Mongolia – Szlakiem Czyngis-chana

Z Warszawy polecimy do Ułan Bator. Lot z międzylądowaniem.

Ułan Bator jest miastem nomadów. To największe miasto Mongolii i zarazem jej stolica zmieniało swoje położenie ponad 20 razy przez ostatnie 350 lat, zanim znalazło swoje obecne położenie przy rzece Tuul u stóp góry Bogd Khan. Mimo że kraj ten jest 5 razy większy niż Polska, liczy tylko około 3 milionów mieszkańców. Jedna czwarta z nich zamieszkuje stolicę kraju.

Ułan Bator jest miastem pełnym kontrastów odzwierciedlających życie w Mongolii. Z jednej strony jest to duże, nowoczesne miasto z dobrymi restauracjami i centrami handlowymi. Z drugiej jednak strony można tu zobaczyć nomadów ubranych w ich tradycyjne stroje, przemierzających miasto na grzbiecie konia. Ułan Bator to okno na Mongolię i miejsce rozpoczęcia naszej podróży „po kraju niebieskiego nieba”. 

Z lotniska pojedziemy do położonego w centrum miasta hotelu. Po krótkim odpoczynku udamy się na zwiedzanie stolicy.  

Po lunchu udamy się do Muzeum Narodowego, które wyróżnia się chronologicznym przedstawieniem bardzo interesującej historii Mongolii. Przestawione eksponaty opatrzone są angielskimi opisami. Warto zobaczyć m.in. wystawę dotyczącą różnorodnych ubiorów. 

Następnie pójdziemy na plac Czyngis-chana (wcześniej Suche Batora, Plac Niepodległości), centrum władzy Mongolii. Wokół placu znajduje się budynek rządu Mongolii, giełda i Bank Narodowy. Przyjrzymy się bliżej pomnikowi Czyngis-chana i Kubilaj-chana, dwóch ważnych postaci w historii Mongolii. 

Wspólną kolację zjemy w restauracji.

Dzień rozpoczniemy od zwiedzania Ułan Bator. Udamy się z wizytą do klasztoru Gandan, tybetańsko-buddyjskiego kompleksu klasztornego, znanego szczególnie z 27-metrowej statuy, którą Dalai Lama poświęcił w 1996 roku. Klasztor jest największym w Mongolii, który nie został zniszczony w czasach komunizmu. Funkcjonował od początku powstania w roku 1838, lecz jego nowy rozkwit nastąpił w roku 1990. Dzisiaj w klasztorze mieszka około 500 mnichów.

Lunch zjemy w typowym, mongolskim bufecie, gdzie posiłki przygotowywane są przez gości przy małych, okrągłych stolikach z grillem na środku.   

Popołudnie spędzimy w pięknym pałacu Bogd-chana (nazywanym także Pałacem Zimowym). Został on wzniesiony w roku 1903 i obejmuje sześć świątyń. Budynek ten był zimowym domem ostatniego króla Mongolii, Bogd-chana, który mieszkał tutaj ze swoją żoną przez 20 lat. Bogd-chan był znany także jako ósmy żyjący Budda w hierarchii po Dalai Lamie i Panchen Lamie. Gdy w roku 1924 Bogd-chan zmarł, pałac zamieniono na muzeum, i jest to jedna z nielicznych świątyń, która nie została zrównana z ziemią przez Związek Radziecki. Świątynie i pagody są spektakularne architektonicznie, pomalowane są przede wszystkim odcieniami zieleni i czerwieni. Ich dachy to kompleksowe struktury z małymi figurkami smoków. 

Jeden z budynków wzniesiono w stylu rosyjskim i pomalowano na żółto i biało. Jest to sam budynek Pałacu Zimowego, który sam w sobie jest muzeum z meblami, złotymi posągami Buddy, obrazami i elementami, które były wykorzystywane podczas ceremonii religijnych. Zobaczymy tutaj tron, który był używany przez parę królewską w czasie oficjalnych uroczystości oraz ich ubrania, przedmioty osobiste i zdjęcia. Znajduje się tutaj też jurta, wykonana ze skóry śnieżnej pantery oraz osobista królewska kolekcja wypchanych ptaków i ssaków. Skierujemy się na obrzeża miasta, skąd ze wzniesień roztacza się fantastyczny widok na miasto i okolicę. Jeżeli czas nam pozwoli, odwiedzimy jeden z wielu punktów sprzedaży wełny kaszmirowej. 
Kolację zjemy w restauracji w centrum miasta. 

Z Ułan Bator pojedziemy na wschód asfaltowymi drogami w kierunku Parku Narodowego Terelj, który znajduje się w południowej części tajgi syberyjskiej.

Po drodze zatrzymamy się na mongolskim stepie przy olbrzymiej, stalowej statule przedstawiającej Czyngis-chana na koniu. Na świecie znajdziemy wiele różnych pomników, które są znacznie większe, lecz jego lokalizacja, czyli ogromne płaskie stepy, sprawia, że jest jeszcze bardziej monumentalny. Konstrukcja liczy 40 metrów wysokości. Czyngis-chan na koniu umiejscowiony został na 10-metrowej podstawie, która sama w sobie stanowi budynek – mieści się w nim m.in. muzeum historyczne. Budynek oparty jest na 36 kolumnach, symbolizujących 36 kolejnych chanów, od Czyngis-chana po ostatniego, zwanego Ligdan-chanem. Pomnik dumnego założyciela imperium mongolskiego stanął na stepie w 2008 roku. Na głowie konia znajduje się taras widokowy, z którego rozpościera się znakomity widok na bezkresne stepy. Chcąc do niego dotrzeć, należy wjechać windą umiejscowioną w końskim ogonie, a następnie przejść przez ciało konia w kierunku głowy.

Widoczny z daleka monument przywodzi na myśl dawną potęgę imperium. Jest też z pewnością nietypową atrakcją turystyczną. Zdecydowanie obowiązkową podczas wizyty w Mongolii.

Czas ruszyć dalej. W Parku Narodowym Terelj zobaczymy tajgę z mnóstwem leśnych kwiatów i pięknymi formacjami skalnymi, z których niektóre przybierają postać zwierząt i ludzi. W lesie można spotkać niesamowite zwierzęta i ptaki, a natura umożliwia nam poznanie fantastycznej przyrody syberyjskiej tajgi. Odwiedzimy jedną z wielu rodzin nomadów. Będzie to okazja to zobaczenia, jak od tysiącleci żyją mongolscy koczownicy na niekończących się stepach pod gołym niebem. Dla chętnych będzie też możliwość skorzystania z przejażdżki konnej.

Nocleg w Parku Narodowym Terelj w jurcie lub w bazie kempingowej.

Po śniadaniu pojedziemy w kierunku Bayangobi w północnej prowincji Gobi. U podnóży gór rozciąga się step, na którym pasą się stada koni i jaków. Tutaj spotykamy nomadów w ich letnich domach, tradycyjnych jurtach (małe okrągłe domy z filcu). I to jest esencja Mongolii!

Po przyjeździe i zakwaterowaniu się w naszej bazie kempingowej będziemy mieli okazję podziwiać piękne krajobrazy. Istnieje również możliwość spróbowania przejażdżki konnej i podziwiania przyrody z grzbietu konia. Będzie też okazja do odbycia wędrówki, podczas której być może ujrzymy latającego smoka, jak Chińczycy nazywają sępa brodatego (jagnięcego), który unosi się na zboczach dolin, a może zobaczymy koziorożca syberyjskiego, żerującego na najbardziej stromych skałach. 

Nocleg w bazie kempingowej w Bayangobi.

Po śniadaniu i pokonaniu ok. 100 km udamy się do jednej z najważniejszych atrakcji historycznych w czasie naszej podróży, słynnej stolicy Czyngis-chana, a mianowicie Karakorum. Jest to jedna z najbardziej mitycznych atrakcji naszego globu i została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W latach 1235-1260 znajdowała się tutaj stolica mongolskiego imperium. W czasach Czyngis-chana nie zbudowano w mieście żadnych trwałych budynków, które było wówczas dużym miastem pełnym namiotów. Dopiero po śmierci władcy w 1227 r. w okolicy zbudowano bardziej trwałe budynki.

Jednym z największych zabytków jest klasztor Erdenne Zuu. W 1586 r. ten pierwszy buddyjski klasztor w Mongolii został zbudowany na ruinach starej stolicy. Na obszarze świątyni istniało pierwotnie od 60 do 100 świątyń, zbudowano tu około 300 jurt i zamieszkiwało w nich 1000 mnichów. Do dnia dzisiejszego pozostały trzy świątynie. Udamy się na spacer po okolicy, aby bliżej się im przyjrzeć. Zwiedzimy również nowo otwarte Muzeum Karakorum, które jest odzwierciedleniem życia w środkowej Mongolii.

Krajobraz Doliny Orkhon pięknie otacza miejsce naszego noclegu w bazie kempingowej Munkhtenger.

Dzisiaj rano udamy się na wschód w kierunku rezerwatu przyrody Chustain Nuruu, znajdującym się w charakterystycznym paśmie krajobrazu stepów leśnych. Miejsce to znane jest z pięknych krajobrazów i bogatej fauny. Najbardziej znanym miejscem jest Park Narodowy, gdzie odnowiono populację koni Przewalskiego. Jest to rzadki i zagrożony podgatunek dzikiego konia (Equus ferus) pochodzącego ze stepów Azji Środkowej. W pewnym momencie gatunek ten wyginął w przyrodzie, ale teraz został przywrócony w swoim naturalnym środowisku w Mongolii, dokładnie tu, gdzie dziś będziemy. Jego mongolska nazwa to takhi, a po polsku to Koń Przewalskiego. Niektórzy naukowcy uważają, że takhi był koniem, na którym Aleksander Wielki próbował wyruszyć na podbój wschodu.

Podczas wędrówki będziemy mieć możliwość obserwacji pięknych, złocistych koni, które wędrują wśród krzewów i drzew na zboczach wzniesień. Przy odrobinie szczęścia zobaczymy pięknego kobczyka amurskiego, który co roku pokonuje olbrzymią odległość z miejsc lęgowych w Mongolii do zimowisk w południowej Afryce. 

Nocleg w bazie kempingowej.

Po śniadaniu wrócimy do obecnej stolicy Mongolii – Ułan Bator, gdzie pozostała część dnia będzie przeznaczona do własnej dyspozycji. 

Miasto ma wiele do zaoferowania, a stała ekspozycja w Muzeum Narodowym zawsze jest miejscem wartym zobaczenia. Można obejrzeć tradycyjne, mongolskie stroje, broń, biżuterię oraz dużą wystawę poświęconą imperium Czyngis-chana. Znajdują się tutaj także przedmioty buddyjskie, między innymi słynny róg wykonany z ludzkich kości i używany przez mnichów buddyjskich do egzorcyzmów. Proponujemy również wyjazd poza miasto by zobaczyć Pomnik Zaisan, zbudowany przez komunistów dla upamiętnienia poległych w czasie II wojny światowej. Stąd też roztacza się fantastyczny widok na całe Ułan Bator. U podnóża wzgórza Zaisan znajduje się Park Buddy, który również warto odwiedzić.

Po południu udamy się do teatru, aby obejrzeć jeden z sezonowych koncertów folkowych. Są to różne przedstawienia wykonywane w formie typowej muzyki mongolskiej i/lub tańca.

Nocleg w hotelu w Ułan Bator.

Po śniadaniu udamy się na lotnisko, skąd polecimy do Polski.