Sumatra – wyspa orangutanów

Przelot  z Warszawy do Azji Południowo-Wschodniej na malezyjską wyspę Penang.

Po wylądowaniu na wyspie Penang udamy się do jej stolicy - George Town, które było pierwszą brytyjską kolonią w Malezji. Miasto zostało założone w 1786 przez Brytyjską Kompanię Wschodnioindyjską pod dowództwem kapitana  Francisa Lighta. Jest to barwne wielokulturowe miejsce, zamieszkałe przez Chińczyków, Malajow i Hindusów. Na jednej ulicy można znaleźć świątynie różnych wyznań:  meczet, świątynię buddyjską czy hindi, a za rogiem kościół katolicki i protestancki. Zostaniemy zakwaterowani w pięknym hotelu w centrum miasta, kilka kroków od starówki, a po odpoczynku w hotelu wybierzemy się wspólnie do miasta, aby zjeść powitalną kolację w lokalnej restauracji.

Dziś wybierzemy się na wycieczkę na północno-wschodnie wybrzeże wyspy, gdzie pierwszym przystankiem będzie lokalna wioska rybacka Teluk Bahang. Spacerując po wiosce udamy się na nadbrzeżny targ rybny, a także zobaczymy wiele małych łodzi rybackich, które właśnie wróciły z porannego połowu. Kilkoma z nich udamy się w krótki rejs na pobliskie plaże. Podczas wycieczki zobaczymy jak dziewiczy las deszczowy praktycznie „wchodzi” do morza oraz na przybrzeżne skały. Może dostrzeżemy także krążące przy brzegu orły, które uważnie wypatrują swojej następnej zdobyczy. Zacumujemy na małej plaży, gdzie znajduje się „sanktuarium żółwi”, w którym lokalni pracownicy opiekują się jajami żółwi błękitnych i prowadzą badania nad żółwiami.

Kiedy dorosły osobnik żółwia morskiego przybywa na wyspę, aby złożyć jaja, personel zbiera je, następnie wkłada do koszyka owiniętego siatką i zakopuje w piasku w bezpiecznym miejscu. Ma to na celu ochronę jaj, które w przeciwnym razie najprawdopodobniej padłyby ofiarą głodnych ptaków lub jaszczurek. Istnieje duża szansa, że zobaczymy nowo wyklute żółwie żyjące w małym basenie, czekające na wypuszczenie na wolność po osiągnięciu odpowiedniej wielkości. Na tej plaży nie wolno pływać, ponieważ żółwie muszą mieć zapewniony całkowity spokój podczas wychodzenia na plażę i składania jaj. Ale to żaden problem, bo za chwilę popłyniemy na Monkey Beach, przepiękną piaszczystą plażę gdzie w maleńkiej kawiarence można w  orzeźwić się zimnymi napojami i wykopać w ciepłym morzu.  

Następnie wrócimy z powrotem do wioski rybackiej Teluk Bahang, gdzie przesiądziemy się do autobusu, który zabierze nas do George Town. Po drodze zrobimy dwa krótkie postoje. Najpierw zatrzymamy się w małej prywatnej fabryce batiku. Batik Craft to bardzo stara technika barwienia tkanin ozdobnych, ale także użytkowych. W fabryce, którą odwiedzimy z przygotowanych na miejscu kolorowych materiałów, powstają piękne sukienki, bluzki, szale a nawet zabawki, torebki i portfele w nieograniczonych niczym barwach. Później zatrzymamy się przy małym straganie z owocami, gdzie możemy zobaczyć i spróbować wielu lokalnych owoców. 

UWAGA! Zastrzega się, że wycieczka odbędzie się tylko przy dobrej pogodzie. W przypadku silnego wiatru przesuniemy wycieczkę na kolejny dzień albo zastąpimy ją innym wyjazdem.

W dzisiejszym dniu będzie okazja, aby odkrywać George Town na własną rękę lub zrelaksować się przy hotelowym basenie. Po południu zapraszamy na wycieczkę po ulicach George Town (opcjonalnie). Z hotelu najpierw pojedziemy autobusem do Fort Cornwallis, zbudowanego przez Brytyjską Kompanię Wschodnioindyjską pod koniec XVIII wieku. Fort jest największym zachowanym fortem w całej Malezji i może to wynikać z faktu, iż po prostu nigdy nie stoczono tu żadnej walki.  Następnie udamy się na spacer po starym mieście, podpatrując jak toczy się życie mieszkańców i zobaczymy wiele uroczych budynków znajdujących się w mieście. George Town zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO ze względu na wiele zabytkowych budynków w stylu kolonialnym pomiędzy którymi stoją świątynie, pagody i meczety. Odwiedzimy między innymi Khoo Kongsi, imponujący chiński dom klanowy, służący do modlitw i spotkań wiernych. Uważany jest za najpiękniejszą tego typu świątynię w całej Malezji i jedną z największych atrakcji miasta. Świątynie te były budowane przez chińskich imigrantów, należących do grup klanowych. Dom klanowy – Khoo Kongsi był ośrodkiem życia społeczności, znajdował się tu teatr oraz przechowano tablice rodowe, ważne dla całego klanu. 

Następnie udamy się na targ. Małe lokalne targi znajdują się w całym mieście i wciąż są bardzo popularne pomimo obecności dużych centrów handlowych. George Town nazywane jest również kulinarną stolicą Malezji, ze względu na duży i zróżnicowany wybór dań, których  można się skosztować w wielu miejscach, począwszy od eleganckich restauracji,  barów, a skończywszy na małych ulicznych straganach z jedzeniem. Idąc przez miasto my także skosztujemy lokalnych przysmaków i przekąsek. 

Wycieczkę należy zarezerwować w biurze, nie później niż 45 dni przed wyjazdem. Min. uczestników: 5 osób.

Dziś opuszczamy wyspę Penang i lecimy przez Cieśninę Malakka na Sumatrę – wyspę lasów deszczowych i orangutanów. Lądujemy w mieście Medan, które jest trzecim co do wielkości miastem Indonezji (po Dżakarcie i Surabaya na Jawie).  Prosto z lotniska pojedziemy zwiedzić zielono-biało-żółty Pałac Maimoon. Pałac należał do sułtanatu Deli, założonego w 1888 roku. Jednak obecnie trochę podupadł. W dużo lepszym stanie znajduje się Mesjid Raya czyli Wielki meczet. To niezwykle piękny biały budynek z czarnymi jak węgiel kopułami, zbudowany w stylu marokańskim, a do budowy użyto włoskiego marmuru oraz chińskiego szkła.

Po zwiedzaniu udamy się do naszego hotelu.

Opuszczamy Medan i kierujemy się na północ w kierunku Bukit Lawang. W czasie jazdy czeka nas przedsmak zielonej, bujnej przyrody, która będzie nam towarzyszyć przez całą podróż po Sumatrze. Przejedziemy obok licznych plantacji, na których uprawiane są drzewa kauczukowe i palmy z których produkuje się olej palmowy. Są to 2 największe eksportowe towary Indonezji. Bukit Lawang to brama do Parku Narodowego Gunung Leuser, który pokrywają góry oraz piękny i dziki las deszczowy. W pobliżu znajduje się także ośrodek dla orangutanów, który i my odwiedzimy.

Po przyjeździe do naszego hotelu, zameldujemy się i zjemy wspólnie obiad w hotelowej restauracji. Następnie wyruszymy na całodniową wędrówkę do lasu deszczowego, gdzie mamy nadzieję zobaczyć orangutany. Zejdziemy nad pobliską rzekę i przepłyniemy na jej drugi brzeg w czółnach przypominających trochę kajaki, żeby po krótkiej (około 15-20 minut) wędrówce przez gęsty las deszczowy dojść do platformy, przy której karmione są orangutany. Większość orangutanów żyjących na tym obszarze żyje dziko, lecz niestety niektóre z nich nie są w pełni samodzielne po tym jak zostały schwytane lub ich siedliska zostały zniszczone  przez rolnictwo lub prace budowlane. Dlatego tym osobnikom, które  są częściowo uzależnione od dostaw pożywienia, ośrodek dla orangutanów 2 razy dziennie dostarcza pożywienie i zostawia je na platformie. I to właśnie w tym miejscu  mamy naprawdę duże szanse na zobaczenie tych fascynujących zwierząt, ale ponieważ są to jednak dzikie zwierzęta nigdy nie ma 100% gwarancji, że się na pewno pojawią.

Orangutan to największy na świecie żyjący na drzewach ssak, który niegdyś zamieszkiwał czubki drzew w całej Azji Południowo-Wschodniej. Obecnie można je znaleźć tylko na Borneo i właśnie tu na Sumatrze. Niestety grozi im realne niebezpieczeństwo wyginięcia. Orangutan sumatrzański jest nieco mniejszy i nieco jaśniejszy niż jego kuzyn z Borneo. Orangutany są inteligentnymi zwierzętami i uczą się od siebie nawzajem przydatnych umiejętności, takich jak umiejętność oceny siły gałęzi czy posługiwania się znalezionymi w dżungli przedmiotami do zdobycia pożywienia. Żywią się głównie owocami, orzechami i korą, ale mogą też zjadać owady. Aby orangutany nie były zbyt uzależnione od karmienia przez ludzi, Centrum Bukit Lawang serwuje im nieco nudne menu, więc małpy kiedy tylko mogą wolą szukać pożywienia na własną rękę.

Po spotkaniu z pomarańczowo-czerwonymi małpami o wyrazistych twarzach zagłębimy się w dżunglę gdzie przyjrzymy się bliżej tropikalnym zwierzętom i roślinom. Wędrówka potrwa około trzech godzin i prowadzić będzie ścieżkami po nierównym terenie. Często będzie ślisko i błotniście, a w niektórych miejscach konieczne może być balansowanie na korzeniach drzew lub przejście po wodzie, aby przeprawić się przez strumienie. Dlatego na wycieczkę należy zabrać odpowiednie obuwie trekkingowe. W parku narodowym możemy mieć również szczęście zobaczyć inne gatunki małp, takie jak makak, langur i gibon. Nawet jeśli nie uda nam się zobaczyć wszystkich tych zwierząt, już i tak bujny las deszczowy sam w sobie jest wspaniałym przeżyciem, z jego różnorodną roślinnością, której nie zobaczymy w Europie.

Dziś mamy cały dzień, aby podziwiać bujną przyrodę lasu deszczowego podczas spaceru z polskim pilotem. (opcjonalnie) Można także zostać w hotelu i zrelaksować się lub wybrać się na spacer po okolicznej wiosce, aby przyjrzeć się  codziennemu życiu mieszkańców. 

UWAGA! Orangutany żyją w głębi dżungli i najczęściej wychodzą z gęstych koron drzew podczas poszukiwania jedzenia lub pory karmienia przez ośrodek dla orangutanów.
Pamiętajmy, że mamy do czynienia z dzikimi zwierzętami i nie możemy być w 100% pewni, że zobaczymy te wyjtkowe, pomarańczowe małpy. Jednak spędzając 2 dni w dżungli szanse na ich zobaczenie są naprawdę bardzo duże.

Opuszczamy las deszczowy i udajemy się do całkiem sporego miasta Berastagi, gdzie głownie uprawia się warzywa i owoce. Jeśli pogoda nam dopisze, podczas podróży będziemy mogli zobaczyć dymiące w oddali wulkany, które tworzą piękne tło na horyzoncie m. in. przebudzony w 2010 roku wulkan Gunung Sinabung, Topografia Sumatry jest zdominowana przez grzbiety górskie pochodzenia wulkanicznego, które biegną wzdłuż zachodniego wybrzeża wyspy. Najwyższymi szczytami są Mount Leuser na północy i Mount Kerinci na zachodzie. W okolicy Berastagi, na wyżynach, mieszka trzy miliony członków plemienia Batak, którzy praktykując kanibalizm zszokowali tym faktem Europejczyków kiedy pierwsi odkrywcy i misjonarze zaczęli badać indonezyjskie wyspy. Plemię Batak dzieli się na mniejsze podgrupy, a w górach otaczających miasto Berastagi zamieszkuje grupa plemienna Batak-Karo. Po przyjeździe do miasta udamy się na tętniący życiem targ owocowy, gdzie jest ogromny wybór świeżych owoców i warzyw, a także mięs i ryb. Następnie pojedziemy do naszego hotelu. Tutaj na wysokości 1300 metrów wyraźnie odczujemy, że temperatura jest niższa, dlatego warto mieć ze sobą ciepły sweter lub polar.

Kontynuujemy naszą podróż na południe, a naszym dzisiejszym celem jest jezioro Toba utworzone w kraterze wygasłego wulkanu. Powierzchnia jeziora to niemal 2000 km²  ( 100 km długości i 30 km szerokości) co czyni go największym jeziorem w Azji Południowo-Wschodniej, a przy głębokości 450m także jednym z najgłębszych jezior na świecie. Zarówno jezioro, jak i duża, przypominająca ziarno fasoli wyspa Samosir znajdująca się na środku jeziora, powstały w wyniku wybuchu wulkanu wiele tysięcy lat temu. Samosir jest największą na świecie wyspą na wyspie. To wszystko i piękna natura dookoła uczyniło to miejsce jedną z największych atrakcji Sumatry.  Obszar wokół jeziora zamieszkany jest przez wyjątkowo gościnne plemię Batak,  zwanych tutaj Batak Toba. Upłyneło już wiele dziesiątek lat, odkąd porzucili oni swój brzydki nawyk patrzenia na drugiego człowieka jak na potencjalny posiłek, dlatego nie ma żadnych powodów do obaw. Na trasie wycieczki odwiedzimy między innymi  zamieszkaną przez plemię Batak wioskę Dokan, gdzie wciąż zachowały się tradycyjne drewniane domy na palach z dużymi dachami, które nadal służą swoim mieszkańcom. Następnym przystankiem będzie wodospad Sipiso Piso, który tworzy woda wypływająca z jaskini w wysokim klifie i spada z wysokości 120 metrów pionowo w dół, aby następnie znaleźć ujście w wodach jeziora Toba. Po przybyciu do miejscowości Parapat przesiadamy się z autobusu na prom i popłyniemy do naszego hotelu. Po zameldowaniu się resztę dnia spędzimy podziwiając krajobraz, patrząc na jezioro i otaczające je góry.

Dzisiaj udamy się w rejs po jeziorze Toba i odwiedzimy kilka z wielu wiosek ludu Batak, rozsianych wzdłuż wybrzeża wyspy Samosiru.  Plemiona Batak są zorganizowane w klany z linii męskiej, gdzie mężczyzna z jednego klanu szuka żony wśród kobiet z innych klanów, po czym po ślubie staje się ona członkiem klanu mężczyzny. Plemię Batak to chrześcijanie, ale pierwotna religia nadal odgrywa tu ważną rolę. Według dawnych wierzeń wszyscy ludzie są obdarzeni „tondi”, czyli duszą, która żyje przy ciele człowieka i decyduje o jego dobrobycie. W przeszłości jednym ze sposobów na utrzymanie „tondi” w dobrym nastroju było praktykowanie rytualnego kanibalizmu, z powodu czego plemię okryło się złą sławą. Jednak ok. 200 lat temu zaprzestano tego zwyczaju. Tradycjami, które przetrwały do dziś są za to budowanie bardzo dekoracyjnych, misternie zdobionych drewnianych domów, śpiewanie przepełnionych emocjami pieśni oraz rzeźbienie w olbrzymich kamieniach, o czym sami się przekonamy. Nasz pierwszy przystanek znajduje się w wiosce Ambarita, gdzie zobaczymy  rzędy tradycyjnych drewnianych domów wzniesionych na palach  z dachami wygiętymi w łuk i zakończonych szpiczasto. Jedna z hipotez mówi, że nawiązują one do kształtu rogów byka, a inna, że do kształtu łodzi typu kanu, którymi przybyli na te tereny pierwsi mieszkańcy. Zobaczymy też tutaj tzw. Kamienne krzesła czyli  cały umeblowany jakby „salon” wraz ze stołami, fotelami i ławami wyrzeźbionymi w ogromnych głazach. Meble te zostały wyrzeźbione ponad 300 lat temu, a miejsce to było czymś na kształt parlamentu i sali sądowej. Dyskutowano tu o wspólnych sprawach plemienia, przesłuchiwano przestępców, a czasem ścinano im głowy. Następnym przystankiem podczas dzisiejszej wycieczki będzie miejscowość Simanindo, gdzie obejrzymy pokaz tradycyjnych tańców i zobaczymy małe muzeum w domu byłego króla Bataków. W mieście Tomok odwiedzimy grób króla Sidabutara. To on uczynił lud Batak Toba chrześcijanami. Wczesnym popołudniem wrócimy do naszego hotelu. Pozostała część dnia pozostaje do własnej dyspozycji.

Po niespiesznym poranku chętne osoby mogą  wyruszyć na przejażdżkę rowerową. Przejedziemy wzdłuż brzegów jeziora i pól ryżowych, podziwiając fantastyczną przyrodę oraz obserwując spokojne, leniwe życie w małych wioskach. Nasza trasa rowerowa jest łatwa i przyjemna, a po drodze zaplanowaliśmy przystanki, aby każdy czuł się komfortowo. Popołudnie jest do własnej dyspozycji, ale zachęcamy, aby skorzystać z orzeźwiającej kąpieli w jeziorze Toba, które jest największym jeziorem wulkanicznym na świecie.

Po opuszczeniu wyspy Samosir na jeziorze Toba, skierujemy się do Medan, skąd polecimy do stolicy Malezji – Kuala Lumpur. 

Droga do Medan prowadzi nas przez obszary górzyste, z okien autokaru będzie można obserwować ciągnące się plantacje oleju palmowego i kauczuku. Popołudniu pożegnamy się z Sumatrą i polecimy do Kuala Lumpur.

Nadszedł czas, aby pożegnać się z Sumatrą i Malezją, ale zanim to nastąpi będziemy mieli czas, aby zwiedzić Kuala Lumpur – stolicę Malezji. Rano, po wymeldowaniu z hotelu udamy się na wycieczkę po mieście, która rozpocznie się w Masjid Jamek – jednym z najstarszych meczetów w Kuala Lumpur. Budowla urzeka olśniewająco białymi kopułami, różowymi ścianami z cegły i łukami inspirowanymi stylem indyjskim. Meczet został zaprojektowany przez angielskiego architekta, który zachwycił się wspaniałą architekturą indyjską i stała się ona dla niego natchnieniem. Budynek stojący wśród zielonych palm jest pięknie położony w miejscu, gdzie łączą się rzeki Klang i Gombak i gdzie kiedyś powstało miasto. 

Z miejsca narodzin Kuala Lumpur przejedziemy do jego starej części i tu poczujemy puls miasta i jego prawdziwy klimat. Skierujemy się na północ i już wkrótce usłyszymy muzykę rodem z Bollywood, a wokół nas coraz więcej będzie kobiet ubranych w sari. To znak,  że dotarliśmy do dzielnicy Brickfields, znanej bardziej jako „Little India”.
Po krótkim spacerze przejdziemy na plac Merdeka Square, który jest on sercem kolonialnego Kuala Lumpur, otoczonym pięknymi kolonialnymi budynkami. W tym również miejscu w 1957 roku ogłoszono niepodległość Malezji. Wcześniej było tu brytyjskie boisko do krykieta, które obecnie zostało zastąpione trawnikiem z ogromną flagą Malezji. Jedna strona placu Merdeka Square jest zdominowana przez budynek Sułtana Abbul Samad, którego historia sięga czasów Imperium Brytyjskiego (powstał pod koniec XVIII wieku) i który pierwotnie pełnił funkcję biur kolonialnej administracji. Budynek został zaprojektowany przez tego samego architekta, który stworzył meczet Masjid Jamek i również w tym projekcie widzimy jego ogromny zachwyt i inspirację architekturą indyjską. 

Kolejnym punktem naszej wycieczki będzie Masjid Negara – Narodowy Meczet z 73-metrowym minaretem i turkusową kopułą, którego sala modlitewna może pomieścić nawet 15 000 wiernych. Zobaczymy również wyjątkowy, stary dworzec kolejowy, który – co ciekawe – zbudowany jest w stylu indyjsko-islamskim, ale zgonie z  brytyjskimi przepisami budowlanymi (według których m.in. dach musi być na tyle solidny, aby utrzymał kilka ton śniegu, a tego w Malezji raczej nigdy nie doświadczymy). 

Ostatnim przystankiem tego dnia będą kultowe bliźniacze wieże w Kuala Lumpur – Petronas Towers. W latach 1998-2004 były najwyższymi budynkami na świecie (mają wysokości 452 m). Na ich przedłużeniu powstał park, który jest bardzo chętnie odwiedzany przez mieszkańców miasta i turystów. W okolicy wież będzie czas na lunch w jednym z wielu małych punktów gastronomicznych (lunch we własnym zakresie) Po czasie wolnym udamy się w kierunku lotniska i stamtąd wyruszymy w podróż powrotną do Polski.