Atlas. (Wycieczka nie jest wliczona w cenę wycieczki i należy ją zamówić osobno. Więcej w dziale wycieczki fakultatywne).

Wyjeżdżamy z Marrakeszu wcześnie rano i już po niedługim czasie na horyzoncie pojawia się zarys imponujących gór Atlas. Góry Atlas są zamieszkane głównie przez Berberów, którzy zostali tu przesiedleni najpierw przez Arabów, a później przez Francuzów i w dużej mierze udało im się zachować swój język i kulturę w tych najbardziej niedostępnych obszarach pasma górskiego.

Zatrzymujemy się u rodziny Berberów, gdzie dowiemy się więcej o życiu na wsi. Wjeżdżamy jak najdalej w dolinę i po drodze zjemy lokalny obiad w pobliżu rzeki, a następnie wybierzemy się na krótki spacer po pięknej okolicy. Późnym popołudniem wracamy do Marrakeszu.

Wieczorem wszyscy zbieramy się na wspólną kolację.

Dzisiejszy dzień jest przeznaczony na własne przygody. Nasz pilot chętnie udzieli informacji na temat atrakcji, które warto odwiedzić. Dla chętnych zorganizuje wspólny spacer po mieście.

Wieczorem spotykamy się na pożegnalną kolację

Czas pożegnać się z Marokiem i wrócić do domu.
Wczesnym rankiem jedziemy na lotnisko, skąd odlecimy do Polski.