Japonia z Albatrosem

Zbiórka na warszawskim Okęciu i wylot do stolicy Japonii - Tokio. Na pokładzie samolotu serwowane będą posiłki.

Tokio było kiedyś małą wioską rybacką. Dzisiaj jest jednym z największych i najnowocześniejszych miast świata. Składa się z wielu mniejszych dzielnic, z których każda ma swój niepowtarzalny urok i charakter. Przez kolejnych kilka dni odwiedzimy te najbardziej interesujące.

Po przylocie do Tokio udamy się do naszego hotelu, gdzie będziemy mogli odpocząć po długim locie.

Dzisiejszą wycieczkę, która głównie będzie odbywała się metrem i pieszo zaczniemy od wizyty w dzielnicy Asakusa, gdzie wciąż zachowało się wiele starych, drewnianych domów, które przetrwały II wojnę światową. W środku dzielnicy króluje świątynia Asakusa Kannon z charakterystyczną bramą wjazdową, przy której umieszczono dużą czerwoną latarnię. Zachęcamy, aby zagłębić się w małe boczne uliczki wokół świątyni, gdzie niewielkie stragany kuszą zarówno słodkimi, jak i słonymi przekąskami. Koniecznie należy spróbować świeżo pieczonego senbei, czyli słynnych japońskich krakersów, które są dostępne w wielu smakach. Nigdzie nie dostanie się tak wyśmienitych jak tutaj!

Jeśli natomiast ktoś chciałby wprowadzić do swojej kuchni japońskie akcenty lub po prostu poszukuje ciekawych atrakcji w Tokio to polecamy spacer po ulicy akcesoriów kuchennych - Kappabashidori, do której można dojść pieszo ze świątyni Asakusa Kannon. Tutaj można kupić dosłownie WSZYSTKO do swojej kuchni: począwszy od plastikowych atrap żywności po garnki, pałeczki, japońską ceramikę, czajniki z żeliwa, zieloną herbatę i wiele więcej.

Po drugiej stronie rzeki Sumida, zobaczymy najwyższy budynek Tokio, wieżę telewizyjną Skytree i będziemy podziwiać widoki na gigantyczne, milionowe miasto ze szczytu wieży.

Następnie udamy się do pobliskiego parku Ueno, powiewu świeżego powietrza w nowoczesnym Tokio z kilkoma świątyniami i muzeami oraz ogromnym tłumem w święta i weekendy, zwłaszcza w sezonie wiśniowym. A z Ueno Park pójdziemy niemal bezpośrednio na tętniący życiem targ Ameyoko. Tutaj, w wąskich uliczkach, każdego dnia w sprzedaży jest wszystko, czego dusza zapragnie.

Następnie najstarszą linią metra, która ma prawie 100 lat pojedziemy do Ginzy, najbardziej ekskluzywnej dzielnicy handlowej, w której znajdziemy domy handlowe i sklepy wszystkich najdroższych światowych i japońskich marek. Jest to japoński odpowiednik Piątej Alei w Nowym Jorku czy Pól Elizejskich w Paryżu.

Przejdziemy stylową i pełną energii  główną ulicą Ginzy, mijając nie tylko osoby robiące zakupy ale i zabieganych biznesmenów. Ginza słynie z często niekonwencjonalnej architektury i sztuki architektonicznej we wszystkich odcieniach. Tutaj znajdziesz wszystko, od futurystycznych gigantycznych budynków po nudne biurowce - mieszankę stylów, gdziekolwiek spojrzysz. Istnieje wiele opinii na temat architektury i urbanistyki Tokio, ale jedno jest pewne: zwiedzanie ulic Tokio nie jest nudne.

Dalej obejrzymy prawdziwą perłę architektury - wielkie centrum konferencyjne Tokyo International Forum, wybudowane w 1996, którego ogromna stalowo-szklana konstrukcja przypomina kadłub długiej łodzi. Organizuje się tutaj konferencje, targi, koncerty i wystawy. 

W dalszej części spaceru odwiedzimy park przy Pałacu Cesarskim i porozmawiamy o imperium i obecnej rodzinie cesarskiej.

Z nowoczesnego i wielkomiejskiego Tokio pojedziemy szybkim pociągiem Shinkansen do Hiroszimy. Z okien pociągu będziemy mogli zobaczyć jak gęsto zaludniona jest Japonia. Jeśli pogoda pozwoli, zobaczymy też górę Fudżi. Shinkansen jest wygodny, punktualny ( w Japonii przy 140 tysiącach szybkich pociągów, średnie opóźnienie w skali roku wynosi 18 sekund!!!) i bardzo szybki. Przed wejściem do pociągu, będziemy mieli możliwość kupić o-bento, czyli typowe japońskie drugie śniadanie. O-bento można dostać w wielu wersjach, ale najczęściej składa się z ryżu i różnych smacznych dodatków takich jak np. ryba, mięso, warzywa czy sałatki. Smacznie i niedrogo!

Nastepnie popłyniemy statkiem, aby zobaczyć jeden z najbardziej rozpoznawalnych i najczęściej fotografowanych symboli Japonii czyli dosłownie „pływającą” czerwoną bramę torii, która wyrasta z wody przy wyspie Miyajima. Piękna i jakże klasycznie japońska! Zbudowana na wyspie świątynia jest poświęcona trzem córkom szintoistycznego boga mórz.

Ponieważ cała wyspa uznawana była za świętą zwykli ludzie nie mogli postawić nogi na wyspie. Dlatego przybywali tu łodziami przepływając pod bramą co pełniło rolę rytualnego oczyszczenia, a następnie po zbudowanych pomostach mogli się dostać w pobliże głównej świątyni. Do niedawna świątynia miała ogromny wypływ na życie mieszkańców wyspy, bowiem żeby zachować czystość sanktuarium nie można było tu ani umrzeć ani się urodzić.

6 sierpnia 1945 roku Hiroszima została doszczętnie zniszczona, a 100 000 ludzi zginęło w wyniku eksplozji nuklearnej i choroby popromiennej. Świat usłyszał wtedy pierwszy raz o zrzuconej na miasto bombie atomowej. Do dzisiaj zachowano ruiny tylko jednego budynku z charakterystyczną kopułą na szczycie jako symbol ogromnych zniszczeń spowodowanych przez tę eksplozję.

Nieopodal znajduje się Park Pokoju, gdzie cały czas pali się ogień pokoju, będzie on się palił dopóty, dopóki na świecie będzie istniała broń atomowa. Po śniadaniu odwiedzimy zarówno Park jak i Muzeum Pokoju, gdzie zobaczymy wstrząsające dokumenty obrazujące co dokładnie się tutaj wydarzyło. Obecnie Hiroszima jest miastem w pełni odbudowanym, jednak znacznie różniącym się od pozostałych japońskich miast. Ulice są tu przestronne i szerokie, a układ miasta jest zaplanowany i przemyślany.

Następnie opuszczamy Hiroszimę i pojedziemy pociągiem Shinkansen prosto do Kagoshimy, miasta położonego na południu wyspy Kiusiu, która jest trzecią największą i najbardziej południową z czterech głównych japońskich wysp. Bezpośrednie połączenie Shinkansen do Kagoshimy zostało otwarte w marcu 2011 roku. Jest to mało znany zakątek Japonii, który będziemy mieli okazję odkryć.

Kagoshima nazywana jest często japońskim Neapolem, gdyż podobnie jak Neapol usytuowana jest na południu kraju, leży na wybrzeżu, jest tam ciepły i słoneczny klimat, miła i luźna atmosfera a także ogromna gościnność mieszkańców. Na dodatek w sąsiedztwie Kagoshimy znajduje się aktywny wulkan: Sakurajima, który jest odpowiednikiem neapolitańskiego Wezuwiusza. Nie tylko Kagoshima, lecz cała wyspa Kiusiu jest bardzo aktywna sejsmicznie.

Stałym elementem w historii Kagoshimy jest klan Shimazu, który przez niemal 700 lat, czyli przez całe 29 pokoleń dominował w  mieście. Gdy Japonia przez ponad 200 lat była hermetycznie zamknięta przed światem, Kagoshima należała do grupy pierwszych japońskich miast, które wznowiły kontakt z zagranicą. Przez wiele lat była głównym ośrodkiem handlu z Chinami, również kiedy Japonia oficjalnie nie utrzymywała kontaktu ze światem w czasie panowania Tokugawy (1603-1867). Może się to wydawać paradoksalne, lecz to właśnie tu rozpoczął się bunt przeciwko szogunowi. Po obaleniu rządów szogunów, nastała nowa era, w której przykład szedł z zachodu.

Pierwsze spotkanie Japończyków z chrześcijaństwem miało miejsce również w Kagoshimie. W 1549 roku hiszpański mnich i misjonarz Francisco Xavier przybył tu z portugalską delegacją. Swoją ciężką pracą Xavier stworzył podwaliny dla tutejszej mniejszości chrześcijańskiej. Stanowi ona tylko 2 procent społeczeństwa japońskiego, które w większości wyznaje buddyzm – jednocześnie zarówno buddyści jak i chrześcijanie wciąż praktykują dużo tradycji związanych z oryginalnie japońską religią czyli szintoizmem.

Po przyjeździe do Kagoshimy, zostawimy bagaż w hotelu i od razu wybierzemy się na wycieczkę. Odwiedzimy piękny, tradycyjny japoński ogród Sengang-en, nazywany również Iso-teien. Powstał w 1658 roku jako letnia rezydencja dla rodziny Shimazu. Ogród został powiększony do dzisiejszych rozmiarów w 1848 roku. Jego położenie jest genialne: mamy stamtąd widok na zatokę i wulkan Sakurajima.

W ogrodzie znajdują się m.in. staw pełen dużych, japońskich karpi, lasek bambusowy, wodospad i strumyk, przy którym rodzina Shimazu organizowała spotkania poetyckie. Kieliszek sake puszczano z nurtem strumyka, a goście mieli napisać wiersz haiku zanim sake do nich dopłynęła. Wiersze haiku upowszechniły się w XVII wieku. Ich pisanie stało się ulubionym zajęciem japońskiej elity. Budowa wiersza jest z góry narzucona. Składa się z trzech linijek i z 17 sylab podzielonych według zasady: 5-7-5 sylab w linijce. Tematyka wiersza powinna w jakiś sposób nawiązywać do natury. Najsławniejszym japońskim autorem wierszy haiku był Matsuo Basho.

Jeśli ktoś woli na własną rękę odkrywać okolicę, może skorzystać z usług tzw. onsen, czyli tradycyjnych japońskich łaźni i kąpielisk, w których można wykapać się w basenach z wodą pochodzącą z leczniczych, gorących źródeł. Najczęściej temperatura wody waha się między 39 a 43 stopni, lecz obok zawsze dostępna jest dla ochłody zimna woda. Korzystanie z onsen wiąże się z przestrzeganiem różnych niepisanych zasad, ale nasz pilot oczywiście pomoże je opanować.

Polecamy spróbowanie lokalnej shochu, czyli japońskiej wódki. Za granicą shochu jest mniej znana niż wódka z ryżu tj. sake. Shochu należy do ulubionych napojów Japończyków a robiona jest z ryżu, jęczmienia lub słodkich ziemniaków. Mieszkańcy Kiusiu znani są z największego spożycia shochu w przeliczeniu na jednego mieszkańca.

Na wyspę Sakurajima popłyniemy promem. Zobaczymy tam krajobraz wulkaniczny powstały w wyniku wielokrotnych wybuchów i wylewania się lawy z wulkanu Sakurajima. Naukowcy śledzą dzisiaj bardzo dokładnie każdy najmniejszy ruch wulkanu - jest to konieczne dla bezpieczeństwa leżącego tuż obok miasta.

Spróbujemy typowej dla Kagoshimy kąpieli stóp tzw. ashi-yu. Kiedy nasze stopy będą całkowicie zasłużenie korzystać z chwili luksusu, my napijemy się zielonej herbaty i naładujemy akumulatory przed kolejnymi punktami dzisiejszego programu. Odwiedzimy muzeum pamięci pilotów kamikadze w mieście Chiran, gdzie podczas drugiej wojny światowej szkolono pilotów, a pod sam koniec wojny również pilotów kamikadze. Mieściła się tam baza lotnicza w bitwie o Okinawę. To stamtąd wyleciało na śmierć wiele setek pilotów w ostatniej desperackiej próbie odwrócenia przebiegu wojny. W muzeum wystawiono niektóre z modeli używanych wtedy samolotów – były to właściwie torpedy ze skrzydłami – oraz niektóre z prywatnych rzeczy pilotów takie jak listy, testamenty czy fotografie.

Chiran był również domem dla innego rodzaju wojowników. Musimy się trochę cofnąć w czasie, gdyż chodzi o samurajów. Zachowała się tu dzielnica samurajska, na którą składa się 700 metrowa ulica z domami samurajów oraz przynależącymi do nich ogrodami. Domy mają ok. 250 lat i należały do ostatnich reprezentantów tej szczególnej grupy wojowników, którą rozwiązano w 1870 roku podczas modernizacji japońskiej armii.

Po podróży w czasie, najwyższa pora zanurzyć się w czymś innym – a dokładnie w piasku! Piasek przy nadmorskiej miejscowości Ibusuki podgrzewany jest podziemnymi źródłami i ma sporą zawartość soli, co wpływa kojąco m.in. na reumatyzm i krążenie. Weźmy więc przykład z pozostałych turystów – zakopmy się w piasku po głowę! Po kwadransie relaksu wstaniemy z naszych piaskowych łóż i spłuczemy resztki piasku, kąpiąc się tuż obok. Tak odświeżeni będziemy mogli wrócić do hotelu.

Z Kagoshimy ponownie jedziemy Shinkansenem do starego cesarskiego miasta Kioto. Przyjeżdżamy do Kioto po południu i od razu ruszamy na zwiedzanie tego wyjątkowo urokliwego miasta. Udamy się na spacer po słynnej dzielnicy Gion w Kioto. Tu klimatyczne restauracje sąsiadują z tradycyjnymi, dyskretnymi herbaciarniami, w których pracują sławne japońskie gejsze. Jeśli będziemy mieć szczęście, zobaczymy, jak z pięknie upiętymi włosami przemykają po ulicy w swoich drogich kimonach. Po drodze zajrzymy na słynny bazar Nishiki. Znaleźć tam można niezliczone ilości bardzo dobrej klasy japońskich produktów – od owoców, przez ryby czy mięso, aż po przetwory i przekąski.

Kioto znane jest z najwyższej jakości słynnej japońskiej zielonej herbaty, dlatego warto zajrzeć do któregoś ze specjalizujących się w herbatach sklepików, żeby przywieźć odrobinę smaku Japonii do domu. Aby zapewnić obdarowanym pełnię wrażeń, do herbaty można również dokupić ręcznie robione wyroby ceramiczne np. filiżanki.

W Kioto znajduje się ponad 1600 świątyń buddyjskich i 270 świątyń shinto. Ponadto pałac cesarski, zamek Nijo, czyli dawna rezydencja szogunów, cesarskie wille, ogrody oraz wiele z najlepszych muzeów Japonii.

Podczas drugiej wojny światowej Kioto zostało oszczędzone i jako jedyne z dużych japońskich miast nie było zbombardowane – podobno właśnie ze względu na mieszczące się tam unikatowe skarby kultury. Niestety władze miejskie nie okazały takiego samego szacunku unikalnej tkance miejskiej i w wyniku ich działań rozległe, połączone ze sobą dzielnice drewnianych domów niemal zupełnie zniknęły. Nikt nie odważył się jednak tknąć tysięcy świątyń czy pięknych ogrodów. Szczególnie na krańcach miasta można poczuć się jak w dawnych czasach, kiedy piękno i estetyka były w cenie.

W dniu dzisiejszym udamy się na południe od Kioto, do uroczego miasteczka Nara, które było pierwszą japońską stolicą. Znajdują się tam niektóre z najstarszych i najbardziej imponujących budowli w kraju. Zobaczymy m.in. największą drewnianą budowlę świata świątynię Todaiji, która wielkością dorównuje dwunastopiętrowemu budynkowi i mieści m.in. największy na świecie pomnik z brązu tj. Buddę o wysokości 22 metrów. Możemy odwiedzić również starą 1335-letnią świątynię shinto Kasuga Taisha. Droga do niej ozdobiona 3 000 latarniami z kamienia i brązu. Przed świątynią rozpościera się zapierający dech w piersiach ogród botaniczny. Po całym terenie parku w Nara przechadza się ponad 1000 jeleni wschodnich nazywanych też jeleniami sika. Są już tak oswojone, że niemalże wykradają odwiedzającym jedzenie z rąk.

Po powrocie do Kioto odwiedzimy kolejne ważne miejsce, jakim jest imponujący i bardzo dobrze zachowany zamek Nijo. W cesarskiej Japonii najwyższym dowódcą armii był szogun. W niektórych okresach historii był także najpotężniejszą osobą w państwie. Rola cesarza było mocno ograniczona i sprowadzała się raczej do funkcji symbolicznej. Ród szogunów Tokugawa wzniósł w 1603 roku zamek Nijo. Budynki w tej najlepiej w Japonii zachowanej twierdzy są zbudowane z najwyższym kunsztem. Budowali je najlepsi rzemieślnicy w kraju, a ozdabiali najwspanialsi artyści tamtych czasów. Słowicza podłoga jest doskonałym przykładem wyrafinowanego charakteru twierdzy. Podłoga skonstruowana jest w taki sposób, że wydaje specyficzny dźwięk skrzypienia, gdy się po niej chodzi, aby żaden skryty zabójca nie mógł zbliżyć się do szoguna nie będąc wcześniej usłyszanym. Zarówno snycerka jak i malowidła, zdobiące ściany i sufity mają wysoką wartość artystyczną.

Kończymy dzień najsłynniejszą atrakcją miasta, którą jest słynny Złoty Pawilon. Piękna, pozłacana świątynia jest wierną kopią liczącego sobie ponad 500 lat budynku, który został podpalony przez psychicznie chorego mnicha w 1955. Pierwotnie cały ten teren był prywatną rezydencją szoguna Ashikaga Yoshimitsu. Zgodnie z testamentem szoguna, po jego śmierci posiadłość wraz ogrodami została przekształcona w świątynię Zen. Dwa górne piętra pawilonu pokryte są płatkami złota. Każde z pięter budowli reprezentuje inny styl architektoniczny. Pierwsze w stylu pałacowym, drugie przypomina rezydencje samurajów, z kolei trzecie zaprojektowano w stylu chińskim. Dach zwieńczony jest figurą feniksa. Sam Złoty Pawilon to unikalna budowla usytuowana pośrodku malowniczego stawu Kyōko-chi. Właśnie ten widok, lśniącego złotem pawilonu odbijającego się w gładkiej jak lustro wodzie, każdy zachowa w pamięci na długo.

W bliskim sąsiedztwie Złotego Pawilonu znajduje się ogród Rhoan-Ji - najsłynniejszy ogród zen w Japonii, stworzony w 15w. przy buddyjskiej świątyni. Na ogród składa się 15 niedużych głazów, obłożonych mchem i rozmieszczonych w kilku grupach na połaci starannie wygrabionego białego żwirku o powierzchni 30x10 m. Symbolika ogrodu nie jest do końca jasna dlatego każdy odwiedzający stara się rozgryźć tajemnicę rozmieszczenia poszczególnych kamieni. Przez swój abstrakcyjny wygląd i wyrafinowany minimalizm ogród nawet obecnie sprawia wrażenie bardzo nowoczesnego.

Kontynuujemy zwiedzanie Kioto, kierując się na zachodnie obrzeża miasta. Tam w pięknej dzielnicy Arashiyama tuż u podnóża gór zwiedzimy kolejny obiekt wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO - świątynie Tenryu-ji, słynącą ze swojego wspaniałego ogrodu zen, założonego w 14 wieku. Świątynia, ukończona w 1339 roku, jest częścią znanej w całej Japonii buddyjskiej szkoły Rinzai. Następnie przejdziemy spacerem przez bambusowy las, wyjątkowo piękny i egzotyczny zarazem.

Na koniec dnia odwiedzimy świątynię shinto Fushimi Inari-taisha, gdzie przespacerujemy się pod arkadami czerwono-pomarańczowych bram torii, które liczone są w setkach, a stojąc blisko siebie tworzą coś na kształt niezwykłej drogi. Pomarańczowy kolor bram pięknie kontrastuje z otaczającą zielenią lasu. Pomimo tego, że jest to jedno z mniej licznie odwiedzanych miejsc w Kioto to dla większości zwiedzających jest to jedna z największych atrakcji miasta.

Po śniadaniu wracamy pociągiem Shinkansen do Tokio. Pierwszy punkt dzisiejszego progamu to  wizyta w największej japońskiej świątyni shinto Meiji Jingu, wybudowanej w 1920 roku jako symbol najwyższej politycznej i religijnej władzy cesarza. Dopiero po drugiej wojnie światowej cesarz stracił swoją pozycję przywódcy zarówno politycznego jak i religijnego. Droga do świątyni wiedzie przez otaczający ją piękny las, który tłumi odgłosy miasta. Tutejsze drzewa zostały zasadzone podczas  budowy świątyni. Pochodzą z całej Japonii i były darem dla cesarza od jego poddanych. W trakcie spaceru przejdziemy przez ogromną bramę torii, która jest stałym elementem każdej świątyni shinto.

Następnie udamy się do najbardziej znanego nie tylko Japończykom, ale także turystom miejsca w Tokio czyli na skrzyżowanie Shibuya, usytuowanego w środku miasta. Tutejsza stacja kolei i metra jest jednym z największych węzłów komunikacyjnych w Tokio. Skrzyżowanie Shibuya otoczone jest przez wieżowce, na których umieszczono kolorowe neony oraz ogromne ekrany emitujące reklamy i wideoklipy, atakujące przechodniów ze wszystkich stron, a wokół kłębi się tłum zapracowanych Japończyków, od biznesmenów oraz uczniów w szkolnych mundurkach po modnie ubraną młodzież z fantazyjnymi fryzurami - wszyscy śpieszą się, aby przejść przez pasy, kiedy zapala się zielone światło.

Przed stacją kolejową stoi figurka psa - Hachiko – jest to zarazem najpopularniejsze w mieście miejsce spotkań. Historia wiernego psa Hachiko, który dzień po dniu czekał cierpliwie przed stacją na swego pana – również po jego śmierci – jest bardzo wzruszająca. W latach 80. nakręcono w Japonii na tej podstawie film, a w 2009 roku powstała jego hollywoodzka wersja z Richardem Gerem w roli właściciela psa.

Obok Shibyua znajduje się dzielnica Harajuku. Jest to modna, młodzieżowa dzielnica będąca mekką trendsettrów, ale także popularny nie tylko w Japonii styl w modzie.  Można tu więc zobaczyć młodych ludzi ubranych w oryginalne stroje inspirowane mangą, anime czy zespołami rockowymi, łączące w sobie tradycję i nowoczesność. Natomiast w sklepach ulokowanych wzdłuż ulicy,  można zakupić wiele niestandardowych elementów garderoby lub przynajmniej pooglądać bardzo kolorowe wystawy.  

Po tych wszystkich niezwykłych wrażeniach kończymy dzień wspólną kolacją.

Tego dnia wybierzemy się na wycieczkę do Parku Narodowego Hakone, który znajduje się na zachód od Tokio. Piękna, majestatyczna góra Fuji jest nie tylko najsławniejszym symbolem Japonii, lecz także jednym z najświętszych miejsc w kraju. W drodze do parku narodowego, przy dobrej pogodzie, będziemy mogli podziwiać górę z różnych stron. Góra Fudżi jest najwyższą górą w Japonii (3 776 metrów). W tej wulkanicznej scenerii, która ma już 40 000 lat, popłyniemy na wyspę Ashi, skąd dostaniemy się kolejką linową na szczyt góry Komagatake. Stąd rozpościera się spektakularny widok m.in. na górę Fudżi. Do Tokio wrócimy dopiero wieczorem.

Dzisiaj mamy dzień do własnej dyspozycji w Tokio, zanim nadejdzie czas, aby opuścić hotel i pojechać na lotnisko, skąd wylecimy do domu. 

Nasza fantastyczna podróż po Japonii dobiegła końca, a nam pozostaną piękne wspomnienia.