USA w rytmie jazzu i country

Wylat z Warszawy do Atlanty, z przesiadką. To właśnie tutaj urodził się Martin Luther King i właśnie w tym mieście rozgrywała się akcja „Przeminęło z wiatrem”.

Atlantę zamieszkuje około 5 milionów ludzi, wliczając rozległe tereny podmiejskie. To piękne miasto pełne zieleni i eleganckich budynków. W centrum Atlanty znajdują się jedne z najwyższych drapaczy chmur w USA, lecz w starszych dzielnicach wciąż można znaleźć urocze, niskie domy w gustownych kolorach. W jednym z takich domów w latach 20. XX wieku Margaret Mitchell pisała, rozgrywający się w czasach wojny secesyjnej, bestseller „Przeminęło z wiatrem”. Historia miłości Scarlett O'Hary i Rhetta Butlera toczy się między innymi w Atlancie w trakcie wojny domowej i po jej zakończeniu. Powieść została wydana w 1936 roku i odniosła ogromny sukces, a w 1939 roku została zekranizowana. Premiera odbyła się w Atlancie w Loew’s Grand Theater, który niestety już nie istnieje.

Obszar, na którym obecnie leży Atlanta, nazywany był przez Indian „Stojącym drzewem brzoskwiniowym”, a w Georgii, zwanym The Peach State. Do dziś znajdują się tutaj pola, gdzie uprawiane są brzoskwinie. Indianie zostali przymusowo wysiedleni z tych terenów wraz z budową połączenia kolejowego Western and Atlantic Railroad, które miało ułatwić handel ze Środkowym Zachodem. Wówczas na końcu linii kolejowej w roku 1837 zaczęło rozwijać się miasto. Od 1845 roku miasto oficjalnie nazwano Atlantą.

Dziś opuścimy Atlantę i udamy się na południowy zachód w stronę Montgomery oraz stanu Alabama. Po przybyciu do Montgomery wybierzemy się na wycieczkę po mieście. Zajrzymy do zamienionego w muzeum domu rodzinnego Hanka Williamsa. Piosenkarz i muzyk Hank Williams miał na koncie wiele przebojów m.in. „Your Cheatin' Heart", „I'm So Lonesome I Could Cry" czy „Hey Good Lookin”, nim przedwcześnie zmarł w wieku 29 lat w 1953 roku. Hank zaczynał jako młody chłopak z gitarą. Mówi się, że latem siadał na werandzie i grał, a zimą kulił się pod werandą, gdzie ogrzewał się ciepłem z kuchni, która znajdowała się tuż za ścianą. W muzeum zobaczyć można m.in. jego gitary, stroje i jego jasnoniebieski cadillac (bilet wstępu nie jest wliczony w cenę). W Montgomery zobaczymy jeszcze pomnik na cześć najsłynniejszej mieszkanki tego miasta Rosy Park. Został wzniesiony na pamiątkę obywatelskiej walki z segregacją rasową i historycznego bojkotu autobusów, który rozpoczął się właśnie tu.
Po południu dotrzemy do hotelu i zameldujemy się w nim.

Destylarnia Jack Daniel’s whisky Dzisiaj udamy się w kierunku Birmingham, gdzie nadal będziemy podążać tropem walki o równouprawnienie Afroamerykanów oraz trudnych warunków życia w Alabamie.  Właśnie Birgmingham było na wiele sposobów epicentrum ruchu, któremu przewodził Martin Luther King Jr i inni.  Zobaczymy również odsłonięty w 2017 roku Narodowy pomnik praw obywatelskich w Birmingham. Z Birmingham udamy się dalej do małej miejscowości Lynchburg, której nazwa nikomu by się z niczym nie kojarzyła, gdyby nie powstała tam jedna firma: destylarnia Jack Daniel’s whisky. Absurdalnie Lynchburg należy do tzw. suchych miast, w których panuje prohibicja, a więc nie będziemy mogli posmakować złotego trunku, ale zwiedzając legendarną destylarnię, chociaż poczujemy jego zapach. Potem udamy się do Nashville w stanie Tennessee, stolicy westernów i muzyki country. Tam zameldujemy się w hotelu.

Nie ma drugiego miejsca na świecie, w którym można bawić się lepiej przy muzyce country, być bliżej jej historii największych gwiazd, niż w Nashville w stanie Tennessee. Wszystko zaczęło się w latach 20. XX wieku od nadawanego na żywo programu radiowego pt. „Barn Dance”. Zabawa w stodole stopniowo przeobraziła się w
ogromy, profesjonalny przemysł muzyczny, który obecnie rządzi miastem. 

Przejdziemy między innymi wzdłuż Music Row, gdzie znajdują się wszystkie studia nagraniowe, i odwiedzimy Country Music Hall of Fame, gdzie można zobaczyć „relikwie” muzycznego świata, jak np. gitara Johnny’ego Casha czy sukienka sceniczna Patsy Cline.
Dalsza cześć dnia będzie do własnej dyspozycji.

Po wczesnym śniadaniu pojedziemy do Memphis (3-4km jazdy), żeby pozdrowić ikonę muzyki: Elvisa Presleya. Dziś lepiej poznamy jego miasto. Muzyka – blues, soul i r&b, których prekursorem był również Elvis – jest największym symbolem Memphis. Odwiedzimy m.in. Sun Studio czyli studio nagrań Elvisa.  Firma miała pod swoimi skrzydłami również inne gwiazdy: B.B. King, Ike Turner, Johnny Cash czy Roy Orbison, żeby wymienić choć parę nazwisk. Zobaczymy także motel Lorraine, choć tylko z zewnątrz. To tutaj na balkonie pokoju numer 306, Martin Luther King został zamordowany strzałem z sąsiedniego budynku. Dzisiaj w motelu znajduje się muzeum ruchu na rzecz praw obywatelskich. Wracamy do hotelu, odbieramy klucze do pokojów a resztę wieczoru mamy do własnej dyspozycji.
Memphis jest znane ze swojej muzycznej historii, ale ma jeszcze inną specjalizację: żeberka. Jeśli więc nie jesteś wegetarianinem, nie możesz przepuścić okazji i nie posmakować lokalnego przysmaku tj. długo pieczonej wieprzowiny.

Dziś wybierzemy się do domu Elvisa, Graceland, który po śmierci króla rock and rolla zamienił się w muzeum przypominające mauzoleum. Elvis został pogrzebany przy małej fontannie obok basenu. Dom ten kupił jeszcze jako 22-latek w 1957 roku i mieszkał w nim aż do śmierci 16 sierpnia 1977 roku. Nie da się ukryć, że gdzieniegdzie wygląd wnętrz z lat 70. zakrawa o kicz, ale to potęguje jeszcze wrażenia. Dżungla to pokój z zielonym dywanem, masą roślinności i stolikiem do kawy, jakby wczoraj przywiezionymi z amazońskiego lasu tropikalnego.

W Graceland wystawione są również liczne złote i platynowe płyty Elvisa, oraz jego równie liczne kombinezony estradowe, które nosił pod koniec swojej kariery, gdy występował w mieniących się światłami pokazach w Las Vegas. Za dodatkową opłatę (niewliczoną w cenę wycieczki) można obejrzeć wystawę specjalnie umeblowanych samolotów, z których korzystał artysta.
Wieczór w Memphis można spędzić wedle własnego uznania, ale polecamy zajrzeć do któregoś z barów, gdzie co wieczór grają przyszłe gwiazdy bluesa i rock and rolla. Pilot wycieczek chętnie pomoże i zaproponuje ciekawe miejsca.

Opuścimy Memphis oraz stan Tennessee, i obierzemy kurs na Clarksdale i stan Missisipi. Nasza droga wiedzie równolegle do rzeki, ale nie wzdłuż jej brzegu. Po kilku godzinach jazdy dotrzemy do Clarksdale i przełączymy się na bluesa! Odwiedzimy muzeum Delta Blues, gdzie znajduje się potężna kolekcja pamiątek związanych z muzyką, która narodziła się w delcie Missisipi i wokół Nowego Orleanu. Zobaczymy również drogowskaz „Devils crossroad” czyli diabelskie skrzyżowanie, gdzie powstała legenda o tym, jak Robert Johnson sprzedał duszę diabłu. O prawdziwym mistrzu stylu Delta Blues usłyszymy więcej w ciągu dnia. Po tej wizycie ruszymy w stronę Natchez, do którego dojedziemy późnym popołudniem. Miasto leży nad rzeką Missisipi i zostało nazwane na cześć ludu, który zamieszkiwał te tereny przed przybyciem Francuzów.
Zameldujemy się w hotelu, a wieczór mamy do własnej dyspozycji.

Opuścimy Natchez i pojedziemy do parafii Św. Jakuba, gdzie odwiedzimy dawną plantację trzciny cukrowej Oak Alley. Plantacja nosiła pierwotnie nazwę Bon Séjour, ale Oak Alley w końcu przeważyła, szczególnie że do domu prowadzi właśnie aleja dębów. Gęsto zasadzone 300-letnie dęby tworzą prawdziwy tunel, gdyż gałęzie drzew spotykają się nad drogą. Dom pochodzi z lat 30. XIX wieku. Został odrestaurowany i wygląda jak w czasach swojej świetności, nim wojna secesyjna doprowadziła do bankructwa wielu właścicieli plantacji. Będzie dość czasu, aby obejrzeć dom i pospacerować sobie w pięknym ogrodzie. Potem ruszymy dalej w stronę Nowego Orleanu. W mieście widać jeszcze ślady huraganu Katrina z 2005 roku. Mieszkańcy pamiętają ciągle, jak ogromne ilości wody zabiły około 1700 osób, a ocalałym w 80% miasta zabrały dach na głową. Nieniknąca radość życia jest jednak również charakterystyczna dla tego rejonu, co potwierdza nieoficjalne motto miasta „laissez les bons temps rouler / let the good times roll”, czyli niech trwają dobre czasy. Zameldujemy się w hotelu, a wieczorem odpoczniemy, tak jak każdy lubi najbardziej. W Nowym Orleanie można dobrze zjeść, zabawić się i posłuchać dobrej muzyki. To miejsce narodzin jazzu, który nadal wybrzmiewa w wielu okolicznych barach. Idąc w dół Bourbon Street trudno nie dać się skusić i nie wejść do któregoś z nich. W ostatki przechodzi tędy kolorowa parada, a cała ulica zamienia się w wielką, tańczącą imprezę.

Ilość czasu wolnego będzie zależał od godziny wylotu do Warszawy.
Ostatni etap naszej wycieczki do przejazd na lotnisko w Nowy Orleanie, skąd wyruszymy w podróż do domu.